GÝRÝÞ ve AMAÇ: Mandibulayý etkileyen dentofasiyal deformasyonlarda mandibulanýn doğru pozisyona getirilmesi için geliştirilmiş pek çok yöntem ve modifikasyon bulunmaktadýr. Bunlar arasýnda klinik olarak en sýk tercih edilen yöntemlerden biri de sagital split ramus osteotomi (SSRO) yöntemidir. Bu tedavi sonrasý istenmeyen nörosensoriyal bozukluklar oluþmaktadýr. Bu bozukluklar; diþlerde, gingivada, alt dudak ve bazen de çene ucunda parestezi, distezi, hipostezi þeklinde görülmektedir. Düþük doz lazer tedavisi literatürde biyomodülatör etki üreten bir tedavi yöntemi olarak tanýmlanmýþ olup nörosensoriyal bozukluklarda alternatif tedavi seçeneði olarak popülarite kazanmaktadýr. Çalýþmamýzda düþük doz lazer terapisinin, bilateral sagittal split ramus osteotomisi sonucu oluþan nörosensoriyal deðiþiklikler üzerine etkisinin incelenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 5’i kadýn 6’sý erkek, ortalama yaşlarý 24 (Dağýlým aralýğý 17- 30 yýl) olan toplam 11 birey dahil edilmiþtir.Bu çalýþmaya katýlan hastalarýn rastgele seçilen bir tarafýna ameliyat sonra 24, 48 ve 72.saatlerde, ve haftada iki kez olmak üzere 3 hafta süreyle düþük seviyeli lazer tedavisi yapýlmýþtýr. Ayný hastanýn diðer tarafýna ise plasebo etkisi yaratmak amacýyla lazer probu cihaz kapalýyken uygulanmýþtýr. Nörosensoriyal deðiþiklikler ayný cerrah tarafýndan ameliyat öncesinde, ameliyattan hemen sonra 15.gün, 30.gün, 2.ay ve 6.ayda pamuk pelet testi ve iki nokta ayýrým testi kullanýlarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Plasebo ve uygulama taraflarýna ait skor ortalamalarý arasýnda anlamlý farklýlýk bulunmamýþtýr. 6. ayda her iki grupta da nörosensoriyal deðiþikliklerin tamamýnda iyleþme görülmüþtür.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmanýn sonuçlarýna göre nörosensoriyal deðiþikliklerin iyleþme sürecini kolaylaþtýrmak için herhangi bir ek tedaviye gerek yoktur ancak psikolojik açýdan iyileþme sürecinde olumlu etkileri göz önünde bulundurulduðunda BSSRO sonrasý basit, ekonomik ve noninvaziv bir teknik olan düþük doz lazer tedavisinin, standart bir tedavi protokolü halinde uygulanmasý önerilebilir.

INTRODUCTION: There are many surgical methods to correct mandibular deformities. One of the most used method is sagittal split ramus osteotomy. After this surgical treatment, unwanted neurosensorial disorders like paresthesia, dysesthesia, hiposthesia of the teeth, gingiva, chin and lips may occur.Low level laser therapy is an alternative, popular and helpful theraphy in neurosensorial disorders by producing biomodulatory effect.In our study, we investigated the effect of low level laser theraphy on the neurosensorial changes after orthognatic surgery.
METHODS: 11 patients (5 woman and 6 male ), where the mean age is 24 ( 17-30 years) included in this study. One randomly selected side of the patients underwent low-level laser treatment at 24, 48 and 72 hours after surgery, and twice weekly for 3 weeks. On the other side of the same patient, the laser probe was applied with the device switched off to create a placebo effect. Neurosensory changes were evaluated by the same surgeon preoperatively, immediately after surgery using cotton pellet test and two-point discrimination test at 15th day, 30th day, 2nd month and 6th month.
RESULTS: No significant difference was found between the mean scores of placebo and administration sides. At 6 months, both groups showed improvement in all of the neurosensorial changes.
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the results of the study, no additional treatment is needed to facilitate the healing process of neurosensory changes, but considering the positive effects of the psychological healing process, LLLT is a simple, economical and non-invasive technique after BSSRO, may be recommended as a standard treatment protocol.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþma, tasarým odaklý düþünme yönteminin yeni ürün geliþtirme süreçlerinde nasýl etkin kullanýlabileceðine dair, ortodontistler ve tasarýmcýlar arasý bir iþ birliði modelini ortaya koymayý hedeflemektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, tasarým odaklý düþünme modelinden faydalanýlarak, ortodonti alanýna yönelik 2 ürün geliþtirme çalýþmasý bütünsel olarak çoklu-durum analizi yöntemi ile deðerlendirilmiþtir. Deðerlendirme sonuçlarýnýn karþýlaþtýrýlmasý çapraz durum sentezi ile yorumlanarak bir iþ birliði tasarým modeli önerisi oluþturulmuþtur.
BULGULAR: Seçilen her iki çalýþma da, tasarým odaklý düþünme yöntemi kullanýlarak ortodonti alanýna yönelik ürün tasarýmý sürecini ortaya koymakla birlikte, baðlam farklýlýklarýndan dolayý farklý yaklaþýmlarýn benimsenmesini gerektirmiþtir. Durumlar çapraz-durum sentezi ile deðerlendirildiðinde, tasarým iþ birliði açýsýndan önemli benzerliklerinden 9 tema oluþturmuþtur. Bu temalar, tasarým odaklý düþünme modelinin literatürde belirtilen ilham alma, fikirleþtirme ve hayata geçirme aþamalarýyla iliþkilendirilerek tasarým sürecinde uzman hekim ve tasarýmcýlarýn iþ birliði etkinliðini artýracak “anlamlandýrma”, “somutlaþtýrma” ve “doðrulama” aþamalarýnýn tespitini saðlamýþtýr. Bu doðrultuda ortodonti alanýna uygun bir tasarým iþ birliði modeli geliþtirilmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ortodonti alanýnda kullanýlan ekipmanlarýn gerek hasta gerekse de hekim deneyimine olan etkisi ve bu ekipmanlarýn tasarým süreçlerinin meslek pratiði ile doðrusal iliþkisi ürün geliþtirme sürecinde tasarýmcý – uzman hekim iþ birliðini kaçýnýlmaz kýlmaktadýr. Bu doðrultuda tasarým odaklý düþünme modelinin etkin kullanýmý, tasarlanacak yeni ürünlerin hasta odaklý ve efektif olmasýný saðlayacaktýr.

