GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý; metal primer, Nd: YAG lazer ve kumlama yüzey iþlemlerinin, Co-Cr alaþým yüzeyi ile kaplama rezini ve akrilik yapay diþ materyalleri arasýndaki makaslama baðlantý dayanýmýna etkisini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada Co-Cr metal alaþýmý (Magnum H60, Ýtalya), iki farklý kaplama rezini (Sinfony ve VisioCem, 3M ESPE, Almanya) ve iki farklý yapay diþ (Acrylux, Ýtalya ve Ivoclar Vivadent AG, Liechtenstein) kullanýldý. 240 adet Co-Cr örnek Al2O3 ile kumlandý. Örnekler rezin ve yapay diþ materyalleri için 4 gruba ve yüzey iþlemleri için 6 alt gruba ayrýldý (n=10). Grup 1’e yüzey iþlem uygulanmadý (kontrol). Diðer gruplara ise farklý yüzey iþlemleri uygulandý (Grup 2: metal primer, Grup 3: rocatec, Grup 4: Nd: YAG lazer, Grup 5: Nd: YAG lazer+rocatec ve Grup 6: Nd: YAG lazer+metal primer). 2 farklý yapay diþ ve 2 farklý kaplama rezin ile bitim yapýldýktan sonra baðlantý dayanýmý makaslama baðlantý testi ile deðerlendirildi.
BULGULAR: En yüksek baðlantý deðerleri, lazer+rocatec gruplarýnda, en düþük deðerler ise kontrol gruplarýnda görüldü. Farklý yüzey iþlemleri ve farklý kaplama materyalleri, iskelet alt yapý ile rezin üst yapý baðlantýsýnda etkili oldu (P<.001). Yapay diþ ve kaplama rezin gruplarý kendi aralarýnda baðlantý dayanýmý açýsýndan anlamlý farklýlýk göstermedi (P>0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Metal yüzeyine farklý yüzey iþlemleri uygulamak makaslama baðlantý deðerlerini arttýrmaktadýr. Metal yüzeyine lazer ve lazerle birlikte rocatec veya metal primer uygulanmasý baðlantý dayanýmýný arttýrmaktadýr.

INTRODUCTION: Purpose of the study; to evaluate the effect of metal primer, Nd: YAG laser and sandblasting surface treatments on shear bond strength between Co-Cr alloy surface and veneer resin and acrylic artificial teeth materials.
METHODS: In the study, Co-Cr metal alloy (Magnum H60, Italy), two different veneer resins (Sinfony and Visio- Cem, 3M ESPE, Germany) and two different artificial teeth (Acrylux, Italy and Ivoclar Vivadent, Liechtenstein) were used. 240 Co-Cr samples were sandblasted with Al2O3. Samples were divided into 4 groups for resin and artificial dental materials and 6 subgroups for surface treatments (n=10). No surface treatment was applied to group 1 (control). Different surface treatments were applied to other groups (Group 2: metal primer, Group 3: rocatec, Group 4: Nd: YAG laser, Group 5: Nd: - YAG laser+rocatec, Group 6: Nd: YAG laser+metal primer). After finishing with 2 different artificial teeth and 2 different veneer resins, the bond strength was evaluated with shear bond test.
RESULTS: The highest bonding values were seen in laser+rocatec groups and the lowest values in control groups. Different surface treatments and different veneer materials were effective on the bonding of the framework infrastructure and the resin superstructure (P<.001). Artificial teeth and veneer resin groups didn’t different significantly among themselves in terms of bond strength (P>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Applying different surface treatments on the metal surface increases the shear bonding values. Applying a laser to the metal surface and, rocatec or metal primer with the laser increases the bond strength.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Son yýllarda konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi diþ hekimliðinin çeþitli uygulama alanlarýnda teþhis ve tedavi planlamasý amaçlý geniþ bir kullaným alaný bulmuþtur. Bu çalýþmanýn amacý maksillofasiyal bölgenin konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi görüntülerinde tespit edilen rastlantýsal bulgularýn görülme oranlarýný, tiplerini ve konumlarýný belirlemekti.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþma için yaþlarý 11 ile 78 arasýnda deðiþen 262 bireye ait konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi görüntüsü arþivden retrospektif olarak seçilerek deðerlendirildi. Görüntülerin elde edilme nedenleri gömülü diþler, implant, kemik patolojileri, travma, post-operatif deðerlendirme gibi sebepler olarak belirlendi. Bireylere ait demografik veriler, tomografi alýnma sebebi ve tespit edilen rastlantýsal bulgular kategorize edilerek kaydedildi. Diþ çürüðü, eksik diþler, periodontal kemik kaybý ve erüpsiyon bozukluklarý gibi bulgular rastlantýsal bulgu olarak kaydedilmedi. Elde edilen veriler tanýmlayýcý istatistikler ile analiz edildi.
BULGULAR: Çalýþma popülasyonunun %94,3’ünde en az bir rastlantýsal bulgu tespit edildi. Bulgularýn en yüksek oranla görüldüðü bölgeler sýrasýyla maksiller sinüs bölgesi (%30,72), nazal bölge (%29,64), dental bulgular (19,52), yumuþak doku kalsifikasyonlarý/ossifikasyonlar (%8,55), temporomandibuler eklem bulgularý (%6,87) ve alveoler kemik bulgularý (%4,22) olarak belirlendi. En sýk görülen rastlantýsal bulgular ise mukozal kalýnlaþma, konka hipertrofisi, konka bülloza, apikal lezyon, septum deviasyonu ve diðerleri idi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Maksillofasiyal bölgenin konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi görüntülerinde rastlantýsal bulgularýn görülme oraný oldukça yüksektir. Bu nedenle hekimlerin yalnýzca ilgilenilen bölge alaný deðil, olasý rastlantýsal bulgular açýsýndan bütün görüntü hacminin dikkatle deðerlendirilmesi önemlidir.

