GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, endodontik tedavilerde kullanýlan çeþitli þelasyon ajanlarýnýn kök dentinin mineral içeriðinde yarattýðý deðiþiklikleri deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: EDTA, NaOCl, fitik asit ve sitrik asitin (CA) kök dentini mineral içeriði üzerindeki etkileri, enerji daðýtýcý x-ýþýný spektroskopisi (EDX) kullanýlarak analiz edilmiþtir. 15 adet çekilmiþ insan maksiller ön diþinden 30 adet dentin örneði hazýrlanmýþtýr. Örnekler 5 deney grubuna ayrýlmýþtýr. Deney gruplarý, distile su (kontrol grubu), NaOCl (%5), EDTA (%17), fitik asit (%1) ve sitrik asit (%10) solüsyonlarýnda bekletildikten sonra kök dentininde bulunan kalsiyum (Ca) ve fosfor (P) seviyeleri ölçülmüþtür.
BULGULAR: Sonuçlarýn istatistiksel analizinde, tek yönlü ANOVA ve Tukey testleri kullanýlmýþtýr. CA ve fitik asit grubunun Ca düzeyleri kontrol, NaOCl ve EDTA gruplarýndan anlamlý derecede düþük bulunmuþtur (p<0.05). CA ve fitik asit grubunun P düzeyleri kontrol, NaOCl ve EDTA gruplarýndan anlamlý düzeyde yüksek bulunmuþtur (p<0.05). CA ve fitik asit grubunun Ca/P düzeyleri kontrol, NaOCl ve EDTA gruplarýndan anlamlý derecede düþük bulunmuþtur (p<0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Fitik asit ve sitrik asitin diðer irrigasyon ajanlarýna göre kök dentininden daha fazla kalsiyum uzaklaþtýrdýðý sonucuna varýlmýþtýr. Bu, kök dentini yapýsýnýn pürüzlülük, geçirgenlik ve mikrosertlik gibi özelliklerini etkileyecektir. Bu ajanlar kanal tedavisi sýrasýnda dikkatli kullanýlmalýdýr. Anahtar kelimeler: Endodonti, kök kanalý, enerji daðýlýmlý x-ýþýný spektroskopisi, þelasyon ajanlarý, fitik asit, sitrik asit, kalsiyum, fosfor

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the changes in the mineral content of root dentin caused by various chelating agents used in endodontic treatments.
METHODS: The effects of EDTA, NaOCl, phytic acid and citric acid (CA) on root dentin mineral content were analyzed using energy dispersive x-ray spectroscopy (EDX). 30 dentin samples were prepared from 15 extracted human maxillary anterior teeth. The samples were divided into 5 experimental groups. Calcium (Ca) and phosphorus (P) found in root dentin after the experimental groups were kept in distilled water (control group), NaOCl (5%), EDTA (17%), phytic acid (1%) and citric acid (10%) solutions. levels were measured.
RESULTS: One-way ANOVA and Tukey tests were used in the statistical analysis of the results. The Ca levels of the CA and phytic acid groups were significantly lower than the control, NaOCl and EDTA groups (p<0.05). The P levels of the CA and phytic acid groups were significantly higher than the control, NaOCl and EDTA groups (p<0.05). The Ca/P levels of the CA and phytic acid groups were significantly lower than the control, NaOCl and EDTA groups (p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that phytic acid and citric acid remove more calcium from root dentin than other irrigation agents. This will affect the properties of root dentin structure such as roughness, permeability and microhardness. These agents should be used with caution during root canal treatment.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý sýnýf V kavitelere uygulanan üç farklý universal adeziv ajanýn, iki farklý LED ýþýk cihazý ile polimerizasyonlarý sonucu oluþan mikrosýzýntýlarýnýn Auto- CAD programý ile deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 60 adet çekilmiþ 3. molar diþin bukkal yüzeylerine sýnýf V kaviteler açýldý. Hazýrlanan kaviteler; Single Bond Universal, Futurabond U ve Prime&Bond Universal bonding ajanlarý uygulanmak üzere 3 gruba, her grupta kendi içerisinde LED-B ve Valo LED olmak üzere 2 farklý ýþýk cihazý kullanýlacak þekilde 2 alt gruba ayrýldý (n=10). 24 saat bazik fuksinde bekletilen diþler mesiodistal yönde ikiye ayrýldý ve stereomikroskop altýnda incelendi. Boya sýzmýþ yüzey alaný AutoCAD yazýlýmý kullanýlarak hesaplandý. Veriler Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testleri kullanýlarak analiz edildi (p<0.05).