INTRODUCTION: The aim of this study was to present a collaborative model between orthodontists and designers on how to use the design thinking method effectively in new product development processes.
METHODS: In this study, two product development studies using design thinking model in the field of orthodontics were evaluated holistically by multi-case analysis method. The comparison of the evaluation results was interpreted with cross-case synthesis and a design model proposal for collaboration was formed.
RESULTS: Although both cases reflected designing products for orthodontics by using the design thinking method, different approaches were required because of the contextual differences. When the cases were evaluated with cross-case synthesis, 9 themes were constituted from their important similarities in terms of design collaboration. These themes had then been associated with the inspiration, ideation and implementation phases of the design thinking model, which enabled the identification of the “sense-making”, “embodying” and “verification” stages that will increase the collaboration efficiency of the specialists and designers in the design processes. In this direction, a design collaboration model suitable for orthodontics has been developed.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The effect of the equipment used on both the patient and the specialists in the field of orthodontics and the linear relationship between the design processes and the professional practice of these equipments, make the cooperation between designers and specialists inevitable in product development process. In this direction, effective use of design thinking model will ensure that the new products to be designed will be patient-centered and effective.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Artefaktlar görüntü kalitesini düþürürler. Literatürde titanyum (Ti) ve zirkonyum (Zr) implant artefaktlarý ile ilgili çalýþma sayýsý kýsýtlýdýr. Bu çalýþmanýn amacý, farklý çekim parametreleri ile ProMax Artefakt Azaltma Algoritmasý’nýn (AAA) konik ýþýnlý bilgisayarlý tomografi (KIBT) görüntülerinde Ti ve Zr implantlarýn oluþturduðu artefaktlar üzerine olan etkisinin deðerlendirilmesi ve karþýlaþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bir Zr ve bir Ti implant sýðýr kaburgasýna yerleþtirildi. Bu kemik ProMax 3D Mid KIBT cihazý ile tarandý. Görüntüler 70, 76, 80, 86 ve 90 kVp’de, 2 farklý voksel boyutunda (0.2 ve 0.4 mm) elde edildi. AAA kullanýlarak ve kullanýlmadan 20 çekim yapýldý. Elde edilen görüntüler ImageJ programýna aktarýldý. Ortalama gri deðeri (GV) ve standart sapma (SD) ile kontrast-gürültü oraný (CNR) hesaplandý. Ýstatistiksel analizlerde Pearson’s korelasyon katsayýsý, Student’s t-test, ANOVA and multipl regresyon analizi testleri kullanýldý.
BULGULAR: AAA her iki implant grubunda da SD’yi anlamlý derecede azalttý (p<0.001) ve bu azalma Zr implant için daha yüksekti. Algoritmanýn aktivasyonu ile kVp ve Zr implanttaki SD arasýnda önemli bir negatif korelasyon gözlendi (p<0.05). Her iki implant grubunda da GV ve CNR deðerleri anlamlý olarak yükseldi ve bu artýþ Zr grubunda daha yüksekti (p<0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Zr, KIBT görüntülerini Ti’den daha fazla bozmaktadýr. Promax cihazýnýn AAA her iki implant grubunda da görüntü kalitesini iyileþtirmektedir ve Zr implantlar üzerine etkisi daha yüksektir.

INTRODUCTION: Artefacts reduce image quality. There are a limited number of studies regarding the artefacts of titanium (Ti) and zirconium (Zr) implants. The aim of this study was to evaluate and compare the effects of different acquisition parameters and ProMax artefact reduction algorithm (ARA) on the artefacts caused by Ti and Zr implants in cone beam CT (CBCT) images.
METHODS: One Zr and one Ti implant were inserted in a bovine rib. The bone was scanned with ProMax 3D Mid CBCT unit. Images were acquired using 70, 76, 80, 86 and 90 kVps at two different voxel sizes (0.2 and 0.4 mm). Twenty scans were obtained with and without using ARA. Acquired images were transferred to ImageJ program. Mean gray values (GV) and standard deviations (SD) were recorded and the contrast-noise ratio (CNR) was calculated. Statistical analysis was carried out with Pearson’s correlation coefficient, Student’s t-test, ANOVA and multiple regression analysis tests.
RESULTS: ARA reduced the SDs in both implant groups significantly (p<0.001) and this reduction was higher for the Zr implant. With the activation of the algorithm, significant negative correlation was observed between the kVp and SD of the Zr implant (p<0.05). The GVs and CNRs of both implant sides have improved significantly with the algorithm and the improvement was higher in Zr group (p<0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Zr deteriorates the CBCT images more than Ti. The ARA of the ProMax unit enhances the image quality of both implants and has greater impact on Zr implants.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, rotasyon ve resiprokasyon hareketleriyle çalýþan rehber aletler varlýðý ve yokluðunda WaveOne Gold sisteminin þekillendirme etkinliðinin S þeklindeki yapay kanallar üzerinde karþýlaþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada 45 adet S-kanallý, 0.02 koniklik açýlý, ISO 15 rezin blok kullanýlmýþtýr. Bloklar numaralandýrýlmýþ, yapay kanallar siyah mürekkeple boyanmýþtýr. Þekillendirme öncesi bloklar taranarak görüntüler kaydedilmiþtir. Bloklar þekillendirme yöntemine göre 3 gruba ayrýlmýþtýr (n=15), Grup A: WaveOne Gold (Primary, 25/.07), Grup B: ProGlider-WaveOne Gold ve Grup C: WaveOne Gold Glider-WaveOne Gold. Bütün bloklar þekillendirme sonrasý kýrmýzý mürekkep ile boyanmýþ ve tekrar taranarak görüntüler kaydedilmiþtir. Yapay kanallarýn iþlem öncesi ve sonrasý görüntüleri imaj analiz programý yardýmýyla çakýþtýrýlmýþtýr. Kanallarýn iç ve dýþ bölgesinden kaldýrýlan rezin miktalarý çakýþtýrýlan görüntüler üzerinden belirlenen 12 noktadan bilgisayar programý yardýmýyla ölçülmüþ, gruplarýn þekillendirme etkinlikleri kanal transportasyonu ve merkezleme oranlarý açýsýndan karþýlaþtýrýlmýþtýr. Veriler Shapiro-Wilk normallik testi, Kruskal Wallis ve Dunn’un çoklu karþýlaþtýrma testi kullanýlarak istatistiki olarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Karþýlaþtýrýlan kriterler açýsýndan düz kuronal ve birinci eðim bölgesinde gruplar arasýnda istatistiki olarak anlamlý farklýlýk bulunmamýþtýr (p˃0,05). Apikal eðim bölgesinde ise A grubunun transportasyon deðerleri B ve C grubundan istatistiki olarak anlamlý yüksek bulunmuþtur (p=0,002, p=0,011). Merkezleme deðerleri karþýlaþtýrýldýðýnda, C grubunun apikkal eðim bölgesindeki merkezleme deðerleri A ve B grubunun deðerlerinden istatistiksel olarak anlamlý yüksek bulunmuþtur (p=0,001, p=0,001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn koþullarý altýnda deðerlendirildiðinde, WaneOne Gold sistemiyle S kanallarýn þekillendirilmesinde öncelikle resiprokasyon yapan WaveOne Gold Glider ile giriþ yolu oluþturulduðunda apikal bölgede daha merkezi bir þekillendirme elde edilmektedir. Wave One Gold sistemi öncesi rehber yol oluþturmak apikal bölgedeki transportasyon miktarýný azaltmaktadýr.

