GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hafif ve orta þiddetli Sýnýf II ve III diþsel/iskeletsel bozukluklar dental kamuflaj veya ortognatik cerrahi ile tedavi edilmektedir. Çalýþmamýzýn amacý, tedavi seçiminde yardýmcý olmasý için farklý gruplarýn Sýnýf II ve III iskeletsel maloklüzyonda kamuflaj ve ortognatik cerrahi sonrasý profil algýsýný deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Dental kamuflaj ile tedavi edilmiþ Sýnýf II kadýn ve erkek, Sýnýf III kadýn ve erkek hastalarýn baþlangýç, tedavi sonrasý profil resimleri ve baþlangýç profilleri üzerinde Nemoceph (Nemotec, Version 6.0, Madrid, Spain) yazýlýmý ile hazýrlanan ortognatik cerrahi simülasyonu sonrasý profil resimleri silüete dönüþtürülerek, ikili gruplar þeklinde karþýlaþtýrýldýðý anketler 30 ortodontist, 30 plastik cerrah ve 30 meslekten olmayan bireylere (MOB) uygulanmýþtýr.
BULGULAR: Ortodontist, plastik cerrah ve MOB neredeyse ayný profilleri seçerken, tercih etme yüzdeleri farklýydý. Cerrahlar ve ortodontistler arasýnda hiçbir fark görülmezken, MOB’ýn ortognatik cerrahiyi seçme oraný profesyonellerden daha azdýr. Her ne kadar kamuflaj ve ortognatik cerrahi simülasyonu baþlangýca göre daha fazla tercih edilmiþ olsa da, ortognatik cerrahi seçim oraný kamuflaj tedavisinden daha yüksektir. Seçimler sýrasý ile þu þekildedir: Ortognatik cerrahi, kamuflaj tedavisi, baþlangýç profili.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ortodontist ve plastik cerrahlar ortognatik cerrahi sonrasý profilleri kamuflaj sonrasý profillere tercih etmiþlerdir. Bununla birlikte, MOB için seçim ayný yönde olsa da aradaki fark ayný oranda önemli çýkmamýþtýr. Bu nedenle cerrahi seçeneðinin riskleri ve kazanýmlarý hastaya detaylý bir þekilde anlatýlmalý ve tedavi planý hastanýn tercihine göre belirlenmelidir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý Ýstanbul Aydýn Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi öðrencilerinin çapraz enfeksiyon kontrolü konusundaki bilgi, tutum ve davranýþlarýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma 2018-2019 Güz ve Bahar Dönemi üçüncü, dördüncü ve beþinci sýnýf öðrencilerine düzenlenmiþtir. Öðrencilerin anket sorularýna verdikleri cevaplar doðrultusunda enfeksiyon kontrolü bilinci ve farkýndalýðý ölçmek, bu konudaki yetkinliklerini deðerlendirmek hedeflenmiþtir. Çalýþmaya katýlanlardan bir kýsmý çoktan seçmeli, bir kýsmý iki seçenekten oluþan sorularý yanýtlamalarý istenmiþtir. Anketlerin deðerlendirilmesinde ki-kare ve Fisher Exact testi kullanýlmýþtýr. Bütün analizlerde p ˂ 0.05 anlamlý kabul edilmiþtir.
