GÝRÝÞ ve AMAÇ: Periodontitis (P) ve koroner arter hastalýðý (KAH) arasýndaki iliþkinin doðrudan bir bir iliþki mi yoksa “neden- sonuç” iliþkisi mi olduðunu belirlemek, bu iki inflamatuvar hastalýðýn multifaktöriyel doðasýndan ötürü zordur. Bu çalýþmanýn amacý periodontitis ile iliþkili sistemik inflamatuvar yüklenme ile ileride oluþabilecek kardiyovasküler olay riski ile bir korelasyonu olduðu hipotezini test etmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yaþlarý 30-75 arasýnda deðiþen, KAH þüphesiyle koroner anjiyografi uygulanacak olan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Katýlýmcýlar þu dört alt gruba ayrýldý: Grup 1: KAH (+) P (+) (n=20), Grup 2: KAH (+) P (-) (n=20), Grup 3: KAH (-)P (+) (n=21), Grup 4: KAH (-) P (-) (n=16). Klinik periodontal parametreler ve periodontal inflame yüzey alaný (PÝYA) kayýtlarý alýndý. Gruplar arasý farklarýn belirlenmesinde parametrik olan (Varyans analizi ve Tukey) ve olmayan (Kruskall- Wallis ve Bonferonni-Dunn) testleri; korelasyonlarýn incelenmesinde ise Pearson korelasyon analiz testi kullanýldý (p<0,05).
BULGULAR: Framingham Risk Skoru (FRS) KAH (-) gruplarda (Grup 3 ve 4) tüm periodontal parametrelerle ve PÝYA ile anlamlý pozitif, diþ sayýsý ile anlamlý negatif korelasyonlar sergilerken (p<0,05); tüm grupta (Grup 1-4, N=77) sadece diþ sayýsý ile anlamlý negatif korelasyon gösterdi (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda belirlenen PÝYA, diþ sayýsý ve FRS arasýndaki korelasyonlar ileri çalýþmalarda detayla araþtýrýlmalýdýr. Daha geniþ bir popülasyonda ortak risk faktörlerinin de uyumlanmasýyla yapýlacak olan çalýþmalar periodontitis ile iliþkili sistemik inflamatuvar yük ve ileride oluþabilecek KAH riski arasýndaki iliþkiyi daha net belirleyebilir.

INTRODUCTION: To define a direct relationship or “cause-effect” relationship between the periodontitis and coronary artery disease (CAD) is hard due to the multifactorial nature of both inflammatory diseases. This study was aimed to test the hypothesis whether periodontitis related systemic inflammatory burden have a correlation with the future cardiovascular events.
METHODS: Patients who undergo for coronary angiography with suspicion of coronary artery disease (CAD) between the ages 30-75 were included. The participants were divided into four groups: Group 1: CAD (+) P (+) (n=20), Group 2: CAD (+) P (-) (n=20), Group 3: CAD (-) P (+) (n=21), Group 4: CAD (-) P (-) (n=16). Clinical periodontal parameters and the periodontal inflamed surface area (PISA) were recorded. The parametric (analysis of variance, Tukey test) and non-parametric (Kruskall-Wallis and Bonferonni-Dunn) tests were used to determine the differences among the groups. The correlations between the parameters were tested with Pearson correlation analysis (p<0.05).
RESULTS: FRS has shown significant positive correlations with all periodontal parameters, PISA, and significant negative number of teeth in CAD (-) groups (p<0.05). The number of teeth in the whole group has shown a negative correlation with FRS (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The correlations between PISA, number of teeth and FRS deserves further attention. The relationship between future CAD risk and periodontitis-related systemic inflammatory burden might be clarified in future studies with a careful adjustment of the shared risk factors in a larger study population.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, hiperlipidemi ve periodontal hastalýk arasýndaki herhangi bir iliþki olup olmadýðýný araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu kesitsel çalýþmada toplam 160 kiþi metabolik durumlarýna göre hiperlipidemik grup (n = 97) ve normolipidemik grup (n = 63) olarak iki gruba ayrýldý. Plak indeksi, gingival indeksi, sondalamada kanama (SK), sondalama derinliði (SD), klinik ataþman seviyesi (KAS) ve CPITN skorlarý ölçüldü. Rutin yapýlan sistemik incelemelerden trigliserid (TG), total kolestrol (TK), low density lipoprotein-cholesterol (LDL-C) ve high density lipoprotein-cholesterol (HDL-C) düzeyleri belirlendi. Günlük fýrçalama alýþkanlýklarý, arayüz temizliði, beslenme alýþkanlýklarý, alkol tüketimi ve fiziksel aktivite de anket formuna kaydedildi.
BULGULAR: Hiperlipidemik grubun ortalama SK (%), SD, KAS, CPITN skorlarý normolipidemik gruba göre daha yüksek bulundu (p<0,05). TG; TK, LDL-C, KAS ile pozitif ve HDL-C, CPITN ile negatif iliþki gösterdi (p<0,05). TK ve TG, LDL-C, HDL-C, SK, SD, KAS, BMI arasýnda pozitif korelasyonlar tespit edildi (p<0,05). LDL-C ile SD, KAS arasýnda pozitif korelasyon saptandý (p<0,05). Tüm periodontal parametreler arasýnda pozitif korelasyonlar tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bulgularýmýz, hiperlipidemili hastalarýn, normolipidemik hastalara kýyasla daha yüksek periodontal parametre deðerlerine sahip olduðunu ve periodontal hastalýða daha yatkýn olduklarýný ortaya koymaktadýr.

