GÝRÝÞ ve AMAÇ: Hafif ve orta þiddetli Sýnýf II ve III diþsel/iskeletsel bozukluklar dental kamuflaj veya ortognatik cerrahi ile tedavi edilmektedir. Çalýþmamýzýn amacý, tedavi seçiminde yardýmcý olmasý için farklý gruplarýn Sýnýf II ve III iskeletsel maloklüzyonda kamuflaj ve ortognatik cerrahi sonrasý profil algýsýný deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Dental kamuflaj ile tedavi edilmiþ Sýnýf II kadýn ve erkek, Sýnýf III kadýn ve erkek hastalarýn baþlangýç, tedavi sonrasý profil resimleri ve baþlangýç profilleri üzerinde Nemoceph (Nemotec, Version 6.0, Madrid, Spain) yazýlýmý ile hazýrlanan ortognatik cerrahi simülasyonu sonrasý profil resimleri silüete dönüþtürülerek, ikili gruplar þeklinde karþýlaþtýrýldýðý anketler 30 ortodontist, 30 plastik cerrah ve 30 meslekten olmayan bireylere (MOB) uygulanmýþtýr.
BULGULAR: Ortodontist, plastik cerrah ve MOB neredeyse ayný profilleri seçerken, tercih etme yüzdeleri farklýydý. Cerrahlar ve ortodontistler arasýnda hiçbir fark görülmezken, MOB’ýn ortognatik cerrahiyi seçme oraný profesyonellerden daha azdýr. Her ne kadar kamuflaj ve ortognatik cerrahi simülasyonu baþlangýca göre daha fazla tercih edilmiþ olsa da, ortognatik cerrahi seçim oraný kamuflaj tedavisinden daha yüksektir. Seçimler sýrasý ile þu þekildedir: Ortognatik cerrahi, kamuflaj tedavisi, baþlangýç profili.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ortodontist ve plastik cerrahlar ortognatik cerrahi sonrasý profilleri kamuflaj sonrasý profillere tercih etmiþlerdir. Bununla birlikte, MOB için seçim ayný yönde olsa da aradaki fark ayný oranda önemli çýkmamýþtýr. Bu nedenle cerrahi seçeneðinin riskleri ve kazanýmlarý hastaya detaylý bir þekilde anlatýlmalý ve tedavi planý hastanýn tercihine göre belirlenmelidir.

INTRODUCTION: Mild and moderate Class II and III dental/skeletal malocclusions are treated with dental camouflage or orthognatic surgery. The aim of this study was to evaluate the profile perception of different groups (plastic surgeons, orthodontists and laypeople) in Class II and III skeletal malocclusion after camouflage and orthognathic surgery to assist in deciding the treatment option.
METHODS: The initial and final profile pictures of Class II male and female, Class III male and female treated with dental camouflage and the orthognathic surgery simulation profile pictures prepared by Nemoceph (Nemotec, Version 6.0, Madrid, Spain) on the initial profile were converted into silhouettes. The questionnaires including these silhouette comparisons in pairs were applied to 30 orthodontists, 30 plastic surgeons and 30 laypeople.
RESULTS: Although the orthodontist, plastic surgeon and laypeople chose almost the same profiles, the preferred rates differed. There was no difference between surgeons and orthodontists, however the rate of laypeople preferring orthognathic surgery was less than professionals. Although the camouflage and orthognatic surgery simulation were preferred more than the initial, the orthognatic surgery rate was higher than the camouflage treatment. Choices were as follows: Orthognathic surgery, camouflage treatment, initial profile.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Orthodontist and plastic surgeons preferred orthognathic surgery profile more than the camouflage. However, for laypeople it was not equally important, although it was in the same direction. Therefore, the gains and the risks of surgical option have to be explained to the patients in details and the treatment method should be decided according to the patient's opinion.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý Ýstanbul Aydýn Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi öðrencilerinin çapraz enfeksiyon kontrolü konusundaki bilgi, tutum ve davranýþlarýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþma 2018-2019 Güz ve Bahar Dönemi üçüncü, dördüncü ve beþinci sýnýf öðrencilerine düzenlenmiþtir. Öðrencilerin anket sorularýna verdikleri cevaplar doðrultusunda enfeksiyon kontrolü bilinci ve farkýndalýðý ölçmek, bu konudaki yetkinliklerini deðerlendirmek hedeflenmiþtir. Çalýþmaya katýlanlardan bir kýsmý çoktan seçmeli, bir kýsmý iki seçenekten oluþan sorularý yanýtlamalarý istenmiþtir. Anketlerin deðerlendirilmesinde ki-kare ve Fisher Exact testi kullanýlmýþtýr. Bütün analizlerde p ˂ 0.05 anlamlý kabul edilmiþtir.
