Dental implantlarda stabilite ölçüm yöntemleri

Dental implant stabilitesi, kemik ve yüklenmiþ implant yüzeyi arasýndaki yapýsal ve fonksiyonel baðlantýnýn saðlandýðý baþarýlý bir osseointegrasyon ile gerçekleþtirilir ve baþarýlý klinik sonuçlarýn elde edilmesi için gereklidir. Bu nedenle implant stabilitesinin ölçümü, osseointegrasyonun baþarýsýný deðerlendirmede önemli bir yöntemdir. Ýmplant stabilitesi; primer ve sekonder olmak üzere iki aþamada gerçekleþmektedir. Primer stabilite, implant ve kortikal kemik arasýndaki mekanik baðlantý sonucunda oluþmaktadýr ve implantýn yerleþtirildiði kemiðin miktarý ve kalitesi, uygulanan cerrahi teknik, implantýn boy, çap ve þekli gibi faktörlerden etkilenmektedir. Sekonder stabilite, implant yerleþimi sonrasýnda, implant çevresinde kemik ve yumuþak dokunun rejenerasyonu ve remodelingi ile geliþmektedir. Fonksiyonel yüklemenin zamaný sekonder stabilite ile ilgilidir. Bu nedenle çeþitli zamanlarda implant stabilitesinin miktarýný belirlemek ve uzun dönem prognozunu tahmin edebilmek için implant stabilitesinin ölçümü temel alýnmalýdýr. Son zamanlarda implant stabilitesini belirlemek için çeþitli diagnostik analiz yöntemleri önerilmiþtir. Bu yöntemlerden bazýlarý, gerek klinik uygulama zorluðu ve etik nedenler gerekse güvenilir diagnostik veri saðlamadaki yetersizlikleri sebebi ile terkedilmiþtir. Bu derlemede dental implantlarýn uzun dönem saðkalým ve baþarý deðerlendirmesi için gerekli olan implant stabilitesinin belirlenmesinde kullanýlan çeþitli yöntemlerden ve bu yöntemlerin klinik kullanýmlarýndan bahsedilecektir.

The methods of dental implant stability measurement

Implant stability is a key factor for successful osseointegration, which has been sighted as a direct structural and functional connection existing between bone and the surface of a load-carrying implant. Achievement of implant stability is preliminary for successful clinical outcome. Therefore, measuring the implant stability is an important method for evaluating the success of an implant. Implant stability is achieved at two different stages: primary and secondary. Primary stability of an implant comes from mechanical connection with cortical bone. It is affected by the quantity and quality of bone that the implant is inserted into, surgical procedure, length, diameter, and form of the implant. Secondary stability is developed from regeneration and remodeling of the bone and tissue around the implant after insertion. The time of functional loading is dependent upon the secondary stability. It is, therefore, of an utmost importance to be able to quantify implant stability at various time points and to provide a long term prognosis based on the measured implant stability. Presently, various diagnostic methods have been suggested to identify implant stability. Some of these methods are not in use because of their both clinical application difficulty and conflict of ethical values and poor diagnostic data. This review focused on the various methods for evaluating of the dental implant stability and the clinical practice of these methods which is important for the long-term success and survival rates of the dental implants.