BULGULAR: Universal adezivlerin mikrosýzýntý açýsýndan istatistiksel olarak deðerlendirilmesinde Single Bond Universal her iki ýþýk cihazýnda da en düþük, Futurabond U ise en yüksek sýzýntý deðerini göstermiþtir ancak bu istatistiksel olarak anlamlý bulunamamýþtýr (p>0.05). Iþýk cihazlarý mikrosýzýntý deðerleri açýsýndan kýyaslandýðýnda, 3 bonding ajanda da LED B ýþýk cihazýnda Valo LED ile polimerizasyona göre daha az mikrosýzýntý gözlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kullandýðýmýz universal adezivlerin mikrosýzýntý deðerleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk olmadýðý tespit edilmiþtir. Iþýk kaynaklarýnýn güçlerindeki ve modlarýndaki deðiþiklikler ise mikrosýzýntýyý tamamen elimine etmemektedirler.

INTRODUCTION: The aim of this study is to evaluate the microleakage of three different universal adhesive agents applied to class V cavities as a result of polymerization with two different LED light devices with AutoCAD program.
METHODS: Class V cavities were prepared on the buccal surfaces of 60 extracted third molars. Prepared cavities; Single Bond Universal, Futurabond U and Prime&Bond Universal bonding agents are applied to 3 groups, each group has its own bonding agents. They were divided into 2 subgroups (n=10) to use 2 different light devices: LED-B and Valo LED. The teeth, which were kept in basic fuchsia for 24 hours, were divided into two in the mesiodistal direction and examined under a stereomicroscope. Dye infiltrated surface area was calculated using AutoCAD software. Data were analyzed using Kruskal Wallis and Mann-Whitney U tests (p<0.05).
RESULTS: In the statistical evaluation of universal adhesives in terms of microleakage, Single Bond Universal showed the lowest leakage value in both light devices and Futurabond U showed the highest leakage value, but this was not statistically significant (p>0.05). When the light devices were compared in terms of microleakage values, less microleakage was observed in the LED B light device in all 3 bonding agents compared to the Valo LED polymerization.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that there was no statistically significant difference between the microleakage values of the universal adhesives we used. Changes in the power and modes of light sources do not completely eliminate microleakage.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý üst anterior diþlerin geniþlik, uzunluk ve görünür kontakt boyutunun (GKB), üst santral kesicilerin geniþlik-uzunluk (G: U) oranýnýn ve sað ve sol bölgelerde dental simetrinin olup olmadýðýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 21 ve 22 yaþlarýnda 27 Türk diþ hekimliði öðrencisinin üst çene dijital ölçüsü, aðýz içi tarayýcý kullanýlarak alýnmýþtýr. Üst anterior diþlerin geniþlik, uzunluk ve kontakt boyutlarý 3-boyutlu analiz yazýlýmý ile ölçülmüþtür. Veriler, 50: 40: 30 kuralý ile GKB oraný ve santral kesiciler için %80 G: U oraný gibi estetik parametreler ile karþýlaþtýrýlmýþtýr. Bununla birlikte her iki cinsiyet için sað ve sol diþ boyutlarý da karþýlaþtýrýlmýþtýr. Elde edilen ölçümler ile belirlenen estetik parametreleri karþýlaþtýrmak için Wilcoxon tek örnek iþaretli sýralar testi ve tek-örneklem t-testi kullanýlmýþtýr. Sað ve sol anterior diþlerin geniþlik ve uzunluklarý ise 2-örneklem t-testi kullanýlarak karþýlaþtýrýlmýþtýr.