INTRODUCTION: The aim of present study is to investigate any relationship between hyperlipidemia and periodontal disease.
METHODS: In this cross sectional study, a total of 160 individuals were divided into two groups based on their metabolic status: hyperlipidemic group (n= 97) and normolipidemic group (n= 63). Plaque index, gingival index, bleeding on probing (BOP), probing depth (PD), clinical attachment level (CAL) and CPITN scores were measured. Triglyceride (TG), total cholesterol (TC), low density lipoprotein- cholesterol (LDL-C) and high density lipoprotein-cholesterol (HDL-C) levels had been determined during previously routine systemic examinations. Daily brushing habits, interdental cleaning, dietary habits, alcohol consumption and physical activity were also recorded.
RESULTS: The mean BOP (%), PD, CAL, CPITN scores of the hyperlipidemic group were higher than the normolipidemic group (P< 0.05). TG showed positive association with TC, LDL-C, CAL, and negative association with HDL-C, CPITN (P< 0.05). Positive correlations were detected between TC and TG, LDL-C, HDL-C, BOP, PD, CAL, BMI (P< 0.05). LDL-C was positively correlated with PD, CAL (P< 0.05). Positive correlations were detected among all periodontal parameters as expected.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our findings suggest that patients with hyperlipidemia manifested higher values of periodontal parameters compared to normalipidemic individuals and are more prone to periodontal disease.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý Necmettin Erbakan Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi’ne baþvuran hastalarýn diþ hekimliði uzmanlýk alanlarý konusundaki bilgi düzeylerini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastalarýn diþ hekimliði uzmanlýk alanlarý konusundaki bilgi düzeylerini deðerlendirmek amacýyla hazýrlanan anket, lise ve üzeri eðitim durumuna sahip, tamamý internet kullanýcýsý olan 1000 hasta ve fakültemizde farklý birimlerde görevli diþ hekimi olmayan 38 çalýþana uygulanmýþtýr. Karþýlaþtýrmalar için ki-kare testi uygulanmýþ olup, önemlilik derecesi p<0,05 olarak ele alýnmýþtýr.
BULGULAR: Hastalarýn en fazla doðru yanýtladýklarý uzmanlýk alaný aðýz, diþ ve çene radyolojisi (%62,9), en fazla yanlýþ yanýt verdikleri uzmanlýk alaný periodontoloji (%41) olurken, yakýn çevrede diþ hekimi olmasýnýn ve medeni durumunun verilen cevaplar üzerinde etkisi olmadýðý gözlenmiþ (p>0,05); cinsiyet, eðitim durumu, gelir düzeyi, diþ hekimi ziyareti sýklýðý parametreleri ile verilen cevaplar arasýnda anlamlý farklýlýklar saptanmýþtýr (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Diþ hekimliði fakültesine baþvuran bireylerde baþta Aðýz, Diþ ve Çene Radyolojisi olmak üzere sýrasýyla Çocuk Diþ Hekimliði, Aðýz, Diþ ve Çene Cerrahisi ve Ortodonti diðer uzmanlýk alanlarýndan daha fazla doðru bilinme oranýna sahiptir. Bu bilgi toplum genelini yansýtmamakla birlikte gelecekte daha geniþ kitlelerle yapýlacak çalýþmalara ihtiyaç vardýr.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the knowledge on dental specialties among patients who referred to the Faculty of Dentistry, Necmettin Erbakan University.
METHODS: A questionnaire regarding the knowledge of patients about dental specialties was applied on 1000 patients, all of which were internet users, with high school and/or upper education level, as well as 38 staff from different units. Chi-square test was used for comparisons with a significance level at p<0.05.
RESULTS: The most well-known dental specialty was Oral and Maxillofacial Radiology (62.9%), while the least known dental specialty was Periodontology (41%). In terms of having a dentist friend/family member and marital status, there were no significant differences between the answers (p>0.05) whereas significant differences were found between the answers in terms of gender, frequency of dental visit and level of education and income (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Oral and Maxillofacial Radiology, followed by Pedodontics, Oral and Maxillofacial Surgery and Orthodontics, were found to be the most known specialties among dental patients who referred to the Faculty of Dentistry. Data gathered from this study does not reflect the general society and future studies on larger scales are needed.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Diþ hekimleri, dental radyografiler üzerindeki normal anatomik yapýlarý belirleyebilmeli ve teknik hatalara baðlý görüntü distorsiyonlarý ve artefaktlarý konusunda bilgi sahibi olmalýdýr. Diþ hekimliði öðrencilerinin öðrenme çýktýlarýnýn deðerlendirilmesi müfredatýn geliþtirilmesi için eðitimcilere bilgi saðlayabilmektedir. Bu çalýþmada diþ hekimliði öðrencilerinin panoramik ve periapikal radyografilerle ilgili bilgilerinin deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Diþ hekimliði 3., 4. ve 5. sýnýf öðrencileri (n=129) ile yüksek lisans öðrencilerinin (n=23) yer aldýðý bu çalýþmada 10 farklý anatomik yapýnýn iþaretlendiði 10 adet periapikal radyografi ve 26 farklý anatomik yapýnýn iþaretlendiði 5 adet panoramik radyografi kullanýlmýþtýr. Ayrýca yüksek lisans öðrencileri için 12 hasta konumlandýrma hatasý, 3 yabancý cisim varlýðý ve 4 teknik hata gözlenen panoramik radyografiler çalýþmaya dahil edilmiþtir.
BULGULAR: Anatomik bilgi düzeyi konusunda sýnýflar arasýnda istatistik açýdan anlamlý farklar gözlenmiþ, 3. sýnýf öðrencileri en yüksek skoru elde etmiþlerdir (%90; p<0.01). Yüksek lisans öðrencilerinin panoramik film hatalarýný ve yabancý cisimleri doðru bir þekilde belirleme konusundaki baþarý yüzdesi %5,26 ile %63,16 arasýnda deðiþmektedir. Yabancý cisim belirlenmesi konusundaki sorular en yüksek yüzdeyle cevaplanmýþtýr (gözlük: %95.7; küpe: %91.3; dil hýzmasý %87).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Dental radyoloji eðitiminin 5. sýnýf müfredatýna entegre edilmesinin, diþ hekimliði öðrencilerinin panoramik ve periapikal radyografilerle ilgili bilgilerinin daha kalýcý olmasýna yardýmcý olabileceði düþünülmektedir.