BULGULAR: Toplam 164 öðrencinin katýldýðý bu çalýþmada HBV aþýsý olan toplam öðrenci sayýsý 150 (%91,5), tetanos aþýsý olan toplam öðrenci sayýsý ise 130’dur (%80,2). Kadýnlarda bu oranlar (HBV %90,9, tetanos %79,4) erkeklerden (HBV %60, tetanos %53) daha fazla bulunmuþtur. Öðrencilerin %93,9’u hasta tedavisi boyunca eldiven taktýðýný, %97,6’sý iki hasta arasýnda eldiven deðiþtirdiðini, %87,2’si hasta tedavisi boyunca maske kullandýðýný, %70,1 iki hasta arasýnda maske deðiþtirdiðini, %91’i iki hasta arasý koltuk ve klinik dezenfeksiyonu yaptýðýný belirtmiþtir. Hasta muayenesi sonrasý el yýkama alýþkanlýðý geliþtiren öðrenci oraný %82,9 olarak bulunmasýna raðmen, eldiven takmadan önce el yýkama oraný %29,3 olarak düþük bulunmuþtur ve sýnýf daðýlýmýna göre 3. Sýnýflarca %44 oranýnda her zaman yapýlmakta olup istatistiksel olarak anlamlýdýr (p<0.05). Hasta tedavisi boyunca koruyucu siper kullanýmý %21,3 oranýnda düþük bulunmuþtur (p=0.028).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýstanbul Aydýn Üniversitesi Diþ Hekimliði fakültesi öðrencilerinin çapraz enfeksiyon kontrolünde zayýf bir farkýndalýk gösterdiðini, ancak kabul edilebilir bir tutum ve bilgi düzeyine sahip olduklarýný göstermiþtir. Bu nedenle, enfeksiyon kontrol izolasyonu ve önlemi konusunda eðitim atölyeleri ve enfeksiyon kontrol politikalarýna uyumu saðlamak için gerekli tesisler ayarlanabilir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate knowledge, attitudes, and practices regarding infection control procedures among senior dental students.
METHODS: A questionnaire-based cross-sectional survey was conducted among 164 3rd, 4th, and 5th-year dental students at the Faculty of Dentistry, Ýstanbul Aydýn University, Turkey. The selfadministered questionnaire was comprised of 20 open- and closeended items regarding barrier techniques, vaccination status, infection control practices, and awareness. Data were analyzed with a Chi-square test. A P < 0.05 was considered significant.
RESULTS: Out of 164 students, the total number of students with HBV vaccine was 150, and with tetanus vaccine was 130. The rates were higher in females than males. 93.9% of the students stated that they were wearing gloves during the treatment, 97.6% of them were changing gloves between two patients, 87.2% of them were wearing masks during the treatment, 70.1% of them changed masks between the two patients. 91% of the students used to disinfict dental chair between two patients. The rate of students washing hands after the examination of patient was 82.9%, but before wearing gloves was 29.3%. A high percentage of 3rd-year students (44%) showed positive attitudes toward handwashing before wearing gloves (p<0.05). 21.3% of the students used protective shields throughout the patient treatment (p=0.028).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The student of Ýstanbul Aydýn University faculty of dentistry showed a poor awareness in cross infection control but had an acceptable attitude and knowledge level. These unsatisfactory findings highlight the necessity of continued infection control education in order to improve knowledge, attitudes, and practices regarding infection control.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Er: YAG lazer ya da yüksek hýzlý döner aletler ile kavite hazýrlýðý yapýlan ve üç farklý akýþkan kompozit materyali kullanýlarak gerçekleþtirilen sýnýf V restorasyonlarda kenar mikrosýzýntýlarýnýn incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu in-vitro çalýþmada, toplam 33 adet üçüncü büyük azý diþlerinin bukkal ve lingual yüzeylerinde Er: YAG lazer ya da frez kullanýlarak sýnýf V kaviteler hazýrlanan örnekler altý gruba (n=11) ayrýldý ve üretici firmanýn talimatlarýna uygun olarak üç farklý akýþkan kompozit ile restore edildi. Grup 1: Lazer ile hazýrlýk (lh)+Estelite Flow Quick High flow (EF); Grup 2: lh+G-aenial Flo (GF); Grup 3: lp+Herculite XRV Ultra Akýþ (HF); Grup 4: Frez ile hazýrlýk (fh)+EF; Grup 5: fh+GF; Grup 6: fh+HF. Isýsal çevrim uygulanmasýnýn ardýndan örnekler %0,5 metilen mavisi solüsyonunda 24 saat süresince bekletildi. Boya penetrasyonu sonucu oluþan mikrosýzýntý, stereomikroskop altýnda x40 büyütme ile incelendi. Verilerin analizinde Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanýldý (p<0,05).
BULGULAR: Grup 3’te oluþan mikrosýzýntý düzeyi grup 2’ye göre istatistiksel açýdan anlamlý derecede düþük bulunurken (p: 0,042), diðer gruplar arasýndaki mikrosýzýntý düzeylerinde anlamlý bir farklýlýk saptanmadý. Gruplardaki gingival ve oklüzal yüzeyler karþýlaþtýrýldýðýnda mikrosýzýntý düzeyleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmadý (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sýnýf V kavite hazýrlýðýnda yüksek hýzlý döner alet ya da Er: YAG lazer uygulamasý ve bu kavitelerin restorasyonlarýnda farklý akýþkan kompozit materyallerinin kullanýlmasý, oklüzal ve gingival kenarlarda oluþan mikrosýzýntý düzeyini etkilememektedir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to examine the Er: YAG laser and high-speed bur cavity preparation on the marginal microleakage of class V cavities restored with three different flowable composites.
