GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, agresif periodontitisli hastalarda (AgP) dişeti oluğu sıvısında (DOS) İnterlökin-1beta (IL-1β) ve oksidan-antioksidan seviyelerine cerrahi olmayan periodontal tedavinin etkilerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışma için sigara içmeyen periodontal olarak sağlıklı 12 birey ve generalize agresif periodontitisli (G-AgP) 14 bireyi içeren 26 kişi dahil edildi. Sondlanabilir cep derinliği (SCD), klinik ataşman seviyesi (KAS), gingival indeks (Gİ), plak indeksi (Pİ), sondlanamada kanama (SK) ölçüldü. Total oksidan seviyelerini(TOS) ve total antioksidan seviyelerini (TAS) belirlemek için her bir hastadan DOS örnekleri alındı. DOS ve klinik ölçümler başlangıçta ve periodontal tedaviden 6 hafta sonra kaydedildi.
BULGULAR: Çalışma periodontal tedavi sonrası klinik parametrelerde istatistiksel olarak önemli iyileşme gösterdi. G-AgP hasta grubunda başlangıç ve 6.hafta arasında DOS IL-1β seviyeleri arasında önemli bir farklılık yoktu (p>0,05). G-AgP hastalarında TOS seviyesinin 6. haftada başlangıçtan önemli ölçüde azaldığı bulundu (p<0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmanın bu sınırları içerisinde; G-AgP hastalarında, enflamasyon esnasında artış gösteren TOS seviyesi cerrahi olmayan periodontal tedavi yapılarak düzenlenebilir. Anahtar kelimeler: Agresif periodontitis, dişeti oluğu sıvısı, interlökin- 1beta, antioksidan, oksidan
INTRODUCTION: The aim of this study was to determine the effect of non-surgical periodontal therapy on gingival crevicular fluid (GCF), interleukin 1βeta (IL-β) and oxidant-antioxidant levels in patients with aggressive periodontitis.
METHODS: Twenty-six subjects, including 14 generalized aggressive periodontitis (G-AgP) and 12 periodontally healthy non-smoker individuals were selected for the study. Probing pocket depth (PPD), clinical attachment level (CAL), gingival (GI) and plaque indices (PI), and bleeding on probing (BOP) were measured. To determine total oxidant status (TOS) and total antioxidant status (TAS) and IL-1β, GCF was drawn from each subject. The GCF and clinical measurements were recorded at baseline and 6 weeks after periodontal treatment.
RESULTS: The study showed statistically significant improvement of clinical parameters after periodontal treatment. There was no significant difference in GCF IL-1β levels between the baseline and 6 weeks in the G-AgP patients group (p > 0.05). The TOS levels at 6 weeks of the G-AgP patients group were significantly lower than those at baseline (p < 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Within the limitations of this study it can be concluded that GCF TOS level in G-AgP patients increased during the inflammation and can be restored by the non-surgical periodontal therapy.