INTRODUCTION: The aim of the present study was to compare the shaping ability of WaveOne Gold instruments with or without diffferent glide path preparation in simulated curved S-shaped canals.
METHODS: Forty five 0.02 taper, ISO 15 resin endo training S-blocks were studied. The simulated canals were dyed using black ink. Blocks were scanned and preinstrumentation images were reccorded. The blocks were divided into 3 groups (n=15) according to the instrumentation protocole as, Group A: WaveOne Gold (Primary, 25/.07), Group B: ProGlider-WaveOne Gold and Group C: WaveOne Gold Glider-WaveOne Gold. All canals were then dyed again using red ink and scanned. Pre- and post-operative images were superimposed and evaluated at 12 defined points. The efficacy of the systems was compared based on the amount of canal transportation and centering ability. Data were statistically analyzed using the Shapiro-Wilk, Kruskal-Wallis and Dunn’s tests.
RESULTS: The transportation values at the apical curvature zone was statistically significantly higher for Group A than Groups B anc C (p=0.002, p=0.011). Group C had significantly greater centering ability at the apical curvature zone (p=0.001, p=0.001). No statistically significant difference in the amount of transportation and centering ratio at the coronal straight and first curvature zones for the groups (p˃0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Within the limitations of this study, the glide path preparation using the reciprocating WaveOne Gold Glider improved the centering ability of WaveOne Gold system and the creation of a glide path yielded better results of canal transportation than using WaveOne Gold alone at the apical curvature zone of S-shaped canals.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, piyasaya yeni çýkan ve derinlik ile renk bilgisinin elde edilebildiði Intel RealSense D415 kamerasýnýn farklý obje uzaklýklarýndaki veri doðruluðunu incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Derinlik sensörlü kamera hazýr üretilmiþ bir kulak modelinden 22 cm, 44 cm ve 70 cm uzaklýklara yerleþtirilerek kulak modelinin üç boyutlu görüntüleri elde edildi. Kulak modeli üzerinde iþaretlenen 3 anatomik nokta arasýndaki (A, B ve C) mesafeler bilgisayar ortamýnda ölçüldü. Bu verilerin doðruluðunu karþýlaþtýrabilmek amacýyla noktalar arasý mesafeler kulak modeli üzerinde dijital bir kumpas ile ayrýca ölçüldü. Elde edilen 4 grubun sonuçlarý arasýndaki anlamlýlýklarýn belirlenebilmesi için Friedman testi ve Bonferroni Dunn testi uygulandý.
BULGULAR: 22 cm, 44 cm, 70 cm ve kontrol olarak ölçülen gruplardaki A, B ve C mesafeleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýklar saptandý (p<0.01). 70 cm uzaklýktan elde edilen 3B görüntülerde noktalar arasý mesafeler, 22 cm, 44 cm ve kontrol gruplarýna göre anlamlý þekilde yüksek bulundu ve veri güvenilirliðinin anlamlý derecede düþük olduðu gözlemlendi (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: 22 cm ve 44 cm gruplarý arasýndaki veriler deðerlendirildiðinde anlamlý bir farklýlýk olmadýðý ve bu verilerin gerçek deðerler (kontrol) ile de anlamlý derecede uyumlu olduðu gözlemlenmiþtir. Bu sonuçlar yorumlandýðýnda, mevcut kameranýn 22 cm ve 44 cm çalýþma mesafelerinde yüksek veri güvenilirliði saðladýðý sonucu ortaya çýkmaktadýr.

INTRODUCTION: The aim of this study is to examine the accuracy of data of the newly announced Intel RealSense D415 camera, where depth and color information can be obtained, on different object distances.
METHODS: The depth sensor camera was placed at a distance of 22 cm, 44 cm and 70 cm from a prefabricated ear model to obtain three-dimensional images of the ear model. The distances between the 3 anatomical points marked on the ear model (A, B and C) were measured on computer. To compare the accuracy of these data, the distances between the points were measured with a digital caliper on the ear model. Friedman test and Bonferroni Dunn test were used to determine the significance between the results of the 4 groups.
RESULTS: There were statistically significant differences between A, B and C distances in the groups measured as 22 cm, 44 cm, 70 cm and control (p <0.01). The distance between the points in 70 cm group was significantly higher than the control group, and the reliability of this data was significantly lower than the control group (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: When the data between 22 cm and 44 cm groups were evaluated, it was observed that there was no significant difference and these data were significantly compatible with the actual values (control). When these results are interpreted, it is concluded that the current camera provides high data reliability at working distances of 22 cm and 44 cm.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmamýzda gingivitis ile hafif ve orta þiddetli kronik periodontitis vakalarýnýn periodontal ve sistemik durumlarý ile aðýz-diþ saðlýðý bilinç düzeylerinin ölçülmesi hedeflenmiþtir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif kesitsel araþtýrmada Eylül 2017 – Aðustos 2018 tarihleri arasýnda Biruni Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalý Kliniði’ne baþvuran ve öðrenci kliniðinde tedavi edilmiþ olan bireylerin kayýtlarý deðerlendirilmiþtir. Bu kayýtlardaki detaylý sistemik anamnezleri, aðýz-diþ saðlýðý farkýndalýðýna iliþkin yanýtlarý ve radyografik ve klinik parametreleri deðerlendirilerek NCSS programýyla istatistiksel ölçümler yapýlmýþtýr.
BULGULAR: 685 kadýn ve 433 erkek olmak üzere toplam 1118 kiþinin kayýtlarý deðerlendirilmiþtir. Periodontal hastalýklara göre yaþ, cinsiyet, sistemik hastalýk, kardiyovasküler hastalýk, diyabet, aðýz-diþ saðlýðý bilinç düzeyi anlamlý farklýlýk göstermekteyken, sigara kullanýmý, sindirim sistemi hastalýklarý, romatolojik hastalýklar ve psikiyatrik bozukluklar açýsýndan anlamlý bir farklýlýk saptanmamýþtýr.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bireylerin periodontal tablolarý ile davranýþsal ve sistemik durumlarý arasýnda hastalýðýn þiddeti ve süresiyle baðlantýlý bir iliþki vardýr.

