GİRİŞ ve AMAÇ: Dişlerin kaybedilmesi sonrası alveolar kemikte rezorpsiyon meydana gelmektedir. Posterior maksillada yetersiz kemik yüksekliği durumunda, implant yerleştirilmesi için sinüs tabanı operasyonu uzun yıllardır başarılı bir şekilde uygulanmaktadır. Bu çalışmanın amacı posterior maksillada sinüs tabanı altında kemik yüksekliğinin implant yerleştirilmesi için yetersiz olduğu durumlarda, sinüs tabanı yükseltme operasyonu ile eşzamanlı yerleştirilen implantların başarısını değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif planlanan çalışmaya sistemik olarak sağlıklı ve posterior maksillada dental implant ihtiyacı olan hastalar dahil edilmiştir. Hastalar dental volumetrik tomografi kullanılarak sinüs tabanı altında mevcut kemik yüksekliği ölçülerek ≥5 mm (Kontrol grubu) ve < 5 mm (Test grubu) olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Yerleştirilen implantların takip süresince sağkalım oranları değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Çalışmada toplam 31 hastaya yerleştirilen 62 implant (Kontrol: 35, Test: 27) değerlendirilmiştir. Çalışmaya dahil edilen her iki grup kıyaslandığında sağkalım oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı gözlemlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmada rezidüel kemik yüksekliğinin, sinüs tabanı yükseltme operasyonu ile aynı seansta yerleştirilen dental implantların sağkalımını etkilemediği sonucuna varılmıştır.
INTRODUCTION: Resorption occurs after teeth loss in alveolar ridge. In case of insufficient bone height in posterior maxilla, sinus floor operation for implant placement has been successfully applied for many years. The purpose of this study is to assess the success of implants placed simultaneously with sinus floor elevation operation, in cases where bone height under the sinus floor in the posterior maxilla is insufficient for implant placement.
METHODS: In this retrospective study design, patients who were systemically healthy and required dental implant in posterior maxilla were included. Patients were divided into two groups; ≥5 mm (control group) and <5 mm (test group) by measuring the bone height under sinus floor using dental volumetric tomography. Survival rates of implants were evaluated during follow-up.
RESULTS: In this study, 62 implants placed in 31 patients (Control: 35, Test: 27) were evaluated. When the two groups included in the study were compared, it was observed that there was no statistically significant difference in survival rates.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The study concluded that the residual bone height did not affect the survival rate of dental implants placed simultaneously with the sinus floor elevation operation.