BULGULAR: Toplam 164 öðrencinin katýldýðý bu çalýþmada HBV aþýsý olan toplam öðrenci sayýsý 150 (%91,5), tetanos aþýsý olan toplam öðrenci sayýsý ise 130’dur (%80,2). Kadýnlarda bu oranlar (HBV %90,9, tetanos %79,4) erkeklerden (HBV %60, tetanos %53) daha fazla bulunmuþtur. Öðrencilerin %93,9’u hasta tedavisi boyunca eldiven taktýðýný, %97,6’sý iki hasta arasýnda eldiven deðiþtirdiðini, %87,2’si hasta tedavisi boyunca maske kullandýðýný, %70,1 iki hasta arasýnda maske deðiþtirdiðini, %91’i iki hasta arasý koltuk ve klinik dezenfeksiyonu yaptýðýný belirtmiþtir. Hasta muayenesi sonrasý el yýkama alýþkanlýðý geliþtiren öðrenci oraný %82,9 olarak bulunmasýna raðmen, eldiven takmadan önce el yýkama oraný %29,3 olarak düþük bulunmuþtur ve sýnýf daðýlýmýna göre 3. Sýnýflarca %44 oranýnda her zaman yapýlmakta olup istatistiksel olarak anlamlýdýr (p<0.05). Hasta tedavisi boyunca koruyucu siper kullanýmý %21,3 oranýnda düþük bulunmuþtur (p=0.028).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýstanbul Aydýn Üniversitesi Diþ Hekimliði fakültesi öðrencilerinin çapraz enfeksiyon kontrolünde zayýf bir farkýndalýk gösterdiðini, ancak kabul edilebilir bir tutum ve bilgi düzeyine sahip olduklarýný göstermiþtir. Bu nedenle, enfeksiyon kontrol izolasyonu ve önlemi konusunda eðitim atölyeleri ve enfeksiyon kontrol politikalarýna uyumu saðlamak için gerekli tesisler ayarlanabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Er: YAG lazer ya da yüksek hýzlý döner aletler ile kavite hazýrlýðý yapýlan ve üç farklý akýþkan kompozit materyali kullanýlarak gerçekleþtirilen sýnýf V restorasyonlarda kenar mikrosýzýntýlarýnýn incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu in-vitro çalýþmada, toplam 33 adet üçüncü büyük azý diþlerinin bukkal ve lingual yüzeylerinde Er: YAG lazer ya da frez kullanýlarak sýnýf V kaviteler hazýrlanan örnekler altý gruba (n=11) ayrýldý ve üretici firmanýn talimatlarýna uygun olarak üç farklý akýþkan kompozit ile restore edildi. Grup 1: Lazer ile hazýrlýk (lh)+Estelite Flow Quick High flow (EF); Grup 2: lh+G-aenial Flo (GF); Grup 3: lp+Herculite XRV Ultra Akýþ (HF); Grup 4: Frez ile hazýrlýk (fh)+EF; Grup 5: fh+GF; Grup 6: fh+HF. Isýsal çevrim uygulanmasýnýn ardýndan örnekler %0,5 metilen mavisi solüsyonunda 24 saat süresince bekletildi. Boya penetrasyonu sonucu oluþan mikrosýzýntý, stereomikroskop altýnda x40 büyütme ile incelendi. Verilerin analizinde Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanýldý (p<0,05).
BULGULAR: Grup 3’te oluþan mikrosýzýntý düzeyi grup 2’ye göre istatistiksel açýdan anlamlý derecede düþük bulunurken (p: 0,042), diðer gruplar arasýndaki mikrosýzýntý düzeylerinde anlamlý bir farklýlýk saptanmadý. Gruplardaki gingival ve oklüzal yüzeyler karþýlaþtýrýldýðýnda mikrosýzýntý düzeyleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmadý (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sýnýf V kavite hazýrlýðýnda yüksek hýzlý döner alet ya da Er: YAG lazer uygulamasý ve bu kavitelerin restorasyonlarýnda farklý akýþkan kompozit materyallerinin kullanýlmasý, oklüzal ve gingival kenarlarda oluþan mikrosýzýntý düzeyini etkilememektedir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý hareketli protez kullanan hastalarda görülen protezle iliþkili oral mukozal lezyonlarýn (POML) sýklýðý ve tiplerini belirlemek; yaþ, cinsiyet, eðitim durumu, sistemik hastalýk varlýðý, sigara kullanýmý, protez tipi, gece protez kullanýmý ve oral hijyen durumu ile POML arasýndaki iliþkiyi saptamaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmamýz anket ve klinik muayene olmak üzere iki aþamadan oluþmaktadýr. Anket formunda hastanýn yaþ, cinsiyet, sistemik hastalýk varlýðý, eðitim düzeyi, sigara kullanýmý, diþ hekimi ziyaret sýklýðý, gece protez kullaným alýþkanlýðý, protez günlük bakým