INTRODUCTION: The aim of our study is to evaluate the periodontal and systemic conditions and oral health awareness of cases with gingivitis and mild or moderate chronic periodontitis.


METHODS: In this retrospective cross-sectional study, the records of individuals who applied to the Department of Periodontology of Biruni University Faculty of Dentistry between September 2017 and August 2018 were evaluated. In these records, the patients’ detailed medical history, their responses to questions about oral health awareness and their radiographic and clinical parameters were evaluated. The statistical measurements were made with the NCSS program.
RESULTS: The records of 1118 people, 685 women and 433 men, were evaluated. While age, sex, systemic condition, cardiovascular disease, diabetes and oral health awareness level differed significantly according to periodontal condition no significant difference was found in terms of smoking, digestive system disorders, rheumatologic diseases and psychiatric disorders.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There is a relationship between the periodontal condition of individuals and their behavioral and systemic conditions related to the severity and to the duration of the disease.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu pilot çalýþmada, peri-implant mukozitisin mekanik tedavisine ilave olarak antienfektif tedavi yaklaþýmý prensibi dahilinde klorheksidin içeren solüsyon ile cep irrigasyonu uygulamasýnýn klinik olarak deðerlendirilmesi amaçlandý
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya en az bir yýldýr fonksiyonda olan en az bir dental implantýna peri-implant mukozitis teþhisi konmuþ 20 hasta dahil edildi. Hastalar her grupta 10 hasta olacak þekilde rastgele 2 gruba ayrýldý; bir gruba yalnýzca mekanik periodontal tedavi uygulanýrken diðer gruba mekanik tedaviye ilave olarak peri-implant oluðun klorheksidin solüsyon (%0,2) ile irrigasyonu gerçekleþtirildi. Baþlangýçta, 1. ve 3. aylarda doðal diþ bölgelerinde plak indeks, gingival indeks, sondalama derinliði (SD) ve sondalamada kanama (SK); implant bölgelerinde ise modifiye plak indeks, modifiye sulkus kanama indeksi, SD, SK ölçüldü. Ýmplant bölgelerinden kaðýt þeritler yardýmýyla peri-implant oluk sývýsý (PÝOS) toplandý ve Periotron ile hacimleri belirlendi.
BULGULAR: Her iki grupta da diþ ve implant bölgelerine ait klinik parametrelerin 1. ve 3. aylarda istatistiksel olarak anlamlý azalma gösterdiði tespit edildi (p<0,001). Ýki grup arasýnda klinik parametrelerde fark bulunmadý (p>0,05). Her iki grupta da PÝOS hacminde 1. ve 3. aylarda istatistiksel anlamlý azalma saptandý (p<0,001), ancak gruplar arasýnda herhangi bir fark tespit edilmedi (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Peri-implant mukozitisin tedavisinde uygulanan mekanik tedavi ve mekanik tedaviye ilave klorheksidin irrigasyonu yaklaþýmlarýnýn klinik parametreler üzerinde olumlu etkilerinin olduðu ancak birbirine üstünlüðünün bulunmadýðý sonucuna varýldý.

INTRODUCTION: The aim of this pilot study was to evaluate the clinical efficacy of adjunctive chlorhexidine solution irrigation to mechanical treatment of peri-implant mucositis in accordance with the principle of anti-infective treatment.
METHODS: Twenty patients with at least 1 dental implant, that has been functioning for at least 1 year and diagnosed with peri-implant mucositis were included to the study. Patients were randomly divided into 2 groups with 10 patients in each group; one group received only mechanical periodontal treatment, while the other was irrigated with chlorhexidine solution (0.2%) in addition to mechanical treatment. Plaque index, gingival index, probing depth (PD) and bleeding on probing (BOP) were measured from tooth sites; modified plaque index, modified sulcus bleeding index, PD, BOP were recorded from implant sites at baseline, 1st and 3rd months after treatment. Peri-implant crevicular fluid (PICF) was collected from the implant sites with paper strips at baseline, first and third months after treatment. PICF volumes were determined with Periotron.
RESULTS: The clinical parameters of the tooth and implant sites in both groups showed significant reductions at 1st and 3rd months (p<0.001) without anydifference between the groups (p>0.05). PICF volume decreased significantly in both groups at 1st and 3rd months (p<0.001), however, no difference was found between the groups (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that mechanical treatment and chlorhexidine irrigation adjunct to mechanical treatment have positive effects on clinical parameters in the treatment of peri-implant mucositis but none of them is superior to another.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Amaç: Bu çalýþmada süt diþleri çekim nedenlerinin; yaþ, cinsiyet ve diþ tipiyle iliþkisinin araþtýrýlmasý amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Gereç ve Yöntem: Yeditepe Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi’nde 2018-2019 yýllarý arasýnda lokal anestezi altýnda süt diþi çekimi yapýlan 2-14 yaþ arasý 1074 hastanýn yaþ, cinsiyet, radyografi, sistemik durum ve çekim nedenleri retrospektif olarak incelendi.
BULGULAR: Bulgular: Çekim nedenlerinde cinsiyetler arasý bir fark bulunmazken en çok çekim 6-9 yaþ grubunda yapýlmýþtýr. Çürük (%45,1) ve fizyolojik rezorpsiyon (%33,9) en sýk çekim nedenlerini oluþturmaktadýr. Süt molarlar en çok çekilen diþ tipi olarak bulunmuþtur (%70,1) (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç: Çocuklara ve ebeveynlerine verilen aðýz-diþ saðlýðý eðitimleri yaygýnlaþtýrýlarak patolojik kaynaklý diþ çekim prevalansý düþürülebilir.