METHODS: This in-vitro study was conducted on class V cavities prepared on buccal and lingual surfaces of 33 third molar teeth in six groups (n=11) of Er: YAG laser and bur preparation. The cavities were restored with three different flowable composites according to the manufacturer’s instructions. Group 1: Laser preparation (lp)+Estelite Flow Quick High flow (EF); Group 2: lp+G-aenial Flo (GF); Group 3: lp+Herculite XRV Ultra Flow (HF); Group 4: Bur preparation (bp)+EF; Group 5: bp+GF; Group 6: bp+HF. After thermocycling, the teeth were immersed in 0.5% methylene blue dye for 24 hours. The teeth were examined under a stereomicroscope at ×40 magnification to detect the microleakage. Data were analyzed by Kruskal-Wallis and Mann Whitney U tests (p<0.05).
RESULTS: While the microleakage in group 3 was found significantly lower than group 2 (p: 0.042), there was no significant difference among the other groups (p>0.05). In terms of gingival and occlusal surfaces, no statistically significant difference in microleakage was observed among all groups (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Class V cavity preparations with high-speed bur and Er: YAG laser, and the use of different flowable composites did not influence the microleakage at the gingival or occlusal margins.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý hareketli protez kullanan hastalarda görülen protezle iliþkili oral mukozal lezyonlarýn (POML) sýklýðý ve tiplerini belirlemek; yaþ, cinsiyet, eðitim durumu, sistemik hastalýk varlýðý, sigara kullanýmý, protez tipi, gece protez kullanýmý ve oral hijyen durumu ile POML arasýndaki iliþkiyi saptamaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmamýz anket ve klinik muayene olmak üzere iki aþamadan oluþmaktadýr. Anket formunda hastanýn yaþ, cinsiyet, sistemik hastalýk varlýðý, eðitim düzeyi, sigara kullanýmý, diþ hekimi ziyaret sýklýðý, gece protez kullaným alýþkanlýðý, protez günlük bakým alýþkanlýðý ve protez kullaným süresi kayýt altýna alýnmýþtýr. Klinik muayenede POML varlýðý (epulis fissuratum, protez stomatiti, mesnetsiz kret, travmatik fibrom, psödomembranöz kandidiyazis, angular þelitis, friksiyon keratozu, travmatik ülser) ve lokalizasyonu kaydedilmiþtir. Çalýþmadaki tüm parametreler için tanýmlayýcý istatistikler hesaplanmýþtýr. Kategorik deðiþkenler arasý iliþkilerin saptanmasýnda ki-kare testi kullanýlmýþ olup, p<0,05 seviyesinde anlamlý kabul edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen 133 bireyin yaþ ortalamasý 62,41 (41-88) yýldýr. Deðerlendirilen 227 parça protez bölgesinden 95’inde POML saptanmýþtýr (%41,8). Hastalarda en sýk gözlenen POML protez stomatitidir (%50,5). Protez kullaným süresi, protez temizleme sýklýðý, gece protez kullanýmý ve sigara alýþkanlýðý ile POML arasýnda istatistiksel olarak anlamlý iliþki saptanmýþtýr (p<0,05). Eðitim seviyesi, sistemik hastalýk varlýðý, protezin tipi ve lokalizasyonu, protez temizleme ajaný ile POML arasýnda iliþki bulunmamýþtýr (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Protezlerin günlük kullaným süresinin düzenlenmesi ve rutin oral hijyen alýþkanlýklarýyla protezle iliþkili geliþen oral lezyonlarýn azaltýlmasý saðlanabilir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the frequency and types of prosthetic associated oral mucosal lesions (POML) in patients using removable prostheses; and to establish the relationship between POML and age, sex, educational status, systemic disease, smoking, prosthesis type, usage of prosthesis at night and oral hygiene status.
METHODS: This study consists of two stages: questionnaire and clinical examination. Age, gender, systemic disease, education level, smoking, frequency of dental visit, the habit of using prosthesis at night, daily prosthesis care habits, and duration of prosthesis use were asked in the questionnaire form. The presence of POML (epulis fissuratum, prosthetic stomatitis, unrestrained crest, angular chelitis, traumatic fibroma, pseudomembranous candidiasis, frictional keratosis, traumatic ulcer) and localization were recorded at the time of clinical examination. Descriptive statistics were calculated for all parameters in the study. Chi-square test was used to determine the relationships between categorical variables and significance was considered at p<0.05.