BULGULAR: Santral kesicilerin G: U oraný, optimal estetik oran olarak kabul edilen %80 ile uyumlu olmayýp istatistiksel olarak farklýlýk göstermiþtir (p<0,001). Sað ve sol taraftaki GKB oranlarý birbirinden farklýlýk göstermemiþ (45: 34: 21 ve 45: 33: 21) fakat bu oranlar 50: 40: 30 kuralýna uymamýþtýr (p≤0,001). Üst anterior diþlerin geniþlik ve uzunluk boyutlarý her iki cinsiyette de sað ve sol tarafta birbirine benzer bulunmuþtur (p>0.05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþýlan Türk popülasyonunda G: U ve GKB oranlarý, belirlenen estetik parametre oranlarýndan farklý bulunmuþtur. Kontralateral diþler arasýnda simetrinin olmasý klinik pratikte üst anterior diþleri restore ederken klinisyene yardýmcý olabilir.

INTRODUCTION: The aim of the present study was to evaluate width(W), length(L), and apparent contact dimension(ACD) of maxillary anterior teeth and width to length ratio(W/L) the maxillary central incisors, and whether there was dental symmetry of left and right sides.
METHODS: Digital impressions of 27 Turkish dental students aged 21 and 22 years, who met the inclusion criteria, were taken using an intraoral scanner. The W, L, contact dimension of maxillary anterior teeth were measured with three-dimension analyzing software. The data were compared with current esthetic parameters such as ratio of ACD with 50: 40: 30 rule, and 80% W/L for central incisor. Moreover, the right and left teeth dimensions were compared for both genders. The one-sample Wilcoxon signed rank test and one-sample t-test were used to compare the differences between the obtained measurements and determined esthetic parameters. The W and L of right and left anterior teeth were compared using 2-sample t-test.
RESULTS: The W/L of central incisors(%88) were not concordant with the 80% ratio accepted as the optimal esthetic ratio and the differences were statistically difference( p<0.001). The ratio of ACD on the right and left sides were not different(45: 34: 21 and 45: 33: 21), however the ratios did not fit the 50: 40: 30 rule(p≤0.001). The W and L dimensions of maxillary anterior teeth were similar on the right and left sides for both genders(p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In the Turkish population studied, W/L-and ADC-ratio were different from determined esthetic parameter ratio. The symmetry between contralateral teeth may be helpful during restoration of maxillary anterior teeth in clinical practice.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, 3 farklý kompozit materyalinden (SupremeXT, CeramXDuo, Artemis), 2 farklý tabakalama ile hazýrlanan disklerin, farklý çözeltilerde bekletilmesi ve ev tipi beyazlatma materyali uygulanmasý sonrasýnda yüzey pürüzlülüðü ve renk deðerlerindeki deðiþimin in-vitro olarak incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada 3 farklý kompozit materyalinden 8mm çapýnda ve 2mm kalýnlýðýnda diskler hazýrlandý. Her kompozit materyali için 2 farklý tabakalama yöntemi uygulandý; tek tabaka için 2mm mine kompoziti, iki tabaka için 1mm mine ve 1mm dentin kompoziti kullanýlarak diskler hazýrlandý. Her grup için 15’er örnek olmak üzere 6 ana grup oluþturuldu. Renklenme deneyinde, örnekler 3 alt gruba ayrýlýrak 6 saat yapay tükürük, diyet kola veya çayda, 18 saat yapay tükürükte bekletildi. Bu döngü 14 gün boyunca tekrarlandý. Daha sonra tüm örneklere 6 saat beyazlatma materyali (Opalescence PF%10) 14 gün boyunca uygulandý. Örneklerin baþlangýç, renklendirme sonrasý ve beyazlatma sonrasý yüzey pürüzlülüðü (Perthometer, Mahr) ve renk deðiþim (CM-2600d, Konica Minolta) deðerlendirildi. Sonuçlarýn istatistiksel analizi ‘one way ANOVA’ ve post hoc ‘Tukey’ testi ile gerçekleþtirildi.
BULGULAR: Çalýþmanýn sonucunda; çay, diyet kola ve yapay tükürükte bekletilen ve beyazlatma materyali uygulanan tüm gruplar arasýnda, yüzey pürüzlülükleri deðiþimleri arasýnda istatistiksel anlamlý bir fark bulunmamýþtýr. Çay çözeltisinde bekletilen gruplar yapay tükürük gruplarýndan anlamlý derecede fazla renklenme göstermiþtir (p<0,05). Çay gruplarý diyet kola gruplarýndan anlamlý derecede fazla renklenme göstermiþtir (p<0,05). Diyet kola ve yapay tükürük arasýnda renklenmede istatistiksel olarak bir fark gözlenmemiþtir. Diyet kola grubunda beyazlatma sonrasý renklenme artýþýnýn devam ettiði gözlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Tüm kompozitler deðerlendirildiðinde tek tabakalý kompozitlerde daha fazla renklenme olduðu gözlenmiþtir. Renk deðerlerinde(ΔE) en fazla deðiþim çay gruplarýnda meydana gelmiþtir.