INTRODUCTION: Aim: The aim of this study was to evaluate the reasons for extraction of primary teeth in terms of age, sex and the type of teeth.
METHODS: Material and Method: Retrospective evaluation of the 1074 children aged 2 to 14 who was performed to primary tooth extraction under local anesthesia in Yeditepe University Dental Faculty between 2018 and 2019 was carried out. Patient’s age, sex, medical condition, type of tooth extracted and reason for extraction were analyzed.
RESULTS: Results: There was no sex difference in terms of extraction reasons. The most teeth extraction was performed in the age group of 6-9. Caries (45.1%) and physiological resorbtion (33.9%) were found to be the most common reasons for extraction of the primary teeth. Primary molars (70.1%) were the most common type of teeth extracted (p<0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Conclusion: Prevalance of pathological tooth extraction can be reduced by widespreading the oral health education to children and parents.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, bir grup Türk diþhekimi öðrencisinin aðýz saðlýðý tutum ve davranýþlarýnýn ve pre-klinik ve klinik öðrencilerin davranýþ farklýlýklarýný Hiroshima University-Dental Behavioural Inventory (HU-DBI) kullanarak deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmaya Yeditepe Üniversitesi Diþhekimliði fakültesinde 2018-2019 eðitim-öðretim yýlýnda okumakta olan 1., 2., 3., 4. ve 5. Sýnýf öðrencileri davet edildi. Çalýþmaya dahil edilme kriterleri 1) tüm sorulara cevap verilmesi 2) doðum tarihlerinin ve cinsiyetlerin bildirilmesiydi. Çalýþmada öðrencilerin aðýz hijyeni alýþkanlýk ve davranýþlarýnýn belirlenmesi için 20 soruluk HU-DBI anketinin Ýngilizce formu uygulandý. HU-DBI skorunun gruplar arasý karþýlaþtýrmalarýnda Kruskal Wallis testi ve farklýlýða neden çýkan grubun tespitinde Mann Whitney U test kullanýldý. HU-DBI skorunun preklinik ve klinik sýnýflar arasý karþýlaþtýrmalarýnda Mann Whitney U test kullanýldý. Anlamlýlýk p<0.05 düzeyinde deðerlendirildi.

BULGULAR: Araþtýrmaya Yeditepe Üniversitesi Diþhekimliði fakültesinde 2018-2019 eðitim-öðretim yýlýnda okumakta olan 1., 2., 3., 4. ve 5. öðrencilerinden toplam 217 kiþi katýldý. Tüm öðrencilerin HU-DBI skor ortalamasý 7.04±1.47olarak tespit edilirken, klinik öðrencilerinin HU-DBI skor ortalamasý (7.35±1.42), preklinik öðrencilerinden (6.83±1.47) istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksek bulundu (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Araþtýrmaya katýlan öðrencilerin aðýz saðlýðý tutum ve davranýþlarý HU-DBI skorlarý bazýnda genel olarak yüksek bulundu. Eðitim yýlý arttýkça aðýz saðlýðý tutum ve davranýþlarýnda istatistiksel olarak anlamlý artýþ gözlendi. Öðrencilerin eðitim aldýklarý süreç ve klinik tecrübe arttýkça bireysel aðýz saðlýðý tutum ve davranýþlarý da olumlu yönde geliþmektedir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the oral health attitudes and behaviors of a group of Turkish dentist students and the behavioral differences of pre-clinical and clinical students using Hiroshima University - Dental Behavioral Inventory (HU-DBI).
METHODS: 1st, 2nd, 3rd, 4th and 5th grade students who were studying in/at Yeditepe University Faculty of Dentistry in 2018-2019 academic year were invited to the study. To determine the oral hygiene habits/routines and behaviors of the students, the English form of the 20-item HU-DBI questionnaire was applied. Kruskal Wallis test was used for the comparison of HU-DBI scores between the groups and Mann Whitney U test was used for determining the group causing the difference. Statistical significance was determined at the level of p<0.05.
RESULTS: A total of 217 students from the 1st, 2nd, 3rd, 4th and 5th grades studying at Yeditepe University Faculty of Dentistry in 2018-2019 academic year participated in the study. While the mean HU-DBI score of all students was 7.04 ± 1.47, the mean HU-DBI score of the clinical students (7.35 ± 1.42) was statistically higher than (that) of the preclinical students (6.83 ± 1.47) (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Within the limitations of this study, oral health attitudes and behaviors of the students who participated the study were found to be generally high within the HU-DBI scores.There was a statistically significant increase in oral health attitudes and behaviors as the education year increased.As the educational process and clinical experience of the students increase, individual oral health attitudes and behaviors improve positively.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu retrospektif kesitsel çalýþma, 2017-2018 tarihleri arasýnda baþlangýç periodontal tedavileri Yeditepe Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalý öðrenci kliniklerinde tamamlanan hastalarýn periodontal saðlýk durumlarýný ve sigara alýþkanlýklarýný deðerlendirmeyi amaçlamýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya, Periodontoloji Anabilim Dalý hasta kartlarý taranarak demografik verileri, dental/sistemik anamnezleri ve sigara kullanýmlarý deðerlendirilen, sistemik olarak periodonsiyumu etkileyen herhangi bir hastalýða sahip olmayan 603 hasta dahil edildi.
Bu hastalar cinsiyetlerine, periodontal teþhislerine ve sigara alýþkanlýklarýna göre ayrýlarak farklý periodontal parametreleri karþýlaþtýrýldý. Hastalarýn periodontal klinik parametreleri (sondalama derinliði (SD), plak indeksi (PI), gingival indeks (GI), sondalamada kanama (SK)) deðerlendirildi. Tüm verilerin analizleri için IBM SPSS Statistics 22 programý kullanýldý.