INTRODUCTION: In recent years, cone beam computed tomography has found a wide usage area in dentistry for diagnosis and treatment planning. The aim of this study was to determine the prevalence, types and locations of incidental findings detected in cone beam computed tomography images of the maxillofacial region.
METHODS: For the study, cone beam computed tomography images of 262 individuals aged between 11 and 78 years were selected retrospectively from the archive and evaluated. The reasons for obtaining the images were determined as impacted teeth, implants, bone pathologies, trauma, and post-operative evaluation. The demographic data of the individuals, the reason for the tomography scan and the detected incidental findings were categorized and recorded. Findings such as tooth decay, missing teeth, periodontal bone loss and eruption disorders were not recorded as incidental findings. The data obtained were analyzed with descriptive statistics.
RESULTS: At least one incidental finding was detected in 94.3% of the study population. The regions with the highest rate of findings are the maxillary sinus region (30.72%), nasal region (29.64%), dental findings (19.52), soft tissue calcifications / ossifications (8.55%), temporomandibular joint findings ( 6.87%) and alveolar bone findings (4.22%). The most common incidental findings were mucosal thickening, concha hypertrophy, concha bullosa, apical lesion, septum deviation, and others.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The prevalence of incidental findings in the cone beam computed tomography images of the maxillofacial region is quite high. Therefore, it is important for clinicians evaluating carefully not only the area of interest, but also the entire image volume in terms of possible incidental findings.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Süt diþlerinde uygulanan pulpotomi tedavilerinin ve üst restorasyonlarýnýn baþarýlarý ile bu tedavilerin daimi diþlerin geliþim ve sürme sürecine etkilerinin deðerlendirilmesi amaçlanmaktadýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya Recep Tayyip Erdoðan Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi Çocuk Diþ Hekimliði Kliniði’ne 01.01.2017 – 31.12.2018 tarihleri arasýnda baþvuran 270 hasta dahil edildi. Restorasyonlarýn baþarýsý USPHS Kriterlerine göre deðerlendirildi. Tedavi uygulanan süt diþinin altýndaki daimi diþ germi ile kontralateral simetrik daimi diþe bakýlarak sürme zamanlarý karþýlaþtýrýldý. Erüpsiyonunu tamamlayan daimi diþler hipoplazi ve/veya rotasyon varlýðý açýsýndan incelendi. Ýstatistiksel analizlerde Ki-kare ve McNemar testleri kullanýldý.
BULGULAR: Pulpotomi uygulanan süt diþlerinden maksiller birinci azýlarýn diðer diþlere kýyasla aðýzda bulunma oranlarýnýn anlamlý derecede düþük olduðu gözlendi (p<0,001). Takip süresi uzadýkça (>24 ay) süt diþlerinde görülen kayýp yüzdelerinin arttýðý belirlendi (p<0,001). Cam iyonomer uygulanan diþlerin istatistiksel açýdan anlamlý þekilde aðýzda olmadýðý görüldü (p=0,046). Lisans öðrencilerinin pulpotomi uyguladýðý süt diþlerinin aðýzda bulunma oranlarýnýn uzmanlýk öðrencilerine kýyasla daha düþük olduðu tespit edildi (p=0,004). USPHS kriterlerine göre kenar uyumu açýsýndan diðer materyallere kýyasla kompozitlerin daha iyi olduðu (p=0,039), ancak kompozit restorasyonlarýn mine dokusuna göre daha pürüzlü olduklarý belirlendi (p=0,015). Hekim tecrübesi ile retansiyon, anatomik form ve yüzey pürüzlülük deðerleri açýsýndan anlamlý iliþki tespit edildi (p=0,012; p=0,034; p=0,001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Üst restorasyonda kullanýlan materyalin çeþidi ile tedaviyi uygulan hekimin klinik tecrübe ve becerisi pulpotomi uygulamalarýnda baþarýyý etkileyen önemli faktörlerdendir.

INTRODUCTION: To evaluate the success of pulpotomy treatments and their restorations applied in primary teeth and the effects on the development and eruption of permanent teeth.
METHODS: Two hundred and seventy patients who referred to Recep Tayyip Erdogan University, Faculty of Dentistry, Department of Pediatric Dentistry between 01.01.2017 and 31.12.2018 were included in the study. The success of the restorations was evaluated using the USPHS Criteria. The eruption times were compared by examining the permanent teeth germs under the treated primary teeth. Permanent teeth that completed their eruption were examined for the presence of hypoplasia and/or rotation. Chi-square and McNemar tests were used for statistical analysis.