alýþkanlýðý ve protez kullaným süresi kayýt altýna alýnmýþtýr. Klinik muayenede POML varlýðý (epulis fissuratum, protez stomatiti, mesnetsiz kret, travmatik fibrom, psödomembranöz kandidiyazis, angular þelitis, friksiyon keratozu, travmatik ülser) ve lokalizasyonu kaydedilmiþtir. Çalýþmadaki tüm parametreler için tanýmlayýcý istatistikler hesaplanmýþtýr. Kategorik deðiþkenler arasý iliþkilerin saptanmasýnda ki-kare testi kullanýlmýþ olup, p<0,05 seviyesinde anlamlý kabul edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen 133 bireyin yaþ ortalamasý 62,41 (41-88) yýldýr. Deðerlendirilen 227 parça protez bölgesinden 95’inde POML saptanmýþtýr (%41,8). Hastalarda en sýk gözlenen POML protez stomatitidir (%50,5). Protez kullaným süresi, protez temizleme sýklýðý, gece protez kullanýmý ve sigara alýþkanlýðý ile POML arasýnda istatistiksel olarak anlamlý iliþki saptanmýþtýr (p<0,05). Eðitim seviyesi, sistemik hastalýk varlýðý, protezin tipi ve lokalizasyonu, protez temizleme ajaný ile POML arasýnda iliþki bulunmamýþtýr (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Protezlerin günlük kullaným süresinin düzenlenmesi ve rutin oral hijyen alýþkanlýklarýyla protezle iliþkili geliþen oral lezyonlarýn azaltýlmasý saðlanabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, çocuklarda çürük diþlerin bir renkli kompomer ile restore edilmesinden sonra tükürükteki oksidatif stres ve antioksidan seviyelerde meydana gelen deðiþikliklerin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma yaþlarý 8-12 yýl (ortalama 8,9±1,3 yýl) arasýnda deðiþen 40 çocuk (20 erkek, 20 kýz) üzerinde yürütülmüþtür. Çalýþmada kontrol gruplarý (çürüksüz kýz ve çürüksüz erkek) ve çalýþma gruplarý (çürüklü kýz ve çürüklü erkek) oluþturulmuþtur (n=10). Çürük diþler bir renkli kompomer materyali ile restore edilmiþtir. Restorasyonlarýn deðerlendirilmesinde Modifiye Ryge kriterleri (USPHS kriterleri) kullanýlmýþtýr. Tükürük total antioksidan seviyesi (TAS), total oksidan seviyesi (TOS) ve 8-Hidroksi-2’-deoksiguanizin seviyesi (8- OHdG) üç farklý zamanda [tedavi öncesi (T1), tedavi sonrasý 1 ay (T2) ve 3 ay (T3)] deðerlendirilmiþtir. Tüm veriler istatistiksel olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Tüm renkli kompomerler 1 ve 3 ay kontrollerinde USPHS kriterleri açýsýndan Alpha skoru sergilemiþtir. Kontrol gruplarýnda tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerleri erkeklerde kýzlardan daha yüksek bulunsa bile, farklýlýk istatistiksel olarak anlamsýz bulunmuþtur (p>0,05). Çürük varlýðýnda tüm parametrelerde artýþ tespit edilmiþtir. Çalýþma gruplarýnda tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerlerinde meydana gelen deðiþim istatistiksel olarak anlamlý bulunmuþtur (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerleri çürük varlýðýnda artmýþtýr. Çürük diþlerin renkli kompomer ile restorasyonundan sonra bile parametreler yüksek bulunmuþtur.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Maksiller yetersizliðe sahip olan hastalarda hýzlý üst çene geniþletmesi sonrasýnda yüz maskesi tedavisi uygulanabilmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, alt-RAMEC protokolü ile tedavi edilen hastalarla konvansiyonel olarak tedavi edilen Sýnýf III eðilimli hastalarýn üst havayolu geliþimlerinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sýnýf III malokluzyona sahip 29 hasta, konvansiyonel hýzlý üst geniþletme protokolü ve sonrasýnda yüz maskesi uygulanarak tedavi edilen (HÜÇG-YM) ile Alt-RAMEC protokolü ve sonrasýnda yüz maskesi uygulanarak tedavi edilen (Alt-RAMEC HÜÇG-YM) olmak üzere iki gruba ayrýldý. Hastalarýn tedavi öncesi (T0) ve tedavi sonrasý (T1) sefalometrik röntgen kayýtlarý üzerinde ölçüm yapýldý. Sefalometrik deðiþkenler, eþleþtirilmiþ t-testi ve Student'ýn t-testi kullanýlarak deðerlendirildi.