BULGULAR: Çalýþmaya dahil edilen hastalarýn yaþ ortalamasý 37,48±14,43 olarak tespit edildi. Total popülasyonun %56,2’sini (339 kiþi) kadýn, %43,8’ini (264 kiþi) erkek; %36,3’nü (219 kiþi) Gingivitis’li (G), %63,7’sini (384 kiþi) teþhisi Kronik Periodontitis’li (KP) bireylerin oluþturduðu görüldü. Kadýnlar ve erkeklerin yaþ ortalamalarý ve sigara kullaným oranlarý arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmadý (p>0,05). Sigara kullanýmlarýna bakýldýðýnda, KP teþhisi olan bireylerin aktif sigara kullanýcýsý (Current Smoker) olma oranlarý (%17,4), G grubundan (%9,1) istatistiksel olarak anlamlý düzeyde yüksekti(p<0,05). Kadýnlar ve erkeklerin CD, SK ve GI düzeyleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmazken (p>0,05); erkeklerin PI düzeyleri kadýnlardan anlamlý düzeyde yüksek bulundu (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmada elde edilen demografik ve klinik bulgular doðrultusunda sigara kullanýmýnýn periodontal saðlýk parametreleri üzerinde olumsuz etkileri olduðu ortaya konmuþtur.

INTRODUCTION: This retrospective cross-sectional study aimed to evaluate the periodontal health status of patients whose initial periodontal therapies were completed between 2017-2018 years at Periodontology clinics of Yeditepe University Faculty of Dentistry.
METHODS: In this study, 603 patients were included. The demographic data, dental history of patients and also smoking habits were scanned. Patients with any systemic disease affecting the periodontium were not included. Periodontal clinical parameters were pocket depth (PD), plaque index (PI), gingival index (GI) and bleeding on probing (BoP). Smoking habits were compared between males and females who were diagnosed as gingivitis (G) or chronic periodontitis (CP). Statistical analyses were performed by IBM SPSS Statistics 22 program.
RESULTS: The mean age of the patients was 37.48 ± 14.43 years. 56.2% (339 people) of the total population were female and 43.8% (264 people) were male; 36.3% (219 people) were diagnosed as G whereas 63.7% (384 people) were diagnosed as CP. There was no statistically significant difference between the mean age and smoking rates of males and females (p> 0.05). The rate of current smokers (17.4%) was significantly higher in patients with CP than the G group (9.1%) (p<0.05). There was no statistically significant difference between PD, BoP and GI levels of females and males (p>0.05); PI levels of males were statistically higher than the females (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the demographic and clinical findings obtained in this study, it was shown that smoking has negative effects on periodontal health parameters.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, farklý parametrelerdeki fiber lazer ile yüzey pürüzlendirme iþlemlerinin, titanyum ve rezin siman arasýndaki baðlanma dayanýmý üzerindeki etkisini araþtýrmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Döküm, CAD/CAM ve lazer sinterleme yöntemleriyle 3 farklý þekilde üretilmiþ, 90 adet titanyum örneði hazýrlandý (n=30). Tüm baðlanma yüzeyleri standardizasyonu saðlamak amacýyla, sýrasýyla 600-1000-1200 partiküllü silikon karbid kaðýtlarla cilalama yapýldý ve her örneðin yüzey pürüzlülüðü ölçüldü. Her grup 3 alt gruba ayrýldý (n=10): grup (1) 110 mµ Al2O3 partikülleri ile kumlama, grup (2) fiber lazer 10 W, grup (3) fiber lazer 20 W. Yüzey iþlemleri tamamlanan örneklerin baðlanma yüzeylerine metal primer ve dual-cure self adeziv rezin siman uygulandý. Polimerizasyonu tamamlanan örnekler kalýptan çýkartýldý ve tesviyesi yapýldý. Örneklerin kýrýlma iþlemi üniversal test cihazýnda 1 mm kalýnlýðýndaki kesme býçaðý ile yapýldý. Verilerin istatistiksel analizinde titanyum tipi ve pürüzlendirme þeklinin baðlanma dayanýmý üzerindeki ortak etkisinin deðerlendirilmesinde Two way Anova testi kullanýldý. Devam testi olarak One way Anova Test kullanýldý. Anlamlýlýk p<0,05 düzeyinde deðerlendirildi.
BULGULAR: Tüm titanyum tiplerinde kumlama iþleminin, 20 W gücündeki fiber lazer uygulamasýna kýyasla daha yüksek baðlanma dayanýmý oluþturduðu görüldü (p<0,05). 10 W gücündeki fiber lazer uygulamasý ile kumlamaya yakýn baðlanma dayanýmý deðerleri elde edildi. Kumlama iþlemi uygulanan gruplarda, CAD/CAM grubunun ortalama baðlanma dayanýmý (6,42 MPa), Döküm (12,61 MPa) ve Lazer Sinter (11,27 MPa) gruplarýndan anlamlý derecede düþük bulundu (p1: 0,000; p2: 0,000; p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Titanyum-rezin siman baðlanmasýnda en etkili yüzey pürüzlendirme yönteminin kumlama olduðu, düþük güçte (10 W) fiber lazer uygulamasý ile yüksek güce kýyasla (20 W) daha baþarýlý bir baðlanma elde edildiði sonucuna varýldý.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the effect of different parameters of fiber laser and surface roughening processes on the bond strength between titanium and resin cement.
METHODS: 90 titanium samples were produced in 3 different ways by casting, CAD/CAM and laser sintering methods (n=30). All bonding surfaces were polished with silicon carbide papers, respectively, to ensure standardization and the surface roughness of each sample was measured. Each group was divided into 3 subgroups (n=10): group(1) sandblasting with 110µm Al2O3 particles, group(2) fiber laser 10W, group(3) fiber laser 20W.Dual-cure self-adhesive resin cement was applied. The samples whose polymerization was completed were removed from the mold and leveled. Fracture of the samples was done with a 1 mm thick cutting knife. Two way Anova test was used to evaluate the joint effect of titanium type and roughening shape on bond strength in statistical analysis of data. One way Anova Test was used as continuation test.
RESULTS: In all types of titanium, sandblasting showed higher bond strength compared to 20W fiber laser application (p<0.05). The bond strength values close to sandblasting were obtained by the application of 10W fiber laser. The mean bond strength of the CAD/CAM group (6.42 MPa), cast (12.61 MPa) and Laser Sinter (11.27 MPa) groups were significantly lower in the blasted groups (p <0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The most effective surface roughening method in titanium-resin cement bonding is sandblasting, and a more successful bonding is obtained with low power (10W) fiber laser application compared to high power (20W).