RESULTS: It was observed that the presence of maxillary first molars treated with pulpotomy was found to be significantly lower than the others (p<0.001). A longer follow up period (>24 months) increased the percentage of loss in primary teeth (p<0.001). Teeth treated with glass ionomer were significantly lost (p=0,046). The primary teeth that undergraduate students treated with pulpotomy lost more than the residents (p=0.004). According to the USPHS criteria, composites were better than other materials (p = 0.039) in terms of marginal adaptation, but composite restorations were rougher than enamel (p=0.015). A significant relationship was found in terms of retention, anatomical form and surface roughness with the dentist's experience (p=0.012; p=0.034; p=0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Type of material used in dental restorations and the clinical experience and skill of the dentist who applied the treatment are important factors affecting the success of pulpotomy.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Baþarýlý bir kanal tedavisi için öncelikle yeterli kök kanal morfolojisi bilgisine sahip olmak gerekmektedir. Kök kanal morfolojisi tespiti için pek çok yöntem kullanýlabilmektedir. Günümüzde Konik Iþýnlý Bilgisayarlý Tomografi (KIBT), kök kanal anatomi ve morfolojisinin incelenmesinde iyi bir seçenek olarak karþýmýza çýkmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý; üst ve alt çene sürekli diþlerde kök sayýsý, her diþte bulunan kanal sayýsý, kanal konfigürasyonu, kanal anatomilerinin sað ve sol çenelerdeki korelasyonu ve kanal varyasyonlarýnýn cinsiyet ile olan iliþkisinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif olarak 18 yaþ üstü 100 kadýn 100 erkek hastadan daha önceden çeþitli nedenlerle (gömülü 20 yaþ diþi, implant planlamasý v.b.) alýnmýþ olan KIBT kesit görüntüleri kullanýlarak santral, lateral, kanin, premolar ve molar diþ gruplarý incelenmiþtir.
BULGULAR: Üst çene diþlerde genel olarak en sýk Tip 1 ve Tip 4 kanal konfigürasyonuna rastlanýrken, alt çenede ise Tip 1, Tip 2 ve Tip 4 kanal konfigürasyonu tespit edilmiþtir. Sað ve sol çeneler kök sayýsý, kanal sayýsý ve kanal konfigürasyonu açýsýndan karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý fark bulunamamýþtýr. Ayný þekilde kadýn ve erkek cinsiyetleri kök sayýsý, kanal sayýsý ve kanal konfigürasyonu açýsýndan karþýlaþtýrýldýðýnda anlamlý fark bulunamamýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzda elde edilen sonuçlar farklý toplumlar üzerinde ve farklý yöntemler kullanýlarak yapýlan çalýþmalarla benzerlik göstermektedir. Tüm bu sonuçlar deðerlendirildiðinde KIBT’ýn kök kanal anatomi ve morfolojisini incelemede karþýmýza iyi bir seçenek olarak çýktýðý söylenebilir.

INTRODUCTION: Adequate root canal morphology knowledge is required for successful canal treatment. Many methods can be used for the detection of root canal morphology. Today, Cone Beam Computed Tomography (CBCT) is a good option for the examination of root canal anatomy and morphology. The purpose of this study is to evaluate the number of roots in each tooth, root canal number, canal configuration, correlation of canal anatomy in the right and left jaws, and the relationship between canal variations and gender.
METHODS: Central, lateral, canine, premolar and molar tooth groups were evaluated by using CBCT cross-sectional images taken retrospectively from 100 female and 100 male patients over the age of 18 for various reasons (embedded 20 age females, implant planning, etc.).
RESULTS: While Type 1 and Type 4 canal configurations were found the most common in the maxillary teeth; Type 1, Type 2 and Type 4 canal configurations were detected more common in the mandible. No significant difference was found when the right and left jaws were compared in terms of root number, canal number and canal configuration. Likewise, there is no significant difference between male and female genders in terms of root number, number of canals and canal configuration.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results obtained in our study are similar to the studies conducted on different populations and using different methods. When all these results are evaluated, it can be said that CBCT is a good option for analyzing the root canal anatomy and morphology.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu anket çalýþmasý ile ülkemizdeki diþ hekimlerinin sanal gerçeklik teknolojisinin diþ hekimliðindeki uygulama alanlarý ile ilgili bilgi düzeylerinin ve bu teknolojiye karþý yaklaþýmlarýnýn deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çevrimiçi anket linki, Türkiye’nin farklý þehirlerinde çeþitli kamu kurumlarýnda ve özel sektörde çalýþan diþ hekimlerine e-posta yoluyla ulaþtýrýldý. Anket kapsamýndaki 26 soru ile katýlýmcýlarýn sosyodemografik verileri ve sanal gerçeklik teknolojisinin diþ hekimliðinde kullanýmýyla ilgili bilgi düzeyleri ve yaklaþýmlarý deðerlendirildi. Çevrimiçi anketlerden elde edilen verilerle tanýmlayýcý istatistikler yapýldý.
BULGULAR: Anket; Kütahya, Eskiþehir, Ýstanbul, Ankara, Ýzmir, Isparta ve Uþak olmak üzere 7 farklý þehirde görev yapmakta olan 131 (53 erkek [%40.5] ve 78 kadýn [%59.5]) diþ hekimi tarafýndan tamamlandý. Bilgi düzeyinin deðerlendirildiði sorulara doðru cevap veren katýlýmcýlarýn oraný %44.3 ve %74.8 arasýnda deðiþkenlik gösterdi. Katýlýmcýlarýn %38.2’si (n=50) CAD/CAM, dijital ölçü tarayýcý ve 3D gözlükler gibi sanal gerçeklik teknolojisi araçlarýndan birini kullandýðý þeklinde cevap verdi. Araþtýrmamýzda katýlýmcýlarýn çoðunluðu tarafýndan gelecekte sanal gerçeklik tabanlý teknolojileri kullanma (%86.2) konusunda ve bu teknolojinin geleneksel tekniklere kýyasla daha fazla avantaj sunduðu, uzun vadede daha uygun maliyetli olacaðý yönünde pozitif yaklaþým sergilendi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Dijital protetik ölçü, sanal artikülatör ve CAD/CAM gibi uygulamalarýn geleneksel prosedürlere olan üstünlükleri kabul edilmiþ olsa da sanal gerçeklik teknolojisinin diþ hekimliði alanýnda kullanýmý küresel olarak geliþme aþamasýndadýr ve bazý uygulamalara ait teknik açýdan eksiklikler vardýr. Bu eksiklikleri göz önünde bulundurduðumuzda dijital yaþam modelinin benimsenmeye baþladýðý ve pandemi gibi öngörülemez sýkýntýlara maruz kaldýðýmýz bugünler bu teknolojinin etkinliðinin deðerlendirilmesi için uygun bir dönem olabilir ve bu doðrultuda longitudinal, randomize çalýþmalar yapýlabilir.

