Mandibulanýn cerrahi olarak saatin tersi yönünde rotasyonundan sonra posterior açýlý kondil üzerinde oluþan streslerin deðerlendirilmesi

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Ortognatik cerrahide yaygýn olarak kullanýlan sagittal split osteotomi (SSO) tekniði ile mandibulanýn saatin tersi yönünde rotasyonu ve ilerletilmesi sonrasý posterior açýlý kondil üzerindeki streslerin ‘Sonlu Eleman Analizi’ (SEA) metodu ile incelenmesi ve 5 farklý mandibuler ilerletme modeli oluþturularak kondilde meydana gelen stres alanlarýnýn, stabilite ve relaps problemlerinin belirlenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmamýzda anterior açýk kapanýþý olan bir hastanýn bilgisayarlý tomografi görüntüsü kullanýlarak mandibula modeli oluþturulmuþtur. Mandibula modeli üzerinde çift taraflý sagittal split osteotomi yapýlarak 5 ve 10 mm ilerletme ve saatin tersi yönünde hareket iþlemleri, ayrýca ilerletme sonrasýnda kemik segmentlerinin pasif ya da aktif fiksasyonu yapýlarak 5 farklý kombinasyon oluþturulmuþtur. Posterior açýlý mandibuler kondil üzerine gelen baský, gerilim ve Von Mises stresleri SEA metodu ile deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Mandibuler kondilde stres yoðunluðu mandibulanýn ilerletme miktarýna ve fiksasyon tekniðine göre deðiþmektedir. Ýlerletme miktarý arttýkça kondilin posterioru ve lateralinde stres miktarý artmaktadýr. Fiksasyon aþamasýnda kondilin posterior açýlanmasý gelen stres miktarýný ve yoðunluðunu arttýrmaktadýr. Mandibuler ilerletmeden sonra gonial açýda görülen deðiþiklikler Model 2 (124.420) > Model 4 (125.610) > Model 3 (128.350) > Model 5 (129.300) þeklindedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Mandibuler ilerletme ve saatin tersi yönünde rotasyon yaptýrýlan olgularda, mandibuler ilerletme miktarý arttýkça kondilin üzerine gelen stres miktarý artmaktadýr. Mandibuler kondilin fiksasyon sýrasýnda orijinal pozisyonunu korunmamasý ve posteriora açýlanmasý ile üzerine gelen stres miktarý daha da artmaktadýr. Bu durumlarda gözlenen stres artýþý relapsa neden olabilmektedir.

Evaluation of stress distribution on the posterior angled condyle after surgically counter-clockwise rotation of the mandible

INTRODUCTION: Stress distributions on the posterior angled condyle after the counter-clockwise rotation and advancement of the mandible are investigated with the 'Finite Element Analysis' (FEA) method by performing sagittal split osteotomy (SSO) technique, which is widely used in orthognathic surgery, and the stress areas seen on the condyle of 5 different mandibular advancement models, stability and relapse problems was aimed to determine.
METHODS: In our study, a mandible model was created using computed tomography image of a patient with anterior openbite. On the mandible model, bilateral sagittal split osteotomy was performed, 5 different models were constituted after 5 and 10 mm advancement and counter-clockwise movement, and after then, passive or active fixation of the bone segments was performed. Von Mises, maximum and minimum principal stresses on the posterior angled mandibular condyle were evaluated using the FEA method.
RESULTS: The stress intensity on the mandibular condyle varies according to the advancement amount of the mandible and the fixation technique. As the magnitude of advancement increases, the amount of stress on the posterior and lateral of the condyle increases. Posterior angulation of the condyle during fixation increases the magnitude and intensity of the stress. Changes in the gonial angle after mandibular advancement are as Model 2 (124.420)> Model 4 (125.610)> Model 3 (128.350)> Model 5 (129.300).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In cases with mandibular advancement and counter-clockwise rotation, the amount of stress on the condyle increases as the amount of mandibular advancement increases. The amount of stress on the mandibular condyle increases even more when the original position is not preserved during fixation and so, it is deviated posteriorly. In these cases, the increased stress values can lead to relapse.