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, üst çenede konvansiyonel total protez ve alt çenede 2 implant destekli hareketli protez (IDO) kullanan hastalarýn, IDO protezlerden genel memnuniyetlerinin ve en sýk kullanýlan tutucu tiplerinden olan locator sistem ve ball ataþmanlarýn, bu memnuniyet üzerine etkilerinin araþtýrýlmasýdýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yapýlan bu araþtýrmada, 113 hastanýn katýlýmýyla, OHIP-49 testi sorularýndan seçilen 10 sorudan yararlanýlarak, üst çenede konvansiyonel tam protez, alt çenede IDO kullanan hastalarýn, öncelikle IDO protezlerinden genel memnuniyetleri ve ardýndan hastalarýn tutucu tiplerine göre ball ataþman (BALL) ve locator grubu (LOC) olarak ayrýlmasýyla, bu iki tutucu tipinin hastalarýn memnuniyetleri üzerindeki etkileri deðerlendirilmiþtir. Ayrýca her iki koþulda cinsiyet ve yaþ faktörlerine göre bu memnuniyetlerdeki deðiþimler incelenmiþtir. Elde edilen veriler istatistiksel olarak analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmaya katýlan 113 hastanýn yaþ ve cinsiyet faktörlerinden baðýmsýz olarak, genel anlamda IDO’lardan, en yüksek memnuniyetsizlik puaný olan 40 puan üzerinden 10,5 (±7,5) puan ile memnun olduðu tespit edilmiþtir. Tutucu tipine göre deðerlendirme yapýldýðýnda; BALL grubunda 55 hastada elde edilen 10,07 ± 7,94 ve LOC grubunda 58 hastada elde edilen 10,91 ± 7,19 memnuniyet skorlarýna göre, tutucu tipinin hem genel hem de yaþ-cinsiyet faktörlerine göre ayrý ayrý deðerlendirildiðinde, hasta memnuniyetleri açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý bir fark oluþmadýðý tespit edilmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn sýnýrlarý dahilinde, IDO protezlerin yarattýklarý memnuniyet skorlarýna göre, hastalarýn yaþam kaliteleri üzerinde olumlu etkisinin olduðu ve bu memnuniyetin kullanýlan tutucu tipinden ve cinsiyet-yaþ faktörlerinden etkilenmediði sonucuna varýlmýþtýr.

INTRODUCTION: This study aimed to investigate the effects of two different types of retainers, i.e., the locator system and ball attachment, on patient satisfaction, in patients using conventional complete denture in the maxilla and two implant-supported overdentures (IOD) in the mandible.
METHODS: This study was carried out in 113 patients using ten questions selected from the OHIP–49 questionnaire. The patients were divided into ball attachment (BALL) and locator (LOC) group according to the retainer type used in their IOD prostheses, and their effects on patient satisfaction were evaluated. Also, changes in satisfaction levels were examined in terms of gender and age. The data were then analyzed statistically.
RESULTS: All the 113 study participants were found to be satisfied with IODs, regardless of age and sex, with a score of 10.5 (±7.5) out of 40 points, which was the highest dissatisfaction score. Of the 55 patients (10.07 ±7.94) in the BALL group and 58 patients (10.91 ±7.19) evaluated in the LOC group, no statistically significant difference was observed on the basis of the retainer type in terms of general satisfaction and factors like age and sex.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Based on the satisfaction scores of IOD, it was concluded that it had a positive effect on the quality of life of the patients, which remained unaffected by the retainer type and factors like gender and age.

Toplumda oldukça yüksek oranda görülen diþ çürüðünün önlenmesindeki en önemli koruyucu uygulama remineralizasyon tedavileridir. Florürün remineralizasyon tedavilerindeki baþarýsý çok sayýdaki çalýþma tarafýndan kanýtlanmýþtýr ve hala altýn standart olarak kabul görmektedir. Ancak olasý yan etkileri nedeniyle araþtýrmacýlar kullanýlan florür konsantrasyonlarýný azaltabilmek için, florürün etkinliðini arttýrabilecek ya da florüre alternatif olabilecek yeni remineralizasyon yöntemlerinin arayýþýna girmiþtir. Geliþen diþ hekimliði teknolojileri remineralizasyonu artýran ve demineralizasyonu önleyen yeni materyal ve yöntemler bulunmuþtur. Güncel yöntem ve teknolojiler mineral doygunluðunu arttýran materyalleri, mine ve dentinin rejenerasyonunu saðlayabileceði düþünülen biyomimetikleri, ozon ve lazer uygulamalarýný, çürüðe neden olan bakteri plaðýný modifiye edebilen kimyasallarý, çürük etkeni bakterilere etkili antiseptikleri ve remineralizasyonu arttýrma potansiyeli olan doðal ürünleri içermektedir. Bu güncel yöntemlerin bazýlarý ile ilgili araþtýrmalar kýsýtlý ve hala baþlangýç seviyesinde iken bazýlarýnýn remineralizasyon etkinliði ile ilgili güçlü kanýtlar bulgulanmýþtýr. Bu derlemenin amacý; remineralizasyon tedavilerindeki güncel ve geliþen teknolojileri, bu yöntemlerin etki mekanizmalarýný, remineralizasyon etkinliklerini ve klinik uygulamalarýný, konuyla ilgili yapýlan bilimsel araþtýrmalarýn sonuçlarý doðrultusunda deðerlendirmek ve özetlemektir.

Remineralization therapies are the most important conservative applications in the prevention of dental caries. The success of fluoride in remineralization treatments has been proven by numerous studies and fluoride is still considered the gold standard. However, due to possible side effects, researchers have been researching new methods of remineralization that may increase the efficacy of fluoride or may be an alternative to fluoride in order to reduce the fluoride concentrations used. With the developing dental technologies, new materials and methods which increase remineralization and prevent demineralization have been found. These methods and technologies include materials that increase mineral saturation, biomimetics capable of regeneration of enamel and dentin, ozone and laser applications, bacterial plaque modifiers, antiseptics and natural products that have the potential to increase remineralization. Although, there is limited research on certain methods which is still in the initial phase, remineralization efficacy of others has been discovered with strong evidences. The purpose of this review is to evaluate and summarize the current technologies and developments in remineralization therapies, their mechanisms of action, their efficacy and clinical applications, in line with the results of scientific research.