INTRODUCTION: It was aimed to evaluate the knowledge level of dentists in our country about the application areas of virtual reality technology in dentistry and their approach to this technology.
METHODS: Online survey link was delivered via email to dentists working in various public institutions and private clinic of different cities in Turkey. Sociodemographic data of the participants and their knowledge levels and approaches about the use of virtual reality in dentistry were evaluated with 26 questions within the survey. Descriptive statistics were made with the data obtained from online surveys.
RESULTS: The survey was completed by 131 dentists (53 male [40.5%] and 78 female [59.5%]) working in 7 different cities: Kütahya, Eskiþehir, Ýstanbul, Ankara, Ýzmir, Isparta and Uþak. The rate of participants, who gave correct answers to the questions evaluating their knowledge level, varied between 44.3% and 74.8%. The virtual reality technology tools such as CAD / CAM, digital impression scanner and 3D glasses were claimed to be used by 38.2% of the participants (n = 50).
DISCUSSION AND CONCLUSION: A positive approach was taken by the majority of the participants to use virtual reality-based technologies in the future and that this technology offers more advantages compared to traditional techniques. These days, when digital life model has begun to be adopted and we are exposed to a pandemic, may be a suitable period for the evaluation of the advantage of this technology and longitudinal, randomized studies can be conducted for this purpose.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý beþ farklý üniversal adezivin iki farklý uygulama modunda (etch&rinse ve self-etch) dentine mikro-gerilim bağlanma dayanýmlarýný μTBS altýn standart olarak kabul edilen üç basamaklý bir etch&rinse adeziv ve iki basamaklý bir self-etch adeziv ile karþýlaþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Otuz altý adet çürüksüz insan üçü ncü molar diþi rastgele olarak 12 gruba ayrýldý (n=3). Her gruptaki diþlerin oklüzal minesi su soðutmasý altýnda aþýndýrýldý ve dentin yüzeyindeki smear tabakasý su soðutmasý altýnda 600 grit SiC zýmpara ile standardize edildi. Üniversal adezivler üretici firmalarýn talimatlarý doðrultusunda; Clearfil Universal Bond, self-etch [CUSe] ve etch&rinse [CUEr]; Single Bond Universal, self-etch [SUSe], etch&rinse [SUEr]; All-Bond Universal, self-etch [AlSe], etch&rinse [AlEr]; iBond Universal, self-etch [iBSe], etch&rinse [iBEr]; G-Premio Bond Universal, self-etch [GPSe], etch&rinse [GPEr] olarak uygulandý. Etch&rinse için Optibond FL [OFL], self-etch için ise Clearfil SE Bond [CSE] kontrol grubu olarak kullanýldý. Adeziv uygulamasýndan sonra diþlerin oklüzal yüzeylerinde rezin kompozit (Filtek Z250; A2) ile 5mm kalýnlýkta built-up yapýldý, örnekler 24 saat 37 0C’de bekletildi ve 1 mm2 dentin-kompozit çubuklarýna ayrýlarak (Isomet) universal test cihazýnda mikro-gerilim testine (MPa; n: 20; 0.5mm/ dk) tabii tutuldu. Veriler two-way ANOVA ve post-hoc Tukey testleri kullanýlarak analiz edildi (p<0.05).
BULGULAR: Ayný adezivin farklý uygulama modlarý karþýlaþtýrýldýðýnda, GPEr, iBEr ve AlEr ile elde edilen μTBS deðerleri GPSe, iBSe ve AlSe’den istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksek bulundu (p<0,05). CUEr ve CUSe ile SUEr ve SUSe arasýnda ise istatistiksel olarak anlamlý fark saptanmadý (p>0,05). Adezivler etch&rinse modunda birbirleriyle karþýlaþtýrýldýðýnda, istatistiksel olarak en yüksek μTBS deðeri kontrol grubu OFL ile elde edildi (p<0,05), GPEr, iBEr ve SUEr arasýnda istatiksel olarak anlamlý fark bulunmadý (p>0,05) ve istatistiksel olarak en düþük deðerler AlEr ve CUEr ile saptandý (p<0,05). Adezivler self-etch uygulama modunda karþýlaþtýrýldýðýnda, istatistiksel olarak en yüksek μTBS CUSe, SUSe ve GPSe ile elde edildi (p<0,05) ve kontrol grubu CSE ile aralarýnda istatistiksel olarak anlamlý fark bulunmadý (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Üniversal adezivlerin dentine baðlanma performanslarý kullanýlan materyale ve seçilen uygulama moduna baðlýdýr. Altýn standart olarak kabul edilen üç basamaklý etch&rinse adeziv sistemi ile en yüksek baðlanma deðerleri elde edilmiþtir, ancak farklý üniversal adezivlerin her iki uygulama modu da altin standart olarak kabul edilen iki basamaklý self-etch adeziv sistemi ile benzer baðlanma dayanýmý göstermiþtir.

INTRODUCTION: To compare the microtensile bond strengths (μTBS) of five universal adhesives applied in two different etching modes (etch&rinse and self-etch) with a reference gold standard three-step etch&rinse and a two-step self-etch adhesive.