INTRODUCTION: The dentists should identify the normal anatomic structures on dental radiographs and know about image distortion characteristics of technical errors and projection artifacts. Strategies must be developed by authorities in order to implement this attitude into regular curriculum of dental faculties. Assessment of the learning outcomes of dental students may give information to help dental educators improve their curriculum. The aim of this study was to assess the retention of knowledge of dental students on the panoramic and periapical radiographs.
METHODS: Undergraduate students from the third up to the fifth year (n=129) and postgraduate students (n=23) took part in the study. The test consisted of 10 questions accompanied by 10 periapical radiographs that demonstrated labeled anatomical structures, and 5 panoramic radiographs consisting of 26 anatomical structures with one or more labels. For the postgraduate students, 12 patient positioning errors, 3 foreign body detection and 4 technical errors were additionally questioned.
RESULTS: A statistically significant correlation was found between the classes and the overall performance on anatomical knowledge, with the 3rd year students receiving the highest score (90%, p<0.01). Postgraduate students’ ability to recognize panoramic film faults and foreign bodies correctly ranged from 5.26% to 63.16%. The questions about the foreign body identification were answered with the highest percentage (eyeglasses 95.7%; ghost image of earrings 91.3%; tongue piercing 87%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Integration of dental radiology lecture to the fifth year curriculum may be helpful for the retention of knowledge of dental students on the panoramic and periapical radiographs.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Diþ hekimlerinin hastalarýna alt çene implant destekli total protez yapýmýndan önce intraoral fotoðraf, alçý model ve iki boyutlu panoramik radyografilerden (OPTG) yararlanýp yaptýklarý implant planlamalarýndaki implant boy ve kalýnlýk uygulama kararlarý ile sadece 3 Boyutlu Dental Volumetrik Tomografi (3B DVT) yaptýklarý inceleme sonucu tercih ettikleri implant boy ve kalýnlýk kararlarýndaki farklýlýklar karþýlaþtýrýlacaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Üç diþ hekimliði uzmanlýk öðrencisine alt çene 33 ve 43 numaralý diþler bölgesine implant uygulayarak implant destekli total protez yapabilmek amacýyla hastalarýn intraoral fotoðraflarý, alçý modelleri ve OPTG’leri verilerek; sonrasýnda ise hastalarýn sadece 3B DVT’leri verilerek dijital ortamda implant tedavi planlamasý yapmalarý istenmiþtir. Hastalarýn yapýlan önceki ölçümleri ile sonraki ölçümleri arasýndaki farklýlýklar, bütünüyle ve çalýþmaya katýlýmcý olarak iþtirak eden hekimler (katýlýmcýlar) ayrý ayrý tutularak istatistiksel olarak incelenmiþtir.
BULGULAR: OPTG kayýtlarý, alçý modeller ve intraoral fotoðraflar ile yaptýklarý deðerlendirmeler ile 3B DVT kayýtlarý ile yaptýklarý deðerlendirmeler tümden ve katýlýmcýlar ayrý ayrý karþýlaþtýrýldýðýnda implant uzunluklarý ve kalýnlýklarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk görülmektedir (p<0,05 anlamlýlýk düzeyi).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Mandibula anterior bölgedeki bölgedeki implant uygulamalarýnda 3B DVT radyografilerinden yararlanýlmasý önemlidir.