Günümüzde dental implantlarýn kýsmi ya da total diþ eksikliði bulunan vakalarda sabit protetik restorasyonlar ile rehabilitasyonu, protezin stabilizasyonunu ve fonksiyonunu artýrmak, hastanýn rahatsýzlýðýný azaltmak ve dolayýsýyla hasta memnuniyetini ve yaþam kalitesini arttýrmak amacýyla baþarýlý bir þekilde kullanýlmaktadýr. Bu olgu sunumunda Yeditepe Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi Protetik Diþ Tedavisi Anabilim Dalý’na, implant destekli köprü protezlerinin devamlý düþmesi þikayeti ile baþvuran bir hastanýn protetik tedavisi anlatýlmaktadýr. Hastanýn aðýz içi muayenesi ve radyografik incelemesi tamamlandýktan sonra, alt ve üst çenede var olan köprü protezlerinin yenilenmesine karar verilmiþtir. Hastadan alýnan bilgiler, eski tedavilerini gerçekleþtiren diþ hekimi ile yapýlan görüþmeler, aðýz içi fotoðraflar ve radyografideki implant görüntüleri ile birlikte implantlarýn hangi markaya ait olduðu arayýþýna girilmiþ, ancak bir sonuç elde edilememiþtir. Bu nedenle hastaya farklý tedavi seçenekleri sunulmuþ, bunlarýn avantaj ve dezavantajlarý anlatýlmýþtýr. Sonuç olarak markasý bilinmeyen implant abutmentlarýnýn deðiþtirilme þansý olmadýðýndan, var olan abutmentlarýn aðýz içerisinde revize edilerek kullanýmýnýn devamýna, abutmentlarýn aðýz içerisinde prepare edilerek üzerlerinden ölçü alýnmasýna ve devamýnda sabit metal destekli porselen köprülerin yapýlmasýna karar verilmiþtir. Konvansiyonel yöntemle tamamlanan restorasyonlar abutmentlar üzerine simante edilmiþ, hastanýn estetik, fonksiyon ve memnuniyet beklentileri karþýlanmýþtýr. Hastanýn 8 aylýk takibinde herhangi bir komplikasyona rastlanmamýþtýr.
Anahtar kelimeler: Kuron, sabit protez, markasý bilinmeyen implantlar.

Nowadays, rehabilitation of dental implants with fixed prosthetic restorations in cases with partial or total tooth deficiency has been successfully used to increase the stabilization and function of the prosthesis, reduce patient discomfort and thus improve patient satisfaction and quality of life. In this case, the prosthetic rehabilitation of a patient, attended to Yeditepe University Faculty of Dentistry Department of Prosthodontics, with complaints of implant-retained crown looseness, was reported. After oral and radiographic examinations were completed, it was decided to renew the existing bridges both in the lower and upper jaws. The information obtained from the patient, interviews with the dentist performed the previous treatments, intraoral photographs and radiographic images of the implants were searched for which brand the implants belong to, but no results were obtained. Therefore, different treatment options were offered to the patient and their advantages and disadvantages were explained. Since there was no chance of changing the implant abutments of unknown brand, it was decided to reuse the existing abutments by revising and preparing them in the mouth, taking impressions and constructing new porcelain-fused to metal crowns. The restorations were completed by conventional methods, cemented on the abutments and aesthetic, function and satisfaction of the patient were met. No complications were observed during the 8-month follow-up.
Key words: Crown, fixed prosthesis, unknown dental implants.

Kanser hastalýklarý, dünya genelinde olduðu gibi Turkiye’de de önemli halk saðlýðý problemlerinden birisidir. Aðýz kanserlerinin yaklasýk %90’ý çok katlý yassý epitelden gelisen squamoz hücreli karsinomadýr (SHK). Etyolojik faktorlerinden bir kýsmýný basta sigara, alkol kullanýmý, Human Papilloma virus (HPV) olmak uzere kotu agýz hijyeni, curuk ve travma sebebiyle butunlugu bozulmus sivri/ kýrýk disler ve uyumsuz protezlere baglý gelisen kronik lezyonlar olarak sýralayabiliriz. Birçok faktörün bir araya gelmesi SHK oluþma riskini arttýrmaktadýr. Bu yüzden aðýz lezyonlarýnýn tespit ve teþhisinde dikkatli olunmalýdýr. Diþ hekimleri, rutin aðýz içi muayenesinde aðýz kanserlerini tespit edip teþhis koyabilme kapasitesine sahip olmalýdýrlar. Bu olgu sunumunda 77 yaþýnda, tam diþsiz, kadýn hastanin alt çene sað tarafta implant üstü protezin örttüðü mukozada 8-9 aydýr iyileþmeyen aðýz ici lezyon proteze baðlý travmatik ülser olarak deðerlendirilmiþ, iyileþmemesine karþýn aðýz içi kanser olasýlýðý dikkate alýnmamýþ ve taný sürecinde zaman kaybedilmiþ olan bir SHK olgusu sunulmuþtur. Aðýz kanserlerinde erken taný sað kalým açýsýndan çok önemlidir. Diþ hekimleri iki hafta içerisinde iyileþmeyen lezyon varlýðýnda hastayý malinite açýsýndan deðerlendirmeli ve gerekli yönlendirmeleri yapmalýdýr.

Cancer is one of the major public health problems in Turkey as well as worldwide. Cancer diseases, which are second in causes of death in the United States with a rate of 23%, are also second in Turkey and have risen to 20% in recent years with a rapid increase. Worldwide the 6th most common oral and oropharynx cancers are one of the major causes of morbidity and mortality. Approximately 90% of theoral cancers are squamosoz cell carcinoma forming from multilayered flat epithelium (SCC). Some of the etiological factors include smoking, alcohol use, Human Papilloma virus (HPV), poor oral hygiene, sharp and fractured teeth due to trauma, and chronic oral lesions associated with ill-fitting prostheses. The combination of many factors increases the risk of SCC formation. Therefore, special attention should be provided in screening and diagnosing oral lesions. Dentists should be able to identify and diagnose oral - oropharynx cancers during routine oral examination. In this case report, a SCC case of 77-year-old, complete edentulous female patient's oral lesion of mandible mucosa covered by the implant prosthesis on the right side was misdiagnosed as a traumatic ulcer due to prosthesis which has not healed for 8-9 months by ignoring the possibility of oral cancer and causing delayed diagnosis of SCC is presented. Early detection and diagnosis of oral cancers are very important for survival. Dentists should evaluate the patient in terms of malign lesions and facilitate the necessary referrals for oral lesions that do not heal within two weeks.