METHODS: 36 non-carious human third molars were divided into 12 groups (n=3) randomly. The occlusal enamel were removed and smear layer on the mid coronal dentin surfaces were created using 600 SIC paper under running water. Clearfil Universal Bond, self-etch [CUSe] and etch&rinse [CUEr]; Single Bond Universal, self- etch [SUSe] and etch&rinse [SUEr]; All-Bond Universal, self-etch [AlSe] and etch&rinse [AlEr]; iBond Universal, self- etch [iBSe] and etch&rinse [iBEr]; G-Premio Bond Universal self-etch [GPSe] and etch&rinse [GPEr] were applied according to their manufacturer’s instructions. Optibond FL [OFL] was applied as etch&rinse control group whereas Clearfil SE Bond [CSE] was used as self-etch control. After adhesive application 5 mm composite (Filtek Z250; A2) build ups were performed then specimens were stored in water (370C/24 h) and sectioned into 1mm2 sticks and microtensile test (MPa; n=20; 0.5 mm/min) was performed using an universal testing machine (Instron). Data were analyzed with two-way ANOVA and post-hoc Tukey’s tests (p <0.05).
RESULTS: Comparing different application modes of the same adhesive, statistically significant higher μTBS were found in GPEr, iBEr and AlEr than GPSe, iBSe and AlSe groups (p <0.05). There were no statistically significant differences were between CUEr and CUSe, SUEr and SUSe (p> 0.05). When adhesives compared to each other in etch&rinse mode; OFL yielded statistically significant highest μTBS (p<0.05) while no statistically significant differences were found between GPEr, iBEr and SUEr (p>0,05) and statistically the lowest values were observed in AlEr and CUEr (p<0.05). When adhesives compared to each other in self-etch mode; statistically highest μTBS was observed in CUSe, SUSe and GPSe (p<0.05) and no statistically significant differences were found with the control group CSE (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Bonding performance of universal adhesives were material and etching mode-dependent. The gold standard three-step etch&rinse adhesive showed the highest μTBS overall the adhesives regardless of etching modes, while two universal adhesive showed similar μTBS with the reference gold standart two-step self-etch adhesive.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý ortognatik cerrahi uygulanmýþ hastalarda miniplak ile iliþkili geliþen komplikasyonlarýn uzun dönemli takip sürecince deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmaya 2004-2017 yýllarý arasýnda ortognatik cerrahi uygulanmýþ hastalar dahil edilmiþtir. Miniplak söküm nedeni, miniplak sökümü uygulanan bölge, ortognatik cerrahi ile miniplak söküm iþlemi arasýnda geçen süre ve miniplak sökümü sonrasýnda bulgu ve semptomlarda iyileþme durumu deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Araþtýrmaya dahil edilen 70 hastanýn 11’inde (%15,7) toplam 19 adet miniplak söküm iþlemi uygulanmýþtýr. Ortalama takip süresi 7,65+2,81 (3,5-15,3 yýl) yýl olup; ortognatik cerrahi ile miniplak çýkartýlma iþlemleri arasýnda geçen süre ortalama 1.52 yýldýr (4 ay-6 yýl). Miniplak söküm nedenleri enfeksiyon (%45,5), soðuk hassasiyeti (%18,2), miniplaðýn palpe edilebilir hale gelerek hastada rahatsýzlýk oluþturmasý (%9), miniplaðýn bulunduðu bölgeye baþka bir cerrahi uygulama yapýlacak olmasý (%18,2) ve hasta isteði olarak sýralanabilir (%9). Toplam 13 adet (%11,6) miniplak mandibuladan çýkartýlmýþ; 6 adet (%3,06) miniplak ise maksilladan çýkartýlmýþtýr. Çene ucunda miniplak söküm iþlemi uygulanmamýþtýr. Enfeksiyon nedeniyle mandibuladan miniplak sökülme oranýnýn %69, maksilladan miniplak sökülme oranýnýn ise %16,6 olduðu görülmüþtür (p<0,05). Miniplak bulunan bölgeye uygulanacak baþka bir cerrahi iþlem nedeniyle maksilladan toplam 3 adet (%50) miniplak sökülmüþ, mandibulada ve çene ucunda ise bu nedenle miniplak söküm iþlemi uygulanmamýþtýr (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kliniðimizde 13 yýllýk bir süreçte ortognatik cerrahi uygulanmýþ hastalarda miniplak söküm prevelansýnýn %15,7 olduðu görülmüþtür. Miniplak ile iliþkili komplikasyonlar ortognatik cerrahiden ortalama 1,5 yýl sonra geliþmiþ, postoperatif 5. yýldan sonra miniplaklar ile iliþkili herhangi bir komplikasyon görülmemiþtir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the complications associated with miniplates in patients who underwent orthognathic surgery, in the long-term follow-up period.
METHODS: Patients who underwent orthognathic surgery between 2004-2017 were included in this study. The reason for miniplate removal, the region where miniplate removal was performed, the time between orthognathic surgery and miniplate removal, and the improvement in signs and symptoms after miniplate removal were evaluated.