INTRODUCTION: This study aims to analyze the surface roughness and color parameters of 3 different composite (SupremeXT, CeramXDuo, Artemis) prepared with 2 different layering techniques which were immersed in various solutions followed by home bleaching material. canal treatments in teeth having these anomalies or not.
METHODS: 8mmX2mm discs from 3 different composites were prepared with 2 layering techniques; single layer of 2 mm enamel and double layer consisting of 1 mm enamel and 1mm dentine. Each group having 15 samples, were formed under 6 main groups. For staining experiment, the samples were divided into 3 subgroups and immersed in artificial saliva, diet coke and tea for 6 hours and in artificial saliva for 18 hours. This cycle continued for 14 days. Then, bleaching material (Opalescence PF%10) was applied on all the samples for 6 hours for 14 days. Surface roughness was evaluated with a surface profilometer (Perthometer, Mahr) and staining was measured with a spectrophotometer (CM-2600d, Konica Minolta) at initial stage, after staining and after bleaching. The statistical analysis were calculated by “one way ANOVA” and post hoc “Tukey” tests.
RESULTS: In conclusion, among all the groups which were immersed in tea, diet coke and artificial saliva followed by the application of bleaching material had no statistically significant difference in the surface roughness. The groups immersed in tea exhibited more staining than the saliva groups (p<0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a result of staining experiment, tea showed the most significant color change effect compared to diet coke (p<0,05). Single layer groups showed more staining than double layer groups.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada dezenfektan sprey ile dezenfeksiyon ve otoklav ile strerilizasyon iþlemlerinin Penguin MulTipeg’in ölçüm doðruluðu üzerine etkisinin incelenmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Üç adet implant (4,3 x 10 mm, Implance, AGS Medikal, Türkiye), kendi kendine polimerize olan akrilik rezin kullanýlarak metal bir halka içine gömüldü. Penguin RFA MulTipeg, implant stabilite katsayýsý (ISQ) ölçümlerini yapabilmek için paslanmaz çelik bir anahtar kullanýlarak el kuvveti ile implantlara sabitlendi. Ýlk ISQ ölçümleri kaydedildikten sonra vidalanan prob çýkartýlarak dezenfentan sprey ile dezenfekte edildi. Prob daha sonra standart protokole (DIN 13060, 134 °C’de 10 dakika sterilizasyon ve 15 dakika kurutma) uygun olacak þekilde buharlý otoklav kullanýlarak sterilize edildi. Dezenfeksiyon ve sterilizasyon iþlemlerinden sonra prob, yeni ISQ ölçümleri için implanta vidalandý. Bu iþlem her seferinde ayný prob kullanýlarak her bir implant için 100’er kere tekrar edildi. Her implant için Ncm cinsinden toplam 101 ISQ deðeri kaydedildi. Ölçümler arasýndaki uyumun deðerlendirilmesinde %95 güven aralýðýnda 'Sýnýf Ýçi Korelasyon Katsayýsý' (ICC) kullanýldý. P<0.05 deðeri istatistiksel olarak anlamlý kabul edildi.
BULGULAR: Baþlangýç ölçümü ile ardýþýk otoklav sterilizasyonundan sonraki ölçümler arasýndaki sýnýf içi korelasyon 1,00 (ICC: 1,000, %95 CI: 1,000-1,000) (p: 0,000; p<0.05) olarak bulundu.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn sýnýrlarý dahilinde MulTipeg’in, ölçüm doðruluðunda anlamlý bir deðiþiklik olmaksýzýn 100 kereye kadar tekrar kullanýlabileceði sonucuna varýldý.

INTRODUCTION: The aim of this study was to investigate the accuracy of Penguin MulTipeg following disinfection spray and autoclave sterilization.