RESULTS: The mean age of 133 individuals was 62.41 (41- 88) years. POML was detected in 95 of 227 prosthetic areas evaluated (41.8%). Among all patients, denture stomatitis was the most common form of POML type (%50.5). The frequency of POML increased significantly with denture age, frequency of prosthesis cleaning, usage of dentures at night, and smoking habit (p<0.05). Educational status, systemic disease, dentures type and localization, prosthesis hygiene regimen and POML were not found to be related (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Prosthesis-related oral lesions can be decreased by routine prosthesis hygiene regimen and regulate the duration of prosthesis usage.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, çocuklarda çürük diþlerin bir renkli kompomer ile restore edilmesinden sonra tükürükteki oksidatif stres ve antioksidan seviyelerde meydana gelen deðiþikliklerin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma yaþlarý 8-12 yýl (ortalama 8,9±1,3 yýl) arasýnda deðiþen 40 çocuk (20 erkek, 20 kýz) üzerinde yürütülmüþtür. Çalýþmada kontrol gruplarý (çürüksüz kýz ve çürüksüz erkek) ve çalýþma gruplarý (çürüklü kýz ve çürüklü erkek) oluþturulmuþtur (n=10). Çürük diþler bir renkli kompomer materyali ile restore edilmiþtir. Restorasyonlarýn deðerlendirilmesinde Modifiye Ryge kriterleri (USPHS kriterleri) kullanýlmýþtýr. Tükürük total antioksidan seviyesi (TAS), total oksidan seviyesi (TOS) ve 8-Hidroksi-2’-deoksiguanizin seviyesi (8- OHdG) üç farklý zamanda [tedavi öncesi (T1), tedavi sonrasý 1 ay (T2) ve 3 ay (T3)] deðerlendirilmiþtir. Tüm veriler istatistiksel olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Tüm renkli kompomerler 1 ve 3 ay kontrollerinde USPHS kriterleri açýsýndan Alpha skoru sergilemiþtir. Kontrol gruplarýnda tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerleri erkeklerde kýzlardan daha yüksek bulunsa bile, farklýlýk istatistiksel olarak anlamsýz bulunmuþtur (p>0,05). Çürük varlýðýnda tüm parametrelerde artýþ tespit edilmiþtir. Çalýþma gruplarýnda tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerlerinde meydana gelen deðiþim istatistiksel olarak anlamlý bulunmuþtur (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tükürük TOS, TAS ve 8-OHdG deðerleri çürük varlýðýnda artmýþtýr. Çürük diþlerin renkli kompomer ile restorasyonundan sonra bile parametreler yüksek bulunmuþtur.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate of changes in salivary oxidative stress and antioxidant levels after restored with a colored compomer of caries teeth in children.
METHODS: The study included 40 patients (20 girls and 20 boys), whose age range was 8 to 12 years (average was 10.9 ± 1.3 years). Control groups (caries free girls and boys) and experimental groups (caries active girls and boys) were created (n=10). Caries active teeth were restored with a colored compomer material. Modifiye Ryge criteria (USPHS criteria) were used in the evaluation of restorations. The salivary levels of TOS, TAS, and 8-OHdG were determined three different times, as follows: before treatment (T1) and at 1 month (T2) and 3 months (T3) after treatment. All data were statistically analyzed.
RESULTS: All colored compomers displayed an Alpha score in terms of USPHS criteria at 1 and 3 month. Even though the salivary TOS, TAS and 8-OHDG values in the control groups were higher in boys than girls, no statistically significant difference was found (p>0.05). All parameters were increased with caries activity. The statistically significant difference was found changes in salivary TOS, TAS and 8-OHDG values in the experimental groups (p<0.05)
DISCUSSION AND CONCLUSION: Salivary TOS, TAS and 8-OHDG values were increased with caries activity. Even after restoration of the caries with colored compomer, the parameters were determined to be high.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Maksiller yetersizliðe sahip olan hastalarda hýzlý üst çene geniþletmesi sonrasýnda yüz maskesi tedavisi uygulanabilmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, alt-RAMEC protokolü ile tedavi edilen hastalarla konvansiyonel olarak tedavi edilen Sýnýf III eðilimli hastalarýn üst havayolu geliþimlerinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Sýnýf III malokluzyona sahip 29 hasta, konvansiyonel hýzlý üst geniþletme protokolü ve sonrasýnda yüz maskesi uygulanarak tedavi edilen (HÜÇG-YM) ile Alt-RAMEC protokolü ve sonrasýnda yüz maskesi uygulanarak tedavi edilen (Alt-RAMEC HÜÇG-YM) olmak üzere iki gruba ayrýldý. Hastalarýn tedavi öncesi (T0) ve tedavi sonrasý (T1) sefalometrik röntgen kayýtlarý üzerinde ölçüm yapýldý. Sefalometrik deðiþkenler, eþleþtirilmiþ t-testi ve Student'ýn t-testi kullanýlarak deðerlendirildi.
BULGULAR: HÜÇG-YM ve Alt-RAMEC HÜÇG-YM gruplarý birbirleriyle karþýlaþtýrýldýðýnda hava yolu deðerlendirmesinde T0 ve T1 fazlarý arasýnda PAS, SPAS, MAS, IAS ve EAS deðerlerinde anlamlý bir deðiþiklik bulunmadý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Alt-RAMEC HÜÇG-YM ile HÜÇG-YM gruplarý arasýnda faringeal hava yolu geliþimleri açýsýndan farklýlýk görülmedi.

INTRODUCTION: In patients with maxillary insufficiency, facial mask treatment can be applied after rapid maxillary expansion. The aim of this study was to evaluate the development of upper airway in patients treated with Alt-RAMEC protocol and conventionally treated Class III patients.