RESULTS: A total of 19 miniplate removal procedures were performed in 11 (15.7%) of the 70 patients included in the study. The mean follow-up period was 7.65 + 2.81 (3.5-15.3 years) years. The mean time between orthognathic surgery and miniplate removal procedure was 1.52 years. The reasons for miniplate removal were infection (45.5%), cold sensitivity (18.2%), palpable plate (9%), planning another surgery to the region where the miniplate was located (18.2%), and patient request (9%). A total of 13 (11.6%) miniplates were removed from the mandible; 6 miniplates (3.06%) were removed from the maxilla. None of the miniplates located on the chin was removed. The rate of miniplate removal from the mandible due to infection was found as 69%, and the rate of miniplate removal from the maxilla due to infection was 16.6% (p <0.05). 3 miniplates (50%) were removed from the maxilla for sinus lifting and rhinoplasty. On the other hand, no miniplate was removed neither from the mandible nor the chin for another surgery (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was observed that the prevalence of miniplate removal was 15.7% in patients who underwent orthognathic surgery in our clinic for a period of 13 years. Complications associated with miniplate developed 1.5 years after orthognathic surgery, and no complication was observed in the period 5 years after the operations.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzýn amacý, hastalardan dental sebeplerle alýnan konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi görüntülerinin deðerlendirilerek antrolit varlýðýnýn tespit edilmesi, sýklýðýnýn ve radyografik özelliklerinin ortaya konulmasý ve antrolit ile maksiller sinüs patolojileri arasýndaki iliþkinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Arþivde 2016-2018 yýllarý arasýndaki konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi görüntüleri taranmýþ, maksiller sinüsün görüntüleme bölgesine girdiði görüntüler çalýþmaya dahil edilmiþtir. Yaþ aralýðý 18-87 olan 343 kadýn, 278 erkek olmak üzere toplam 621 hastanýn (1242 maksiller sinüs) görüntüleri retrospektif olarak deðerlendirilmiþtir. Görüntülerde antrolit varlýðý araþtýrýlmýþ, tespit edilen olgular cinsiyet, saðda ve/veya solda görülmesi, antrolite eþlik eden maksiller sinüste patoloji varlýðý, maksiller sinüs ostiumunun açýklýðý yönlerinden deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: 31 hastada (%4,99) antrolit tespit edilmiþ olup 1242 maksiller sinüste toplam 34 adet antrolit bulunmuþtur. Sað maksiller sinüste 18, sol maksiller sinüste 16 adet antrolit görülmüþ olup 28 hastada unilateral, 3 hastada bilateral olarak tespit edilmiþtir. Maksiller sinüste tespit edilen antrolitler sayýya bakýlmaksýzýn bir maksiller sinüste bir antrolit olarak deðerlendirilmiþtir. Antrolit tespit edilen hastalarýn %94,11’inde maksiller sinüste patoloji izlenmiþtir. Mukozal kalýnlaþma ile antrolit arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir iliþki bulunmuþtur. Antrolit görülen vakalarýn %17,64’ünde maksiller sinüs ostiumu kapalý izlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Antrolitin maksiller sinüs içerisinde gözlenen radyoopak patolojilerden ayýrt edilmesi tedavi prosedürü açýsýndan önemlidir. Bu açýdan, konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi hem lokalizasyon hem de eþlik eden patolojilerin karakteristiðini ortaya koymada önemli bir görüntüleme aracýdýr.

INTRODUCTION: The aim of our study is to determine the presence of antrolith by evaluating cone-beam computed tomography images of the patients taken for dental reasons and to reveal its prevalence and radiographic characteristics and to evaluate the relationship between antrolith and maxillary sinus pathologies.
METHODS: Cone-beam computed tomography images of the archive between 2016 and 2018 were scanned, and images where the field of view involves the maxillary sinus were included in the study. Images of 621 patients (1242 maxillary sinus), 343 females and 278 males aged between 18-87, were retrospectively evaluated. The presence of antrolith was searched in the images, and the confirmed cases were evaluated in terms of gender, localization on right and/ or left, presence of pathology accompanying antrolith in the maxillary sinus, and maxillary sinus ostium.
RESULTS: Antrolith was detected in 31 patients (4.99%), and a total of 34 antroliths were found in 1242 maxillary sinuses. There were 18 antroliths in the right, and 16 in the left maxillary sinus, unilateral in 28 patients and bilateral in 3 patients. Pathology in the maxillary sinus was observed in 94.11% of the patients with antrolith. A statistically significant relationship was found between mucosal thickening and antrolith. In 17.64% of the cases with antrolith, the maxillary sinus ostium was closed.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is crucial to distinguish antrolith from radiopaque pathologies observed in the maxillary sinus, especially for the treatment procedure. In this respect, cone- beam computed tomography is an important imaging tool in revealing both the localization and the characteristics of the accompanying pathologies.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý ortodonti ile ilgili YouTubeTM video platformunda yer alan Türkçe dilindeki videolarda sunulan bilgilerin güvenilirliðinin ve doðruluðunun deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: YouTubeTM video platformunda yer alan “Ortodonti” terimini içeren videolar aratýlmýþtýr. Video aramasýnda en çok izlenen Türkçe dilindeki videolar belirlenmiþ ve bu videolarýn bilgi saðlama kalitesi deðerlendirilmiþtir. Toplamda 60 video izlenmiþ ve dahil edilmeme kriterleri göz önünde bulundurularak 36 video çalýþmaya dahil edilmiþtir. Videolara ait görüntülenme sayýlarý, süreleri, yüklenme tarihinden geçen zamanlarý, beðenilme, beðenilmeme ve yorum sayýlarý belirlenmiþtir. Ýstatistiksel deðerlendirmede Shapiro- Wilks normalite, Mann-Whitney U, Kruskall Wallis, Pearson Ki-Kare ve Fisher’s Exact testleri kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Videolarýn bilgi saðlama kalitesi deðerlendirilmiþ ve 23 videonun yetersiz, 13 videonun orta/iyi kalitede olduðu belirlenmiþtir. Yetersiz ve orta/iyi kalitedeki videolar arasýnda video süresinde, yükleme tarihinden geçen zamanda ve etkileþim indeksinde istatistiksel olarak anlamlý farklýlýklar olduðu görülmüþtür (p<0,05). Video yükleme kaynaðýna göre 11 videonun bireysel, 9 videonun doktor ve 15 videonun ise ticari kaynaklý olduðu belirlenmiþ ve görüntülenme, beðenilme ve beðenilmeme sayýlarýnda, izlenme oranlarýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýklar olduðu tespit edilmiþtir (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: YouTubeTM video platformunda bulunan ortodonti ile ilgili Türkçe dilindeki videolarýn bilgi saðlama kalitesi genel olarak yetersizdir. YouTubeTM gibi internet platformlarýnda yer alan bilgilerin yetersizliði konusunda hastalar ve saðlýk profesyonelleri bilgi sahibi olmalýdýr.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the reliability and accuracy of the informations in Turkish language presented on the YouTubeTM video platform about orthodontics.