METHODS: Three screw-shaped implants (4.3 x 10 mm) were embedded in self-curing acrylic resin within a metal ring. The implant stability quotient (ISQ) measurements were performed using Penguin RFA MulTipeg which was mounted to the implants using a stainless steel driver with hand-tightening force. After the first ISQ measurements were recorded, the peg was unscrewed and disinfected by spray. The peg was subjected to steam autoclave sterilization according to standard protocol (DIN 13060, 10 minutes sterilization at 134 °C and 15 minutes drying). Then, the peg was mounted to the implants for the next ISQ measurement. This process was repeated 100 times with the same peg for each implant. A total of 101 ISQ values in Ncm were recorded for an implant. The 'Intraclass Correlation Coefficient' (ICC) was used at 95% confidence interval in evaluating the correspondence between measurements. A p-value <0.05 was considered statistically significant.
RESULTS: The intraclass correlation between the baseline measurement and the following measurements after consecutive autoclave sterilization was 1.00 (ICC: 1.000, %95 CI: 1.000-1.000) (p: 0.000; p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: When the results of the study were evaluated, it was seen that the protective measures taken during the normalization period were at a lower level than they should have been. It has been determined that the social perception after vaccination is close to the idea that the epidemic is over. It should not be forgotten that the pandemic still continues, the measures should not be relaxed and should be kept at the required level.
Within the limitations of this study, it can be concluded that MulTipeg can be reused 100 times without significant changes in its accuracy.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý mutant virüs varlýðý ile birlikte COVID-19 vakalarýnýn en yüksek sayýya ulaþtýðý dönemde üniversite merkezli çocuk diþ hekimliði kliniðine acil dental şikayet ile baþvuran çocuklarýn ziyaret nedenlerini incelemek ve ebeveynlerinin/yasal temsilcilerinin acil diþ tedavisi hizmetine eriþim süreçlerindeki deneyimlerini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 30 Nisan-30 Eylül 2021 tarihleri arasýnda acil nedenli baþvuran 0-14 yaþ arasýndaki çocuklar bir triaj sistemi ile deðerlendirilmiþtir. Uygun olanlarýn demografik verileri, baþvuru nedeni, baþka merkeze baþvuru durumu ve tedavi uygulanmasý ile ilgili bilgileri prospektif olarak kaydedilmiþ ve klinik muayeneleri tamamlanmýþtýr. Mevcut acil durumun tedavisine yönelik hekimin belirlediði yaklaþým kaydedilmiþtir. Veri analizleri ki-kare ve/veya Fisher kesin ki-kare testleri ile yapýlmýþtýr
BULGULAR: Acil baþvuruda bulunan 650 çocuk hastanýn 363’ü dahil edilme kriterlerine uygun bulunmuþtur (ortalama yaþ: 7,8 yýl). Çürük kaynaklý diþ aðrýsý (%34,7) en sýk karþýlaþýlan baþvuru nedenidir ve tüm hastalarýn %57,0’ý daha önce ayný þikayet nedeniyle baþka bir merkeze baþvuruda bulunmuþtur. Daha önce baþvurduklarý merkezde acil þikayet ile ilgili hizmet alabilen hastalarýn oraný ise oldukça düþüktür (%4,8). Kliniðimize yapýlan acil baþvurularýn %63,1’ine tedavi/çekim randevusu planlanmýþ, sadece %8,0’ýnýn tedavisi ayný seansta yapýlmýþtýr. Ýlk seansta tedavisi yapýlan hastalarýn çoðunluðunun travmatik diþ yaralanmasý (%62,1) nedeniyle baþvurduðu belirlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: COVID-19 pandemisi tüm dünyada olduðu gibi ülkemizde de diþ hekimliði hizmetlerinin verilmesinde aksamalara neden olmuþtur. Mevcut çalýþmanýn sonuçlarý tedaviye ulaþmak için hastalarýn tekrarlayan baþvurularýnýn sýklýðýný ve uygulanan tedavilerin üçüncü basamak kurumlarda dahi yetersiz olduðunu desteklemektedir.

INTRODUCTION: The purpose of this prospective trial was to determine the types of dental emergencies in a university-based pediatric dentistry clinic at the period of the highest number of COVID-19 cases due to the mutant virus and also evaluate the parental experiences in accessing emergency dental treatment.
