XHızlı Arama
Farklı ışınlama mesafelerinin ve seramik materyallerinin rezin simanın yüzey sertliği üzerine etkisinin incelenmesi
Ayşe Atay1, Işıl Gürdal1, Simge Taşın2, Özlem Kara1, Aslıhan Üşümez31Bezmialem Üniversitesi, Dişhekimliği Fakültesi, Protez Diş Hekimliği Fakültesi, İstanbul2Okan Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Protetik Diş Tedavisi Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
3DentalPlus Kliniği, İstanbul, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, ışık kaynağı ile seramik materyalleri arasındaki farklı ışınlama mesafelerinin kullanılan rezin simanın yüzey sertliğine etkisinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Dual-cure rezin siman (NX3, Kerr), lityum disilikat press seramik (IPS e.max Press (EP)) veya 3 farklı CAD/CAM materyali (Lava Ultimate (LU), e.max CAD (EC), Vita Suprinity (VS)) ile dentin yüzeyi arasında, LED ışık cihazı kullanılarak 10 sn boyunca 0, 3 ve 6 mm mesafelerden polimerize edildi (n=10). Örneklerin Vickers sertlik değerleri, polimerizasyondan hemen sonra ve karanlık ortamda, 37°C’de 24 saat distile suda bekletildikten sonra yapıldı. Her örneğin alt ve üst yüzeylerinden üç noktadan ölçüm yapıldı. Verilerin analizi ANOVA ile yapıldı. Çoklu karşılaştırmalar için Bonferroni testi kullanıldı (p<0,05).
BULGULAR: LU örneklerin altındaki rezin simanın sertlik değerleri, diğer materyallere oranla istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). Tüm gruplarda alt yüzeyin sertlik değerleri üst yüzeye göre anlamlı düzeyde düşük bulundu (p<0,05). Işık kaynağı - seramik arası mesafenin 0 mm olduğu grupların sertlik değerleri, 3 ve 6 mm olan gruplara göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p<0,05). 24 saat sonraki ölçümlerde elde edilen sertlik değerleri, polimerzasondan hemen sonra yapılan ölçümlerdeki değerlere göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yeterli polimerizasyon elde edebilmek için kullanılan seramik materyalinin ve ışık kaynağı ile mesafesinin önemli faktörler olduğu sonucuna varıldı.
The effect of different distance of curing light and ceramic materials on microhardness of the resin
Ayşe Atay1, Işıl Gürdal1, Simge Taşın2, Özlem Kara1, Aslıhan Üşümez31Bezmialem University, Faculty of Dentistry, Department of Prosthodontics, İstanbul2Okan University, Faculty of Dentistry, Department of Prosthodontics, İstanbul
3DentalPlus Clinic, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the effect of different curing distances and ceramic materials on the microhardness of dual-cured resin cement.
METHODS: The dual-cured resin cement (NX3, Kerr) was polymerized between between lithium disilicate based pressed ceramic (IPS e.max Press (EP)), or three different CAD/CAM materials (Lava Ultimate (LU), e.max CAD (EC), Vita Suprinity (VS)) and a dentine surface with a LED light source from 0, 3 or 6 mm distances for 10 seconds (n=10). The Vickers microhardness (VH) values were recorded immediately after polymerization and after storage at dark in distilled water (24 h/37°C). Three indentations were made both on the top and the bottom surface of each specimen. ANOVA was used to analyse the data. Bonferroni test was used to perform multiple comparisons (p<0.05).
RESULTS: The resin cements under the LU specimens have significantly higher VH values compared to the other materials (p<0.05). The bottom surfaces have significantly lower hardness values for all ceramic materials (p<0.05). The VH value of 0 mm curing tip-ceramic distance was significantly higher than the groups of 3 and 6 mm distances (p<0.05). Microhardness values were significantly higher after 24 hours than immediate measurement (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Ceramic material and the curing tip-ceramic distance are important factors to be considered for obtaining adequate polymerization.
Makale Dili: İngilizce