INTRODUCTION: To detect and compare decision differences in implant length and diameter application in implant planning, which dentists make full use of intraoral photography, plaster model and two-dimensional panoramic radiographs (OPTG), and review only in 3D Dental Volumetric Tomography (3D DVT); on mandibular implant supported overdentures.
METHODS: Three dentistry specialist students asked to perform implant treatment planning in intraoral photographs of patients, model casts and OPTG’s and a digital environment with only 3D DVT’s; for mandibular implant supported overdentures at the 33th and 44th teeth regions. Differences between previous measurements and subsequent measurements of patients were statistically examined, as all participating physicians separately one by one and in the study as a whole.
RESULTS: There is a statistically significant difference between implant lengths and thicknesses when evaluating OPTG records, model casts and intraoral photographs data with 3D DVT records as a whole, and comparing participants individually (p<0.05 significance level).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is important to use 3D DVT radiographs for implant applications in the mandibular anterior region.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada, One Shape New Generation (OSNG; MicroMega, Besancon, Fransa), ProTaper Gold (PTG; Dentsply Maillefer, Ballaigues, Ýsviçre) ve K3XF (SybronEndo) enstrümantasyon sistemlerinin post-core materyallerin yerleþtirildiði köklerin kýrýlma direnci üzerine etkisi karþýlaþtýrýldý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Altmýþ insan tek köklü mandibular premolar diþ rastgele olarak 3 gruba ayrýldý (n=20). Ayný uzunluk ve kalýnlýklarda standardize edilen kökler, One-Shape New Generation (OSNG), ProTaper Gold (PTG) and K3XF aletleri kullanýlarak prepare edildi. Prepare edilen kök kanallarý AH-26 kullanýlarak dolduruldu. Daha sonra, post-core materyalleri kök kanallarýna yerleþtirildi ve kompozit ile restore edildi. Daha sonra örnekler, kökleri kýrmak için gereken kuvvetin belirlenmesi amacýyla vertikal yüke maruz býrakýldý. Veriler, tek yönlü ANOVA ve Tukey’in post-hoc testleri kullanýlarak istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: OSNG grubu, diðer tüm gruplarla kýyaslandýðýnda istatistiksel olarak daha yüksek kýrýlma direnci dereceleri saðlamýþtýr (P<0,05). PTG grubu, K3XF grubuna göre istatistiksel olarak daha yüksek kýrýlma direnci deðerleri göstermiþtir (P<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn koþullarý altýnda, tüm enstrümantasyon sistemleri farklý kýrýlma direnci deðerleri ile iliþkilendirilmiþtir. OSNG enstrümanlarý kök dentininin en yüksek direnç derecesine neden olmuþtur. Farklý enstrümantasyon sistemleri ile kök kanal preparasyonu, protezlerin uzun süreli kullanýmý açýsýndan daha dayanýklý bir altyapý elde etmenin etkili aþamalardan biri olarak görülmüþtür.