METHODS: Between April-September 2021, children (0-14 years) who attended with dental emergencies were evaluated by a triage system. Demographic variables, reason for seekingdental care, previous admission to another clinic and history of provided treatment were collected. The treatment indicated by pediatric dentists for the current dental emergency was recorded. Statistical analyses were performed with chi-square and/or Fisher’s exact test.of Turkish Dental Association and 217 responses were received. Data were analyzed using descriptive statistics,chi-square and Fisher’s exact tests.
RESULTS: Of the 650 pediatric patients who presented with an emergency complaint, 363 were included following triage evaluation (mean age: 7,8 years). “Pain due to caries" (34,7%) was the most common reason for admission and 57,0% of the included patients previously applied to another clinic with the same complaint. Limited number of patients (4,8%) were able to receive treatment regarding their dental emergency in other clinics. In our clinic, treatment/ extraction appointment was scheduled for 63,1% of the cases and only 8,0% were received urgent treatment at the same session. The majority of the patients, who were treated at referral day, had traumatic dental injury (62,1%).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Pandemic posed a significant challenge to provide dental services in Turkey well as all over the world. The results of the current study showed repeated admissions of patients for receiving dental treatment and inadequacy of provided treatments even in tertiary institutions.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý fantom model olarak Anestezi Ýletim Modeli üzerinde verilen eðitimin etkililiðini ve diþ hekimliði öðrencilerinin lokal anestezi eðitimine olan talep ve algýlarýný deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmada, hasta baþýnda en az 1 kez lokal anestezi uygulamasý gerçekleþtirmiþ olan Diþ Hekimliði Fakültesi öðrencilerine manuel olarak cevaplandýrdýklarý 14 soruluk anket yapýlmýþ ve toplam 123 tam yanýt alýnmýþtýr. Fantom model üzerinde çalýþan ve çalýþmayan gruplar için deðiþkenlere yönelik yüzde daðýlýmlarý incelenmiþtir. Grup farklýlýklarý analizinde 2 grup karþýlaþtýrmalarýnda Mann-Whitney-U testi, 3 ve üzeri grup karþýlaþtýrmalarýnda Kruskal-Wallis test kullanýlmýþtýr. Anlamlýlýk düzeyi p < 0,05 olarak alýnmýþtýr.
BULGULAR: Fantom model üzerinde çalýþan öðrenciler istatistiksel olarak anlamlý olacak þekilde pratik açýdan daha yeterli eðitildiklerini düþünmektedir (p = 0.036). Fantom model üzerinde çalýþan ve çalýþmayan öðrencilerin hasta baþýnda ilk anestezilerini yaptýklarý andaki korku seviyeleri arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmamýþtýr (p = 0.070). Fantom model üzerinde çalýþan öðrenciler kendilerine en az güvendikleri anestezi tekniði olarak tüber anesteziyi belirtirken, fantom model üzerinde çalýþmayan öðrenciler için bu teknik inferior alveolar sinir anestezi olmuþtur. Öðrenciler hasta baþýnda anestezi uygulamaya baþladýklarýnda kendilerini en çok yetersiz hissettikleri alanlarý sýrasýyla anatomi, komplikasyon yönetimi, farmakoloji, hasta iletiþimi ve yasal yönler olarak belirtmiþtir. Fantom model üzerinde çalýþmayan öðrenciler kendilerini yasal yönlerden istatistiksel olarak anlamlý olacak þekilde daha yetersiz hissetmektedir (p = 0.034).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Eðitimde öðrenci görüþlerini öðrenmek dersin geliþtirilmesi açýsýndan önem taþýmaktadýr. Fantom model üzerinde çalýþmanýn öðrencilerin baþarýsýna olan katkýsý bilinmese de öðrencilerin eðitim algýlarýna pozitif yönde etki ettiði görülmüþtür.

INTRODUCTION: This study aimed to determine the effectiveness of training on the Conduction Anesthesia Model, and to evaluate dental students’ demand for and perception of local anesthesia education.
METHODS: A 14-item questionnaire was manually administered to the students who had performed local anesthesia at least once. In all, 123 complete answers were obtained. The percentage distributions of the variables were examined for groups that trained and did not train with mannequin models. To analyze group differences, the Mann-Whitney U test was used for comparing two groups; the Kruskal-Wallis test was used for comparing three or more groups. The significance level was set at p < 0.05.