METHODS: Twenty-nine patients with Class III malocclusion were divided into two groups as conventional rapid maxillary expansion protocol followed by face mask application (RPE-FM) and Alt-RAMEC protocol followed by facial mask (Alt-RAMEC RPE-FM). Pre-treatment (T0) and post-treatment (T1) cephalometric X-ray records of the patients were measured. Cephalometric variables were evaluated using paired t-test and Student's t-test.
RESULTS: When RPE-FM and Alt-RAMEC RPE-FM groups were compared with each other, there was no significant change in PAS, SPAS, MAS, IAS and EAS values between T0 and T1 phases in airway evaluation.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There was no difference in terms of pharyngeal airway development between Alt-RAMEC RPE-FM and RPEFM groups.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý hidrofobik ortamda bekletilen aljinatýn farklý zaman aralýklarýnda boyutsal deðiþimini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Fabrikasyon olarak üretilmiþ diþsiz bir üst çene modeli master model olarak seçilmiþ, üzerine ölçü malzemesine standart kalýnlýk saðlanabilecek þekilde mum yerleþtirilip, delikli akrilik kaþýk üretilmiþtir. Her grup için 10’ar kez aljinat ile ölçü alýnmýþtýr. Alýnan aljinat ölçüler 4 farklý ortam (kuru ortamda, su içerisinde, yað içerisinde ve nemlendirilmiþ bir kaðýt havlu ile birlikte vakumlu bir poþet içerisinde) içerisinde 72 saat bekletilmiþtir. Her grup için 10, toplamda 40 ölçü alýnmýþtýr. 0., 1., 3., 6., 12., 24., 48. ve 72. saatlerde aðýz dýþý tarayýcý ile ölçüler dijitalize edilmiþ ve yine dijitalize edilen master model ile yüzey çakýþtýrmasý yapýlmýþtýr. Ölçümler 3’er kez tekrarlanmýþ ve master modelden sapma deðerlerinin ortalamasý alýnmýþtýr. Klinik þartlarý taklit etmek için ölçü 2kg basýnç altýnda 3dk bekletilmiþ daha sonra da su altýnda yýkanmýþtýr.
BULGULAR: Shapiro-Wilk testi sonucu verilerin normal daðýldýðý belirlenmiþtir. Gruplar arasý farkýn anlamlý olup olmadýðý Ancova ile deðerlendirilmiþtir. Bütün saat aralýklarýnda nemli ortamda ve yað içerisinde bekletilen aljinatlar arasýnda anlamlý bir fark bulunmazken, su ve kuru ortamda bekletilen aljinatlarýn nemli ortamda bekletilenlere göre anlamlý derecede boyutsal deðiþim gösterdiði görülmüþtür. (p>0,05). 72. saat sonunda yað, nem, su ve kuru ortamda bekletilen aljinatlarýn deðiþim miktarlarý oransal olarak sýrasýyla 2.521; 2.096; 10.553; 27.776 olarak belirlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Aljinatýn boyutsal deðiþimi hem zamana hem de saklandýðý koþula baðlýdýr. Aljinatýn yað içerisinde bekletilmesi döküm öncesi süresinin arttýrýlmasýnda yeni bir yöntem olarak göz önünde bulundurabilir.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the dimensional change of alginate, which is kept in hydrophobic environment, at different time intervals.
METHODS: A fabricated edentulous maxillary model is choosen as a master model and an acrylic tray is produced. Impressions are made with alginate 10 times for each group. The impressions kept in 4 different environments (in dry environment, in water, oil and in a vacuum bag with a moistened paper towel) for 72hours. At the 0,1,3,6,12,24,48 and 72hours, the impressions are digitized and superimposition is made with the digitized master model. Measurements are repeated 3 times and the deviation values from the master model are averaged. To imitate clinical conditions, the impressions are kept under 2kg pressure for 3 minutes and then washed under water.