BULGULAR: HÜÇG-YM ve Alt-RAMEC HÜÇG-YM gruplarý birbirleriyle karþýlaþtýrýldýðýnda hava yolu deðerlendirmesinde T0 ve T1 fazlarý arasýnda PAS, SPAS, MAS, IAS ve EAS deðerlerinde anlamlý bir deðiþiklik bulunmadý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Alt-RAMEC HÜÇG-YM ile HÜÇG-YM gruplarý arasýnda faringeal hava yolu geliþimleri açýsýndan farklýlýk görülmedi.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý hidrofobik ortamda bekletilen aljinatýn farklý zaman aralýklarýnda boyutsal deðiþimini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Fabrikasyon olarak üretilmiþ diþsiz bir üst çene modeli master model olarak seçilmiþ, üzerine ölçü malzemesine standart kalýnlýk saðlanabilecek þekilde mum yerleþtirilip, delikli akrilik kaþýk üretilmiþtir. Her grup için 10’ar kez aljinat ile ölçü alýnmýþtýr. Alýnan aljinat ölçüler 4 farklý ortam (kuru ortamda, su içerisinde, yað içerisinde ve nemlendirilmiþ bir kaðýt havlu ile birlikte vakumlu bir poþet içerisinde) içerisinde 72 saat bekletilmiþtir. Her grup için 10, toplamda 40 ölçü alýnmýþtýr. 0., 1., 3., 6., 12., 24., 48. ve 72. saatlerde aðýz dýþý tarayýcý ile ölçüler dijitalize edilmiþ ve yine dijitalize edilen master model ile yüzey çakýþtýrmasý yapýlmýþtýr. Ölçümler 3’er kez tekrarlanmýþ ve master modelden sapma deðerlerinin ortalamasý alýnmýþtýr. Klinik þartlarý taklit etmek için ölçü 2kg basýnç altýnda 3dk bekletilmiþ daha sonra da su altýnda yýkanmýþtýr.
BULGULAR: Shapiro-Wilk testi sonucu verilerin normal daðýldýðý belirlenmiþtir. Gruplar arasý farkýn anlamlý olup olmadýðý Ancova ile deðerlendirilmiþtir. Bütün saat aralýklarýnda nemli ortamda ve yað içerisinde bekletilen aljinatlar arasýnda anlamlý bir fark bulunmazken, su ve kuru ortamda bekletilen aljinatlarýn nemli ortamda bekletilenlere göre anlamlý derecede boyutsal deðiþim gösterdiði görülmüþtür. (p>0,05). 72. saat sonunda yað, nem, su ve kuru ortamda bekletilen aljinatlarýn deðiþim miktarlarý oransal olarak sýrasýyla 2.521; 2.096; 10.553; 27.776 olarak belirlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Aljinatýn boyutsal deðiþimi hem zamana hem de saklandýðý koþula baðlýdýr. Aljinatýn yað içerisinde bekletilmesi döküm öncesi süresinin arttýrýlmasýnda yeni bir yöntem olarak göz önünde bulundurabilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Türkiye'deki diþ hekimlerinin posterior kompozit uygulama eðitim ve adeziv materyal tercihlerini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Elektronik anket, Türk Diþ Hekimliði Birliði'ne (TDB) elektronik posta adresi kayýtlý olan bütün diþ hekimlerine gönderilmiþtir. Sorular, herhangi bir kiþisel veri içermemektedir. Anket; cinsiyet, tecrübe, sektör, lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit uygulama eðitimi alma/almama, mezuniyet sonrasýnda kompozit eðitimine katýlma/katýlmama ve kompozit rezin dolgularýn altýna kullanýlan adeziv materyaller ile ilgili sorular içermektedir. Toplanýlan verilen istatistiksel olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmaya toplamda 1211 diþ hekimi [678 erkek (%56); 533 kadýn (%44)] katýlmýþtýr. Katýlýmcýlarýnýn büyük bir çoðunluðu [%81,8 (n=990)] özel sektörde çalýþmaktadýr. Anket çalýþmamýza katýlan diþ hekimlerinin %71'i (n=860) lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit eðitimi almýþken, eðitim almayan hekimlerin %62,4'ü (n=219) mezuniyet sonrasýnda eðitime katýlmýþtýr. Kompozit rezin dolgularýn altýna adeziv olarak etch&rinse, self-etch veya herhangi birini tercih etme