INTRODUCTION: The present study compared the effect of One- Shape New Generation (OSNG; MicroMega, Besancon, France), ProTaper Gold (PTG; Dentsply Maillefer, Ballaigues, Switzerland) and K3XF (SybronEndo) instrumentation systems on fracture resistance of roots in which post-core materials were placed.
METHODS: Sixty extracted human single-rooted mandibular premolar teeth were randomly assigned to 3 groups (n=20). The root canals that standardized in the same length and thicknesses were instrumented using the One- Shape New Generation (OSNG), ProTaper Gold (PTG) and K3XF instruments. The prepared root canals were filled with using AH-26. Then, the post-core materials were placed into the root canals and restored with composite. The specimens were then exposed to a load to determine the force required to fracture the roots. The data were statistically analyzed using one-way ANOVA and Tukey’s post-hoc tests.
RESULTS: The OSNG group demonstrated statistically significantly higher degrees of fracture resistance compared to all other groups (P<0.05). The PTG group indicated significantly higher fracture resistance values than K3XF group (P<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Under the conditions of this study, all instrumentation systems were associated with different fracture resistance values. OSNG instruments caused the highest degree of root dentin resistance. The root canal preparation with different instrumentation systems were seen as one of the effective stages to obtain a more durable substructure in terms of long term using of prosthesis.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Metal seramik restorasyonlarýn uzun dönem baþarýsý metal seramik baðlantýsýna baðlýdýr. Ekonomik sebeplerle, metal destekli restorasyonlarda genellikle artýk metalin tekrar kullanýmý yapýlmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý, Co-Cr alaþýmlarda artýk metal kullaným yüzdelerinin metal-seramik baðlantýsýna olan etkisinin araþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yeni ve bir kez dökülmüþ metallerin farklý yüzde kombinasyonlarý kullanýlmýþ, her grupta 10 adet olmak üzere, toplamda 50 adet metal-seramik örnek elde edilmiþtir. Beþ mm yükseklik, 5 mm çapýndaki metal disklerden guruplar sýrasýyla, %100 yeni metal (G1), %75 yeni-%25 artýk metal (G2), %50 yeni-%50 artýk metal (G3), %25 yeni-%75 artýk metal (G4), %100 artýk metal (G5) kullanýmýyla oluþturulmuþtur. Opak ve dentin seramikleri 4 mm yükseklik, 4 mm çapýnda olacak þekilde metal örnekler üzerine piþirilmiþtir. Örneklere 5-55 °C aralýðýnda, 20 sn bekleme, 10 sn banyolar arasý transfer ve 5000 siklüs olacak þekilde termal yaþlandýrma yapýlmýþtýr. Metal-seramik örneklere makaslama bað dayaným testi 0.5 mm/dk çapraz hýzla uygulanmýþtýr. Kýrýk tipleri ýþýk mikroskobu ile 20 büyütmede incelenmiþtir. Elde edilen verilere Tek Yönlü Varyans ve Tukey testleri ile istatistiksel analiz uygulanmýþtýr (p=0,05).
BULGULAR: Guruplarýn ortalama makaslama bað dayanýmlarý sýrasýyla; G1=80,67 MPa, G2=85,69 MPa, G3=81,25 MPa, G4=80,46 MPa, ve G5=81,74 MPa olarak bulunmuþtur. Guruplarýn bað dayaným deðerleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark bulunmamýþtýr (p>0.005). Kýrýk tipleri tüm guruplar için kohezivdir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzýn kýsýtlamalarý dahilinde, farklý oranlarla yeni metal ve bir kez dökülmüþ artýk metal içeren kýymetsiz alaþýmlarýnýn bað dayanýmlarý benzerdir.

