Amaç: Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de 2 farklı diş hekimliği fakültesindeki ikinci sınıf preklinik öğrencilerinin Protetik Diş Tedavisi dersi ile ilgili algıları, stres düzeyleri ve gelecek klinik çalışmalara hazırlıklı olmaları konusundaki bilgileri elde etmektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, biri devlet, diğeri vakıf üniversitesi diş hekimliği fakültelerinin ikinci sınıf preklinik öğrencileri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin Protetik Diş Tedavisi preklinik uygulamaları esnasındaki stres düzeyleri ve kazandıkları bilgilerin yeterliliği konusundaki düşüncelerini almak için bir anket formu uygulanmıştır.
Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde ki-kare testi kullanılmıştır.
Bulgular: Vakıf üniversitesi öğrencileri laboratuvar çalışmaları sırasında eğitmenlerden aldıkları geri bildirimlerin oldukça yeterli olduğunu bildirmişlerdir. Ayrıca, aynı öğrenciler preklinik çalışmaları için verilen teorik bilginin de anlamlı derecede farklılıkla yeterli olduğunu vurgulamışlardır. Genel olarak değerlendirildiğinde, vakıf üniversitesi öğrencilerinin, devlet üniversitesi öğrencilerine oranla klinikte hasta bakımına anlamlı derecede farklılıkla daha hazır olduğu sonucu belirlenmiştir.
Sonuç: Vakıf ve devlet üniversitesi öğrencilerinin protetik diş tedavisi preklinik programı ile ilgili görüşleri farklılıklar göstermektedir. Eğitmenler öğrencilere sağlam temellere
dayalı bir program oluşturmalı ve müfredat düzenli olarak değerlendirilerek yakın gelecekte topluma hizmet edecek olan diş hekimliği öğrencilerinin avantajına uygun şekilde güncellenmelidir.
Aim: The aim of this study was to obtain information among 2 dental schools in Turkey regarding preclinical students’ perception, stress levels and preparedness for their future
clinical studies.
Materials and methods: This study was conducted on the second year students in one foundation and one state dental school in Istanbul. The questionnaire consisted of questions about students’ opinions about their stress levels in preclinical exercises of prosthodontics, as well as adequacy of knowledge they received from their preclinical
training. Data were analyzed using the chi-square test.
Results: The students of the foundation school considered that feedback received from the instructors during laboratory exercises was highly satisfactory with statistically significant differences. In addition they regarded didactic knowledge received for preclinical exercises as highly satisfactory. In general, students of the foundation school felt themselves more prepared for treating patients with statistical significance.
Conclusions: Student’s perceptions on preclinical prosthodontic educational program were different in foundation and state dental school. Dental school instructors must provide a well-established program for the students and educational curriculum must be regularly
evaluated and updated to be beneficial for the dental student who is expected to start serving the public in the near future.