yüzdeleri sýrasýyla; %32,8 (n=397), %52,7 (n=638) ve %14,5 (n=176) olarak belirtilmiþtir. Tecrübe senesindeki artýþ, lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit eðitimi alma yüzdesiyle ters orantýlýdýr. Cinsiyet ve tecrübeden baðýmsýz olarak hekimlerin ortalama %50'si kompozit rezin dolgularýn altýna self-etch adeziv tercih etmektedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmanýn kýsýtlýlýklarý dahilinde, daha fazla tecrübeye sahip hekimlerin lisans içerisinde kompozit eðitimine sahip olma oranlarýnýn daha az olduðu ve tecrübe ve cinsiyetten baðýmsýz olarak hekimlerin genellikle, ekstra asit uygulama iþlemi gerektirmeyen self-etch adezivleri tercih ettiði söylenebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, çocuk hastalarýn dental ve periodontal durumlarý ile aðýz bakým alýþkanlýklarýný saptamak, bunlarý etkileyebilecek çocuða ve ebeveynlerine ait faktörleri deðerlendirerek aralarýndaki olasý iliþkiyi araþtýrmak amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma popülasyonunu dahil edilme kriterlerine uygun 150 çocuk oluþturdu. Periodontal durumlarýna göre saðlýklý(n=70) ve gingivitisli (n=80) olacak þekilde gruplara ayrýldý. Demografik veriler, beslenme ve aðýz bakým alýþkanlýklarý, ebeveynlerin eðitim seviyeleri anket formuna kayýt edildi. Dental durumun deðerlendirilmesi için daimi diþlerde DMF-T/DMF-S, süt diþlerinde df-t/df-s indeksleri, periodontal durumun deðerlendirilmesi için plak indeks (PÝ), gingival indeks (GÝ) ve community periodontal indeks (CPI) ölçüldü.
BULGULAR: Çalýþmaya 8-14 yaþ aralýðýndaki 150 çocuk (kýz/ erkek=83/67) dahil edildi. Cinsiyetlerine göre, beslenme ve fýrçalama alýþkanlýklarý karþýlaþtýrýldýðýnda günlük ara öðün sayýsý erkeklerde kýzlara göre yüksek bulunurken (p<0,05), klinik parametreler açýsýndan bu 2 grup arasýnda fark bulunmadýðý görüldü (p>0,05). Periodontal durumlarýna göre incelendiðinde, kýzlarýn %56,3’ü erkeklerin %43,8’i gingivitisli olarak teþhis edildi. Beslenme alýþkanlýklarýnýn gingivitisli ve saðlýklý gruplarda benzer olduðu (p>0,05), gingivitislilerin fýrçalama süresinin düþük olduðu(p<0,05), PÝ, GÝ ve CPI deðerlerinin saðlýklýlara göre yüksek olduðu (p<0,01), dental parametreler açýsýndan fark olmadýðý saptandý (p>0,05). Çocuklarýn beslenme ve fýrçalama alýþkanlýklarýna göre periodontal ve dental parametrelerde fark bulunmadý (p>0,05). Fýrçalama sýklýðýna göre periodontal parametrelerde fark saptanýrken(p<0,01), dental parametrelerde fark saptanmadý (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmanýn yürütüldüðü çocuklarda, beslenme alýþkanlýklarýnýn karbonhidrattan zengin, ara öðün sayýsýnýn yüksek olduðu ve aðýz hijyeni gerekliliklerini yerine getirmede yetersiz kaldýklarý görüldü. Çalýþmanýn sýnýrlarý dahilinde bulgularýmýz, bu beslenme alýþkanlýðýnýn çürük oluþumunda tek baþýna yeterli olmadýðý, periodontal hastalýðýn önlenmesinde aðýz bakým alýþkanlýðýnýn önemini vurgulamaktadýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, protetik diþ tedavisi uzmanlarýnýn COVID-19 (Koronavirüs Hastalýðý 2019) bulaþýna yönelik farkýndalýk ve tutumlarýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya üç farklý ülkeden (Türkiye, Fransa, Ýtalya) protetik diþ tedavisi uzmanlarý katýlmýþtýr. Elektronik anket sisteminin kullanýldýðý çalýþma Temmuz 2020’de gerçekleþtirilmiþ olup, tüm sorularýn cevaplandýðý anketler çalýþmaya dahil edilmiþtir. Elde edilen verilerin analizinde SPSS V23 programý ve ki-kare testinden yararlanýlmýþtýr (p<0,05).