METHODS: Videos containing the term "Orthodontics" was searched on the YouTubeTM video platform. The most watched Turkish language videos in the video search were determined and the quality of information provision of these videos was evaluated. A total of 60 videos were watched and 36 videos were included in the study, considering the exclusion criteria. The number of views, duration, time passed from the upload date and the number of likes, dislikes and comments of the videos were determined. Shapiro-Wilks normality, Mann-Whitney U, Kruskall Wallis, Pearson Chi-Square and Fisher's Exact tests were used for statistical evaluation.
RESULTS: The quality of information provision of the videos was evaluated and it was determined that 23 videos were insufficient and 13 videos were medium/good quality. It was observed that there were statistically significant differences between insufficient and medium/good quality videos in video duration, time after upload date and interaction index (p <0.05). According to the video upload source, it was determined that 11 videos were individual, 9 videos were doctors and 15 videos were commercial, and statistically significant differences were found in the number of views, likes and dislikes and viewing rates (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The quality of information provided by the videos about orthodontics in Turkish language on the YouTubeTM video platform is generally insufficient. Patients and healthcare professionals should be aware of the insufficiency of information on internet platforms such as YouTubeTM.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý, yumuþak ve sert protez astar materyallerinin yüzey pürüzlülüðü ve serbest yüzey enerjisi üzerinde, farklý protez temizleyicilerinin etkisini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Altý farklý protez astar materyali (akrilik ve silikon yumuþak astarlar ve sert astar materyalleri) seçildi. Disk þeklinde örnekler hazýrlandý ve yüzey pürüzlülük deðerleri için bir profilometre kullanýldý. Üç referans sývýnýn temas açýlarý örnek yüzeylerinde ölçüldü ve yüzey enerji parametreleri asitbaz teorisine göre hesaplandý. Örnekler distile suda ve çeþitli protez temizleyicilerinde (Corega, Fitty Dent, Klorheksidin), bir aylýk test süresi boyunca günde 8 saat süreyle bekletildi. Bir aylýk depolamadan sonra, yüzey pürüzlülüðü ve yüzey serbest enerjisi için son ölçümler yapýldý. Veriler, Bonferroni düzeltmeli Wilcoxon Signed Rank testleri, Kruskal-Wallis testi ve iki yönlü ANOVA kullanýlarak istatistiksel olarak analiz edildi.
BULGULAR: Protez temizleyicilerinde bekletmeden önce ve sonra yüzey pürüzlülüðü deðerleri arasýnda anlamlý fark yoktu (p> 0.05). Distile suyun yüzey pürüzlülüðüne etkisi diðer protez temizleyicilerine göre anlamlý olarak daha düþüktü (p <0.05). Sert astar materyalleri önemli ölçüde farklý yüzey pürüzlülük deðerleri gösterdi (p <0.05). Sert astar materyalleri için serbest yüzey enerji deðerleri birbirine benzerlik gösterdi bununla birlikte baþlangýç deðerleri yumuþak astar materyallerinden yüksekti.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Test edilen protez temizleyicileri, sert protez astar materyallerinin yüzey pürüzlülüðünde önemli deðiþikliklere neden olmamýþtýr. Yumuþak astar materyalleri, bakteri yapýþmasýna yol açabilecek düþük serbest yüzey enerji deðerlerine sahip bulunmuþtur. Astar materyallerinin serbest yüzey enerjisindeki farklýlýklar, mikroorganizmalarýn protez yüzeylerine tutunmasýný etkileyebilir.

INTRODUCTION: The aim of the study is to evaluate the effect of different denture cleaners on the surface roughness and surface free energy of soft and hard denture lining materials.
METHODS: Six different denture lining materials (hard liners, acrylic and silicone soft liners,) were selected. Disc shaped specimens were prepared, a profilometer was used for surface roughness values. The contact angles of three reference fluids were measured at the surface of the specimens, the surface free energy was calculated according to the acid-base theory. The samples were kept in distilled water and various denture cleansers (Corega, Fitty Dent, Clorhexidine) for 8 hours a day. After one month of storage, final measurements were made. The data was analyzed by Wilcoxon Signed Rank tests with Bonferroni correction, Kruskal-Wallis test, two-way ANOVA.
RESULTS: There was no significant difference between baseline and after immersion in denture cleaners for surface roughness values (p> 0.05). The effect of distilled water on surface roughness was significantly lower than other denture cleaners (p <0.05). Hard liners achieved a significantly different surface roughness values (p <0.05). For hard liners, the values were comparable, however, baseline surface free energy values of hard liners were higher than soft liners.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The denture cleaners tested didn’t cause significant changes for surface roughness of the hard denture lining materials. Soft lining materials were found to have low free energy values that could cause bacterial adhesion. Differences in surface free energy of lining materials can affect microorganisms to attach to denture surfaces.