RESULTS: Students who trained with mannequin models considered themselves significantly more effectively educated (p = 0.036). Considering the anxiety levels of students towards their first experience performing anesthesia, no statistically significant differences were found between the groups (p = 0.070). The students who used mannequin models indicated they felt the least confident in performing tuber anesthesia, while the other group said the same about inferior alveolar nerve anesthesia. The areas in which students performing dental anesthesia for the first time were most likely to feel inadequate were anatomy, complication management, pharmacology, patient communication, and legal considerations. Students who did not perform dental anesthesia on mannequin models felt significantly less qualified with regard to legal considerations (p = 0.034).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It is crucial that we listen to dental students in order to better understand what must be done to improve dental education. Although the contribution of training on mannequin models to the success of students is unknown, training models seem to positively affect students’ perceptions of education.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada evre III derece C periodontitisli bireylerde cerrahi olmayan periodontal tedavinin periodontal inflame yüzey alaný (PÝYA) skoruna ve periodontal klinik parametrelere etkisinin deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalýþmaya sistemik olarak saðlýklý ve sigara içmeyen 10 periodontal saðlýklý (saðlýklý grup) ve 10 evre III derece C periodontitis (periodontitis grup) teþhisi konmuþ toplam 20 kiþi dahil edildi. Plak indeks, gingival indeks, sondalamada kanama (SK), sondalama derinliði (SD) ve klinik ataþman seviyesi baþlangýç deðerleri kaydedildi. PÝYA skoru, SD ve SK verileri kullanýlarak Excel tablosunda hesaplandý. Periodontitis hastalarýna aðýz hijyeni eðitimi, diþ yüzeyi temizliði ve kök yüzeyi düzleþtirmesini içeren cerrahi olmayan periodontal tedavi uygulandý. Birinci ve 3. ayda periodontitis grubunda klinik ölçümler tekrarlandý. Rezidüel cep bölgesi olarak SD≥5 mm ve SK (+) olan bölgeler kabul edildi. Verilerin istatistiksel analizleri SPSS paket programýnda deðerlendirildi. Ýstatistiksel anlamlýlýk p<0.05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: Baþlangýçta PÝYA skoru ve klinik parametre deðerleri periodontitis grubunda saðlýklý grubundan istatistiksel olarak anlamlý yüksekti (p<0.001). Periodontitis grubunda 1. ve 3. ayda tüm klinik parametrelerde baþlangýca göre anlamlý azalma gözlendi (p<0.001). Ortalama PÝYA skoru, baþlangýçta saðlýklý grubunda 57.65±27.72 mm2, periodontitis grubunda 1271.32±522.95 mm2, 1. ayda 294.86±113.61 mm2 ve 3. ayda 166.60±73.09 mm2 olarak tespit edildi. Tüm deðerlendirme zamanlarýnda PÝYA skoru ve rezidüel cepler arasýnda pozitif korelasyon tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn sýnýrlarý dahilinde, periodontitis varlýðýnda yüksek olan PÝYA skorunun cerrahi olmayan periodontal tedavi ile azaldýðý görülmektedir. Ayrýca, PÝYA skorunun rezidüel cepler ile yakýndan iliþkili olduðu ortaya konmuþtur.

INTRODUCTION: It was aimed to evaluate the effect of non-surgical periodontal treatment (NSPT) on periodontal inflamed surface area (PISA) and periodontal clinical parameters in patients with stage III grade C periodontitis
METHODS: Total of non-smoker and systemically healthy 20 patients, 10 periodontal healthy (healthy group), 10 stage III grade C periodontitis (periodontitis group) were included in this study. Plaque index, gingival index, bleeding on probing (BoP), probing depth (PD), and clinical attachment level were recorded at baseline. PISA scores were calculated in an Excel spreadsheet using PD and BoP. NSPT was applied to periodontitis patients. In group Periodontitis, all periodontal parameters were reevaluated at 1 and 3 months following NSPT. Periodontal pockets with PD≥5 mm and BoP(+) defined as residual pockets. Data were evaluated in the SPSS program. Statistical significance was accepted as p< 0.05.