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn %39,8’i erkek, %60,2’si kadýndýr (29,2±7,3 yýl) (N=425). COVID-19 bulaþý açýsýndan en riskli seçilen klinik branþ protetik diþ tedavisi iken, en riskli dental uygulamalar; diþ kesimi, diþ taþý temizliði, pulpa ekstirpasyonu ve dolgu iþlemi olarak belirlenmiþtir (p>0,05). Seçilmiþ yüzeyler (plastik, paslanmaz çelik, karton/kaðýt ve bakýr) ile aerosole yönelik virüs canlýlýk süresi deðerlendiriminde gruplar arasýnda anlamlý bir farklýlýk saptanmamýþtýr (p>0,05). Katýlýmcýlarýn yarýsýndan fazlasý ise, güncel koruyucu ekipman kullanýmýnda olumlu bir tutum sergilemiþlerdir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada deðerlendirilen parametreler açýsýndan gruplar benzer tutum ve farkýndalýk düzeyi göstermiþlerdir. Ancak, COVID-19 bulaþýnýn ve sürecinin kontrol edilebilmesi adýna protetik diþ tedavisi uzmanlarýnýn bilgi ve farkýndalýklarýnýn güncellenmesi gerekmektedir.

Daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyonu, karýþýk diþlenme döneminde ortaya çýkan bir anomali olarak kabul edilir. Ektopik erüpsüyon prevalansý farklý toplumlarda çeþitli çalýþmalarla bildirilmiþtir. Bu prevelans %0.75 ile 6 arasýnda deðiþmektedir. Daimi birinci molarýn ektopik erüpsiyon nedeni tam olarak bilinmemektedir ve etyolojisinde bir çok faktörün rol aldýðý düþünülmektedir. Literatürde bu anomalinin ortaya çýkmasýna neden olabilecek birçok faktör tartýþýlmýþtýr. Ektopik erüpsiyon gösteren daimi birinci molar diþin teþhisi 5 ile 7 yaþlar arasýnda alýnan radyografilerle saðlanabilmektedir. Ektopik erüpsiyon görülen diþin lokalizasyonunu tespit etmek için baþta iki boyutlu teknikler olmak üzere birçok radyografi tekniði kullanýlmaktadýr. Bunlarýn baþýnda ortopantomografi ve bite-wing radyografisi gelmektedir. Günümüzde konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi de teþhis amacýyla kullanýlmaktadýr. Daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyonu, süt ikinci molarýn erken kaybýna, premolar diþ için yer kaybýna neden olabilir ve bu da premolar diþin gömülü kalmasýna yol açabilmektedir. Literatürde erken müdahale amaçlý tedavi dahil farklý teknikler tartýþýlmýþtýr. Tedavide temel olarak seperatörler kullanýlmaktadýr. Bu seperatörlerin amacý daimi birinci molar diþi bulunduðu konumdan daha distale alarak süt ikinci molar diþ üzerinde neden olduðu etkileri minimalize etmektir. Bu makalenin amacý, daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyon prevalansýný, etiyolojik faktörlerini ve tedavisini kýsaca gözden geçirmektir.

Dental fotoðrafçýlýk; tedavi takibi, hasta ile olan iletiþim, adli kanýt niteliði taþýma, klinik muayeneye ek bir muayene yöntemi olabilme gibi önemli avantajlarý nedeni ile gün geçtikçe artan bir þekilde diþ hekimleri tarafýndan ilgi görmektedir. Diþ hekimliðinde fotoðrafçýlýk için ekipman seçimini ve fotoðraf tekniðini anlatan bu konuda çok sayýda makale yayýnlanmýþtýr. Ancak fotoðrafik ekipman ve tekniðin göz korkutmasý, bilgi eksikliði, klinik iþ yükünü artýrma ya da kesintiye uðratma endiþesi ve maliyet gibi nedenlerden dolayý diþ hekimleri dental fotoðrafçýlýðý kendi uygulamalarýnda kullanmakta isteksiz olabilmektedir. Doðru bir eðitim ve yeterli pratik uygulama ile her diþ hekiminin fotoðraflama iþlemlerini hasta iþ akýþýný aksatmayacak þekilde uygulamasý mümkün olmaktadýr. Bu derlemede dijital dental fotoðrafçýlýkta temel kavramlarýn tanýmlanmasý, konu ile ilgili en son geliþmelerin paylaþýlmasý ve literatürdeki çalýþmalarýn tartýþýlmasý amaçlanmýþtýr.