RESULTS: As a result of Shapiro-Wilk test, it was determined that the data were normally distributed. Whether the difference between groups is significant was evaluated with Ancova. While there was no significant difference between the alginates kept in moist and oil at all hour intervals. Dimensional change amounts of alginates (oil, moisture, water and dry) kept in 4 different environments at the end of the 72nd hour were determined as 2.521; 2.096; 10.553; 27.776 respectively.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The dimensional change of alginate depends on both the time and the condition it is stored. Storing the alginate in oil can be considered as a new method to increase the pre-casting time.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Türkiye'deki diþ hekimlerinin posterior kompozit uygulama eðitim ve adeziv materyal tercihlerini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Elektronik anket, Türk Diþ Hekimliði Birliði'ne (TDB) elektronik posta adresi kayýtlý olan bütün diþ hekimlerine gönderilmiþtir. Sorular, herhangi bir kiþisel veri içermemektedir. Anket; cinsiyet, tecrübe, sektör, lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit uygulama eðitimi alma/almama, mezuniyet sonrasýnda kompozit eðitimine katýlma/katýlmama ve kompozit rezin dolgularýn altýna kullanýlan adeziv materyaller ile ilgili sorular içermektedir. Toplanýlan verilen istatistiksel olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmaya toplamda 1211 diþ hekimi [678 erkek (%56); 533 kadýn (%44)] katýlmýþtýr. Katýlýmcýlarýnýn büyük bir çoðunluðu [%81,8 (n=990)] özel sektörde çalýþmaktadýr. Anket çalýþmamýza katýlan diþ hekimlerinin %71'i (n=860) lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit eðitimi almýþken, eðitim almayan hekimlerin %62,4'ü (n=219) mezuniyet sonrasýnda eðitime katýlmýþtýr. Kompozit rezin dolgularýn altýna adeziv olarak etch&rinse, self-etch veya herhangi birini tercih etme yüzdeleri sýrasýyla; %32,8 (n=397), %52,7 (n=638) ve %14,5 (n=176) olarak belirtilmiþtir. Tecrübe senesindeki artýþ, lisans eðitimi sýrasýnda posterior kompozit eðitimi alma yüzdesiyle ters orantýlýdýr. Cinsiyet ve tecrübeden baðýmsýz olarak hekimlerin ortalama %50'si kompozit rezin dolgularýn altýna self-etch adeziv tercih etmektedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmanýn kýsýtlýlýklarý dahilinde, daha fazla tecrübeye sahip hekimlerin lisans içerisinde kompozit eðitimine sahip olma oranlarýnýn daha az olduðu ve tecrübe ve cinsiyetten baðýmsýz olarak hekimlerin genellikle, ekstra asit uygulama iþlemi gerektirmeyen self-etch adezivleri tercih ettiði söylenebilir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the education on posterior resin composite practice and adhesive material choices among Turkish Dentists.
METHODS: On-line questionnaire was sent to all dentists whose e-mail address was registered to the Turkish Dental Association (TDB). The questions do not contain any personal data. Survey includes questions about gender, experience, sector, undergraduate education, whether or not to receive posterior composite application training, post-graduate composite education, and adhesive materials used under composite resin restorations. The collected data were analyzed statistically.
RESULTS: A total of 1211 dentists [678 men (56%); 533 women (44%)] participated in this study. The majority of participants [81.8% (n = 990)] worked in the private sector. While 71% (n = 860) of the participants received posterior composite education during their undergraduate education, 62.4% (n = 219) of the participants who did not receive education attended the education after graduation. Percentages of the choices about etch&rinse, self-etch or any of them were 32.8%(n = 397), 52.7% (n = 638) and 14.5% (n = 176) respectively. The longevity of experience was inversely proportional to the percentage of studying posterior composite practice during undergraduate education. Regardless of gender and experience, about 50% of participants preferred self-etch adhesive under composite resin restorations.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Within the limitations of the study, it may be said that participants with more experience have lower rates of composite education within the undergraduate education, and participants generally preferred self-etch adhesives that do not require extra acid application, regardless of experience and gender.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, çocuk hastalarýn dental ve periodontal durumlarý ile aðýz bakým alýþkanlýklarýný saptamak, bunlarý etkileyebilecek çocuða ve ebeveynlerine ait faktörleri deðerlendirerek aralarýndaki olasý iliþkiyi araþtýrmak amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma popülasyonunu dahil edilme kriterlerine uygun 150 çocuk oluþturdu. Periodontal durumlarýna göre saðlýklý(n=70) ve gingivitisli (n=80) olacak þekilde gruplara ayrýldý. Demografik veriler, beslenme ve aðýz bakým alýþkanlýklarý, ebeveynlerin eðitim seviyeleri anket formuna kayýt edildi. Dental durumun deðerlendirilmesi için daimi diþlerde DMF-T/DMF-S, süt diþlerinde df-t/df-s indeksleri, periodontal durumun deðerlendirilmesi için plak indeks (PÝ), gingival indeks (GÝ) ve community periodontal indeks (CPI) ölçüldü.
BULGULAR: Çalýþmaya 8-14 yaþ aralýðýndaki 150 çocuk (kýz/ erkek=83/67) dahil edildi. Cinsiyetlerine göre, beslenme ve fýrçalama alýþkanlýklarý karþýlaþtýrýldýðýnda günlük ara öðün sayýsý erkeklerde kýzlara göre yüksek bulunurken (p<0,05), klinik parametreler açýsýndan bu 2 grup arasýnda fark bulunmadýðý görüldü (p>0,05). Periodontal durumlarýna göre incelendiðinde, kýzlarýn %56,3’ü erkeklerin %43,8’i gingivitisli olarak teþhis edildi. Beslenme alýþkanlýklarýnýn gingivitisli ve saðlýklý gruplarda benzer olduðu (p>0,05), gingivitislilerin fýrçalama süresinin düþük olduðu(p<0,05), PÝ, GÝ ve CPI deðerlerinin saðlýklýlara göre yüksek olduðu (p<0,01), dental parametreler açýsýndan fark olmadýðý saptandý (p>0,05). Çocuklarýn beslenme ve fýrçalama alýþkanlýklarýna göre periodontal ve dental parametrelerde fark bulunmadý (p>0,05). Fýrçalama sýklýðýna göre periodontal parametrelerde fark saptanýrken(p<0,01), dental parametrelerde fark saptanmadý (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmanýn yürütüldüðü çocuklarda, beslenme alýþkanlýklarýnýn karbonhidrattan zengin, ara öðün sayýsýnýn yüksek olduðu ve aðýz hijyeni gerekliliklerini yerine getirmede yetersiz kaldýklarý görüldü. Çalýþmanýn sýnýrlarý dahilinde bulgularýmýz, bu beslenme alýþkanlýðýnýn çürük oluþumunda tek baþýna yeterli olmadýðý, periodontal hastalýðýn önlenmesinde aðýz bakým alýþkanlýðýnýn önemini vurgulamaktadýr.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate dietary and oral hygiene habits of children and to investigate possible relationship between the children's habits and affected factors associated with their parents
METHODS: The study population consisted of 150 children, who met the inclusion criteria and were divided into healthy(n=70) and gingivitis(n=80) groups. Demographic data, dietary and oral hygiene habits, parents' education levels were collected by questionnaire. DMF-T/DMF-S, df-t/df-s, plaque, gingival and community periodontal indices were recorded.