INTRODUCTION: Long-term success of metal ceramic restorations depends on metal ceramic bond. Recasting has been generally used for casted dental restorations in laboratories for economic reasons. This study was conducted to assess the effect of recasting percentage of Co-Cr alloys on the bond strength of metal-ceramic.
METHODS: Different percentage combinations of new and once casted alloy were used to manufacture a total of fifty metal-ceramic samples for five groups (n=10). Metal discs (5 mm high-5 mm in diameter) were casted from 100% new alloy (G1), 75% new-25% once casted alloy (G2), 50% new-50% once casted alloy (G3), 25% new-75% once casted alloy (G4), 100% once casted alloy (G5). Opaque and dentin ceramics (4 mm high-4 mm in diameter) were fired on the metal samples. Metal-ceramic samples were thermo cycled (5-55 °C, 5000 cycles), with a dwell time of 20 s and a 10 s transfer time. The shear bond strength test was performed in a universal testing machine (Shimadzu) with a crosshead speed of 0.5 mm/min. Failure types were examined with a streomicroscope (X20). The data were analyzed with one-way ANOVA and the Tukey HSD test (p=0.05).
RESULTS: The mean bond strengths (MPa) were; 80.67 for G1, 85.69 for G2, 81.25 for G3, 80.46 for G4, and 81.74 for G5. No significant difference was found between the groups (p>0.005). Cohesive failure types were seen for all groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Different percentages of new alloy and once casted alloy had similar bond strength values.

Matriks metalloproteinaz enzimleri (MMP), dentin matriksinin içinde bulunan proteolitik enzimlerdir ve dentinin organik matriksini hidrolize etme özellikleri vardýr. Rezin-dentin baðlanmasýnýn elde edilmesi için dentine asit uygulanmasý sonrasý dentinin kollajen fibrilleri açýða çýkar. Bu açýða çýkan kollajen fibriller MMP’lerin baþlattýðý hidrolitik bozulmadan etkilenebilir ve bunun sonucunda baðlanma dayanýmýnda azalma olarak restorasyonlarýn aðýz içerisindeki uzun dönem performansý negatif etkilenebilir. Bu derlemenin amacý, dentin kaynaklý MMP’lerin dentin matriks bozulmasýndaki rolünün anlaþýlmasý ve kollajen bozulmasýný inhibe eden MMP inhibitörlerinin dentinin baðlanma dayanýmýna etkisinin özetlenmesidir.

Matrix metalloproteinase enzymes (MMP) are proteolytic enzymes that found in dentin matrix and they are capable to hydrolyze organic matrix of dentin. Dentin collagen fibrils are exposed after acid etching of dentin in order to achieve resin- dentin bonding. These exposed collagen fibrils might be effected by hydrolytic degradation caused by MMP’s resulting reduced bonding strength and long-term performance in oral cavity. The purpose of this review is to understand the role of MMP’s in dentin matrix degradation and to summarize the effects of MMP inhibitors that inhibits the collagen degradation to dentin bonding strength.

Koroner kalp hastalýklarý ve inme (serebrovasküler sistemin daralma, blokaj veya hemorajisi) dünyada ölüme sebep olan nedenlerin baþýnda gelmektedir. Kardiyovasküler hastalýklarýn (KVH) bir parçasý olan atereskleroz, geliþmiþ ülkelerdeki ölümlerin baþlýca nedenidir. Yapýlan çalýþmalar, hipertansiyon, yüksek kolesterol, sigara gibi KVH oluþumunda risk faktörleri olarak bilinen durumlarýn kontrol altýna alýnmasýnýn mortaliteyi azalttýðýný göstermesine raðmen dünyada KVH’ye baðlý ölümler giderek çoðalmaktadýr. Bilinen risk faktörleri dýþýnda, iltihaplanmanýn KVH geliþiminde önemli bir rol oynadýðýna dair yeni kanýtlarýn olmasý, tüm dünyada yaygýn olarak görülen kronik iltihabi bir hastalýk olan periodontitisin, KVH’nin ilerlemesine katkýda bulunan sebeplerden biri olabileceðinin öne sürülmesine neden olmuþtur. Bu derlemede amaç, periodontal hastalýk ile KVH arasýndaki iliþkinin; güncel bilgiler ýþýðýnda gözden geçirilmesi, periodontal hastalýðýn yeterince dikkate alýnmamasý ve KVH riski altýndaki yetiþkinlerde oldukça yaygýn olarak görülmesinden dolayý aralarýndaki iliþkiyi incelemektir.