Bu olgu sunumunun amacý, açýk apeksli üst santral diþe Biodentine ile uygulanan apeksifikasyon tedavisinin sonuçlarýný bildirmektir. Üst ön bölgesinde travma hikayesi olan 9 yaþýndaki hasta aðrý þikayetiyle baþvurmuþtur. Radyolojik incelemede sol üst santral diþin kök geliþiminin tamamlanmadýðý ve ilgili bölgede radyolüsent alan olduðu tespit edilmiþtir. Apikal týkaç oluþmadýðýndan dolayý Biodentine ile apeksifikasyon tedavisi yapýlmasýna karar verilmiþtir. Kök kanal tedavisine baþlanmýþ ve kök kanallarýna kalsiyum hidroksit yerleþtirilmiþtir. 14 gün sonra, üretici firma talimatlarý doðrultusunda Biodentine, kök kanalýna yerleþtirilmiþ ve apikalde 5 mm’lik bir týkaç oluþturulmuþtur. Biodentine sertleþtikten sonra, kanalýn koronal kýsmý devamlý ýsý ile vertikal kompaksiyon tekniði doldurulmuþtur. Diþ A2 kompozitle (Solare X, Tokyo, Japonya) restore edilmiþtir. 3, 6 ve 12 aylýk takiplerinde klinik semptomlarýn kaybolduðu ve periapikal lezyonda radyografik olarak iyileþme olduðu tespit edilmiþtir. Biodentine sahip olduðu üstün fiziksel ve biyolojik özellikler sayesinde kök geliþimi tamamlanmamýþ diþlerin apeksifikasyonunda baþarýlý sonuçlar göstermiþtir.

The aim of this case report is to report the results of apexification treatment with Biodentine on the upper central tooth with open apex. A 9-year-old patient with a history of upper anterior trauma presented with pain. In the radiological examination, it was determined that the root development of the left upper central tooth was not accomplished and there was a radiolucent area in the related region. Since there was no apical plug, it was decided to perform Biodentine apexification treatment. Root canal treatment was began and calcium hydroxide was placed into the root canals. 14 days later, Biodentine was carried into the canal in accordance with the manufacturer's instructions and a 5 mm plug was formed at the apical. After Biodentine setting, coronal part of the canal was filled using continuous wave warm vertical compaction technique. The tooth has been restored with A2 composite (Solare X, Tokyo, Japan). At 3, 6, and 12 months of follow-up, no clinical symptom was found and the periapical lesion was reduced. Due to its superior physical and biological properties, Biodentine has shown successful results in the apexification of teeth whose root development is incomplete.

Konsantre büyüme faktörü (KBF) karmaþýk üç boyutlu fibrin að yapýsý içerisinde trombositler, lökositler, kök hücreler ve sitokinler içeren otolog bir trombosit konsantresidir. KBF'nin ekstraksiyonu için kullanýlan özel santrifüj cihazý, deðiþtirilmiþ hýz oranýný kullanmaktadýr. Üretimleri sýrasýndaki santrifüj hýzlarýnýn farklý olmasýnýn sonucu olarak içeriðindeki fibrin bloklarýnýn daha geniþ, daha yoðun ve daha fazla miktarda büyüme faktörü içerdiði bildirilmiþtir. Ayrýca KBF’nin yüksek gerilme dayanýklýlýðý ve viskozitesi, büyüme faktörlerini proteolizisden daha iyi korumakta ve büyüme faktörlerinin salýným süresini uzatmaktadýr. Böylece KBF’nin entegre bir büyüme faktörü rezervuarýna sahip güçlü bir biyomateryale dönüþtüðü ileri sürülmektedir. Tüm bu özellikleriyle KBF’nin rejeneratif potansiyel ve klinik kullaným açýsýndan daha iyi özelliklere sahip olmasý beklenmektedir. Çoðu çalýþmada KBF’nin doðal bir iskelet ve rejeneratif tedavilerde büyüme faktörlerinin rezervuarý olarak faydalý etkiler oluþturabileceði bildirilmiþtir. Ayrýca KBF’nin belirli konsantrasyonlar altýnda doza baðlý þekilde olumlu etkileri gösterilmiþ ve KBF’yi diðer trombosit konsantreleri ile karþýlaþtýran çalýþmalarda farklý sonuçlar bildirilmiþtir. Bu derlemenin amacý KBF’nin in vitro ve in vivo biyolojik etkileri ile etkinliðine yönelik yapýlan çalýþmalarý özetlemek ve bu çalýþmalarýn sonuçlarýný analiz ederek deðerlendirmektir.

Concentrated growth factor (CGF) is an autologous platelet concentrate that contains of platelets, leukocytes, stem cells and cytokines with in a complex three - dimensional fibrin network. Special centrifuge used for extraction of CGF, it is utilizes altered speed rate. As a result of different centrifuge speeds permit the isolation of much larger, denser and richer growth factors in matrix from CGF. In addition, the high tensile strength and viscosity of CGF protects from proteolysis and prolongs release time of growth factors. Thus, it is suggested that CGF is a strong biomaterial with an integrated growth factor reservoir. With all these features, CGF is expected to have better properties in terms of regenerative potential and clinical use. In addition, the positive effects of CGF were in a dose dependent manner under certain concentrations and different results were reported in studies comparing with other platelet concentrates. The aim of this review is to summarize these studies which in vitro and in vivo biological effects and effectiveness of CGF and to analyze and evaluate the results of these studies.