RESULTS: 50 children (girl/boy=83/67) between the ages of 8-14 years were included in the study. According to gender, the number of daily snacks was higher in boys (p<0.05), but there was no difference in clinical parameters between boys and girls (p>0,05). According to periodontal status, 56.3% of girls and 43,8% of boys were diagnosed with gingivitis. Dietary habits were similar between gingivitis and healthy groups (p>0.05). Gingivitis patients had low brushing-time (p<0.05) and also periodontal parameters were higher (p<0,01). There was no difference in dental parameters (p>0.05). When children were grouped by the dietary and brushing habits, no difference were observed in both periodontal and dental parameters (p>0.05). According to the frequency of tooth-brushing, significant difference was present in periodontal parameters (p<0.01) but absent in dental parameters (p>0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that dietary habits of study population were rich in carbohydrates, the number of snacks was high and oral-hygiene practices were inadequate. Our findings revealed the importance of oral hygiene habits in preventing periodontal disease in children.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, protetik diþ tedavisi uzmanlarýnýn COVID-19 (Koronavirüs Hastalýðý 2019) bulaþýna yönelik farkýndalýk ve tutumlarýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya üç farklý ülkeden (Türkiye, Fransa, Ýtalya) protetik diþ tedavisi uzmanlarý katýlmýþtýr. Elektronik anket sisteminin kullanýldýðý çalýþma Temmuz 2020’de gerçekleþtirilmiþ olup, tüm sorularýn cevaplandýðý anketler çalýþmaya dahil edilmiþtir. Elde edilen verilerin analizinde SPSS V23 programý ve ki-kare testinden yararlanýlmýþtýr (p<0,05).
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn %39,8’i erkek, %60,2’si kadýndýr (29,2±7,3 yýl) (N=425). COVID-19 bulaþý açýsýndan en riskli seçilen klinik branþ protetik diþ tedavisi iken, en riskli dental uygulamalar; diþ kesimi, diþ taþý temizliði, pulpa ekstirpasyonu ve dolgu iþlemi olarak belirlenmiþtir (p>0,05). Seçilmiþ yüzeyler (plastik, paslanmaz çelik, karton/kaðýt ve bakýr) ile aerosole yönelik virüs canlýlýk süresi deðerlendiriminde gruplar arasýnda anlamlý bir farklýlýk saptanmamýþtýr (p>0,05). Katýlýmcýlarýn yarýsýndan fazlasý ise, güncel koruyucu ekipman kullanýmýnda olumlu bir tutum sergilemiþlerdir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada deðerlendirilen parametreler açýsýndan gruplar benzer tutum ve farkýndalýk düzeyi göstermiþlerdir. Ancak, COVID-19 bulaþýnýn ve sürecinin kontrol edilebilmesi adýna protetik diþ tedavisi uzmanlarýnýn bilgi ve farkýndalýklarýnýn güncellenmesi gerekmektedir.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the awareness and attitudes of prosthodontists towards the transmission of COVID-19 (Coronavirus Disease 2019).
METHODS: Prosthodontists in the three different countries (Turkey, France, Italy) participated in the study. The study in which the electronic survey system was used was carried out in July 2020, and the surveys in which all questions were answered were included in the study. SPSS V23 program and chi-square test were used in the analysis of the obtained data (p<0.05).
RESULTS: 39.8% of the participants were male and 60.2% were female (29.2 ± 7.3 years) (N = 425). While the most risky clinical branch in terms of COVID-19 transmission is prosthodontics, the most risky dental practices are; tooth preparation, scaling and root planning, pulpectomy and filling process (p> 0.05). There was no significant difference between the groups in the evaluation of the virus viability for the aerosol with selected surfaces (plastic, stainless steel, cardboard / paper and copper) (p> 0.05). More than half of the participants displayed a positive attitude in the use of current protective equipment.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The groups showed a similar attitude and level of awareness in terms of the parameters evaluated in the study. However, in order to control the COVID-19 transmission and process, the knowledge and awareness of prosthodontists need to be updated.

Daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyonu, karýþýk diþlenme döneminde ortaya çýkan bir anomali olarak kabul edilir. Ektopik erüpsüyon prevalansý farklý toplumlarda çeþitli çalýþmalarla bildirilmiþtir. Bu prevelans %0.75 ile 6 arasýnda deðiþmektedir. Daimi birinci molarýn ektopik erüpsiyon nedeni tam olarak bilinmemektedir ve etyolojisinde bir çok faktörün rol aldýðý düþünülmektedir. Literatürde bu anomalinin ortaya çýkmasýna neden olabilecek birçok faktör tartýþýlmýþtýr. Ektopik erüpsiyon gösteren daimi birinci molar diþin teþhisi 5 ile 7 yaþlar arasýnda alýnan radyografilerle saðlanabilmektedir. Ektopik erüpsiyon görülen diþin lokalizasyonunu tespit etmek için baþta iki boyutlu teknikler olmak üzere birçok radyografi tekniði kullanýlmaktadýr. Bunlarýn baþýnda ortopantomografi ve bite-wing radyografisi gelmektedir. Günümüzde konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi de teþhis amacýyla kullanýlmaktadýr. Daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyonu, süt ikinci molarýn erken kaybýna, premolar diþ için yer kaybýna neden olabilir ve bu da premolar diþin gömülü kalmasýna yol açabilmektedir. Literatürde erken müdahale amaçlý tedavi dahil farklý teknikler tartýþýlmýþtýr. Tedavide temel olarak seperatörler kullanýlmaktadýr. Bu seperatörlerin amacý daimi birinci molar diþi bulunduðu konumdan daha distale alarak süt ikinci molar diþ üzerinde neden olduðu etkileri minimalize etmektir. Bu makalenin amacý, daimi birinci molar diþin ektopik erüpsiyon prevalansýný, etiyolojik faktörlerini ve tedavisini kýsaca gözden geçirmektir.

Ectopic eruption of the permanent first molar tooth is considered an anomaly that occurs in the period of mixed dentition. The prevalence of ectopic eruption has been reported by various studies in different societies. This prevalence ranges from 0.75% to 6%. The cause of ectopic eruption of permanent first molar is not fully known and many factors are thought to play a role in its etiology. Many factors that may cause this anomaly to arise have been discussed in the literature. Diagnosis of a permanent first molar tooth with ectopic eruption can be achieved by radiographs taken between the ages of 5 and 7. In order to detect the localization of the tooth with ectopic eruption, many radiography techniques, especially two-dimensional techniques, are used. Among them are orthopantomography and bite-wing radiography. Today, cone beam computed tomography is also used for diagnostic purposes. Ectopic eruption of the permanent first molar tooth can cause premature loss of primary second molar and loss of space for the premolar tooth. This can cause the premolar tooth to remain buried. Different techniques, including early intervention therapy, are discussed in the literature. Separators are mainly used in the treatment. The purpose of these separators is to distalization the permanent first molar tooth from its location, to minimize the effects on the primary second molar tooth.The purpose of this article is to briefly review the ectopic eruption prevalence, etiological factors and treatment of the permanent first molar tooth.

Dental fotoðrafçýlýk; tedavi takibi, hasta ile olan iletiþim, adli kanýt niteliði taþýma, klinik muayeneye ek bir muayene yöntemi olabilme gibi önemli avantajlarý nedeni ile gün geçtikçe artan bir þekilde diþ hekimleri tarafýndan ilgi görmektedir. Diþ hekimliðinde fotoðrafçýlýk için ekipman seçimini ve fotoðraf tekniðini anlatan bu konuda çok sayýda makale yayýnlanmýþtýr. Ancak fotoðrafik ekipman ve tekniðin göz korkutmasý, bilgi eksikliði, klinik iþ yükünü artýrma ya da kesintiye uðratma endiþesi ve maliyet gibi nedenlerden dolayý diþ hekimleri dental fotoðrafçýlýðý kendi uygulamalarýnda kullanmakta isteksiz olabilmektedir. Doðru bir eðitim ve yeterli pratik uygulama ile her diþ hekiminin fotoðraflama iþlemlerini hasta iþ akýþýný aksatmayacak þekilde uygulamasý mümkün olmaktadýr. Bu derlemede dijital dental fotoðrafçýlýkta temel kavramlarýn tanýmlanmasý, konu ile ilgili en son geliþmelerin paylaþýlmasý ve literatürdeki çalýþmalarýn tartýþýlmasý amaçlanmýþtýr.

Dental photography is gaining inreasing interest by dentists due to its important advantages such as follow-up of treatment, communication with the patient, carrying forensic evidence quality, and being an additional examination method to the clinical examination. Numerous articles have been published on the subject of equipment selection and photographic technique for photography in dentistry. However, because of the intimidation of photographic equipment and technique, lack of information, interruptions in workflow and rarely cost, dentists are reported to be reluctant to use their photographs in their own practice. It is possible for every dentist to perform his/her photographic work in a way that does not interfere with the patient workflow with accurate and training and adequate practice. In this review, it is aimed to define the basic concepts of digital dental photography, to share the latest developments and to discuss the studies in the literature.