Coronary heart disease and stroke (constriction, blockage or hemorrhage of the cerebrovascular system) are the leading causes of death in the world. Atherosclerosis, a part of cardiovascular disease (CVD), is the major cause of death in developed countries. Although controlling conditions known as risk factors for CVD, such as hypertension, high cholesterol, and smoking reduces mortality, CVD-related deaths are increasing. Apart from known risk factors, periodontitis, a chronic inflammatory disease that is widespread throughout the world, has been suggested to be one of the associated factor for CVD progress. The purpose of this review is to highlight the relationship between periodontal disease and CVD in the light of current literature, since periodontal disease is not adequately addressed and it is quite common in adults at risk for CVD.

Osteoid osteoma çenelerde nadir görülen benign nonodontojenik bir tümördür. NSAÝnflamatuarlar ile hafifleyen þiddetli aðrý bu tümörün karakteristik özelliðidir. 20 yaþýnda erkek hasta sað alt arka bölgede þiddetli aðrý þikayetiyle kliniðimize baþvurdu. Panoramik radyografide yarý gömülü #48’ in folikülünü çevreleyen, sklerotik sýnýrlý radyolusent bir lezyon izlendi. Lokal anestezi altýnda #48 çekimi yapýldý ve lezyon enükleasyonu gerçekleþtirildi. Patolojik inceleme sonucu osteoid osteoma ile uyumludur. Bu olgu sunumunda radyologlarý CBCT görüntüleri üzerinde doðru diagnoza yönelten nadir lokasyon ve radyografik özelliðiyle bir osteoid osteoma olgusu sunulmasý amaçlanmýþtýr.

Osteoid osteoma is a benign nonodontogenic tumor that seldom occurs in the jaws. Severe pain that relieves with NSAIs is characteristic feature of this tumor. A 20-year-old male patient was referred to our clinic with the chief complaint of severe pain in right mandibular posterior region. On panoramic radiograph a radiolucent lesion with sclerotic border surrounding the folicle of partially embedded #48 was observed. #48 was extracted and the lesion was enucleated under local anesthesia. Pathologic examination results were consistent with osteoid osteoma. In this case, it is aimed to present a case of osteoid osteoma in CBCT images with unusual location and radiologic features that radiologists should pay attention to for correct diagnosis

Dentigeröz kistler (DK), en yaygýn odontojenik geliþimsel kistlerdir. Bununla birlikte, DK'lar hayatýn ilk on yýlýnda nispeten nadiren görülür. DK’lar daima yeni oluþmakta olan veya gömülü kalmýþ diþler ile iliþkilidir. Klasik tedavi seçeneði, kistin enükleasyonu ve ilgili diþin ekstraksiyonudur. Bununla birlikte çocuklarda, yüksek rejeneratif potansiyelleri nedeniyle, bölgedeki kalýcý diþlerin sürme þansýný da artýrmak için marsupializasyon veya dekompresyon ilk tedavi seçeneði olarak düþünülmelidir. Bu makale, altý yaþýndaki bir erkek ve dokuz yaþýndaki bir kýz çocuðunda dekompresyon tekniði sayesinde DK'larin tedavisi ve bölgedeki diþlerin sürdürülmesini rapor edilmektedir.

Dentigerous cyst (DC) is the most common odontogenic developmental cyst. However DCs are rare in the first decade of life. They are always associated with an unerupted or developing tooth. The classic treatment option is the enucleation of cyst and extraction of the involved tooth. However, in children due to the great regenerative potential, marsupialization or decompression should be considered as the first treatment option in order to preserve the chance of the associated permanent teeth’s eruption. This article reports the treatment of DCs in a six-year-old male and a nine-year-old female child using decompression technique and management of the unerupted teeth in the affected areas.