RESULTS: At baseline, PISA and periodontal clinical parameters were significantly higher in periodontitis group than in healthy group (p<0.001). In periodontitis group a significant decreases were observed at 1 and 3 months following NSPT in all clinical parameters compared to baseline. The mean PISA score was 57.65±27.72 mm2 in the healthy group at baseline, 1271.32±522.95 mm2 in the periodontitis group, 294.86±113.61 mm2 at 1 month, and 166.60±73.09 mm2 at 3 months. A positive correlation was detected between PISA score and residual pockets.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Within the limits of this study, it was concluded that PISA score, which was increased in the presence of periodontitis, decreases with NSPT. In addition, PISA score was closely related to residuel pockets.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Tat algýsý, genetik, yapýsal ve çevresel pek çok faktöre baðlýdýr. Kronik inflamasyonun, tat bozukluklarýnda etken faktörlerden biri olduðu düþünülmektedir. Bu çalýþmada, dental biyofilme baðlý, inflamatuar karakterde bir diþeti hastalýðý olan gingivitisli hastalarýn, tedavi sonrasý tat algýlarýndaki deðiþiminin deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada hastalarýn baþlangýç periodontal durumu Quigley-Hein plak indeksi (Turesky modifikasyonu), gingival indeks, sondalamada kanama ve sondalanabilir cep derinliðini içeren periodontal indeks ve ölçümlerle; tat algýlarý, 6-n propiltiourasil (PROP) (0.32 mmol/l) ve NaCl (0.1 mol/l) solüsyonlarý ile aðýz çalkalatýlýp Etiketli Büyüklük Skalasý kullanýlarak deðerlendirildi. Çalýþmaya dahil edilen orta ve þiddetli gingivitisi olan hastalara Faz I tedavi uygulandý. Periodontal deðerlendirmeler ve tat algýsý deðerlendirmeleri 1. haftada ve 1. ayda tekrarlandý. Veriler IBM SPSS 21.0 programý ile istatistiksel olarak deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþma grubu; 16’sý kadýn (27.88 ± 0.93 yaþ ort.) ve 15’i erkek (28.6 ± 1.3 yaþ ort.) 31 hastadan oluþtu. Demografik verilerde istatistiksel olarak bir farklýlýk bulunmadý. Hastalarýn baþlangýca göre 1. hafta ve 1. ayda deðerlendiren tüm klinik parametrelerinde istatistiksel anlamlý düzeyde iyileþme gözlendi (p <0.05). PROP ve NaCl solüsyonlarý ile deðerlendirilen tat algýlarýnda, yine baþlangýca göre tedavi sonrasý 1. hafta ve 1. ay deðerlendirmelerinde anlamlý düzeyde artýþ gözlendi (p <0.001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmada periodontal tedavi sonrasý orta ve þiddetli gingivitis hastalarýnda klinik parametrelerdeki iyileþme ile korele olarak tat algýlarýnda anlamlý düzeyde artýþ gözlendi. Kýsýtlý bir popülasyonda yapýlan bu çalýþmanýn hastalardan geri bildirimin alýndýðý, proinflamatuar sitokin deðiþimlerinin de deðerlendirildiði daha kapsamlý çalýþmalarla desteklenmesine ihtiyaç vardýr.

INTRODUCTION: Taste perception depends on many genetic, structural, and environmental factors. Chronic inflammation is one of the causative factors in taste disorders. The study aimed to evaluate the post-treatment change in taste perceptions of patients with gingivitis, an inflammatory gum disease caused by dental biofilm.
METHODS: The periodontal status of the patients with moderate and severe gingivitis was determined by periodontal indices and measurement; including Quigley-Hein plaque index (Turesky modification), gingival index, bleeding on probing and probing depth. Taste perceptions were asseslutions. Periodontal and taste perception evaluations were done at baseline and one week and one month after Phase I therapy. The data were statistically evaluated with the IBM SPSS 21.0 program.
RESULTS: The study group consisted of 31 patients; 16 female (27.88 ± 0.93 mean age) and 15 male (28.6 ± 1.3 mean age). No statistical difference was found in demographic data. A statistically significant improvement was observed in all clinical parameters (p <0.05) and a significant increase was observed in taste perceptions (p <0.001) evaluated with PROP and NaCl solutions in the first-week and first-month compared to baseline.
DISCUSSION AND CONCLUSION: A significant increase in taste perception was observed in patients with moderate and severe gingivitis after periodontal treatment, in correlation with the improvement in clinical parameters. This study needs to be supported by more comprehensive studies in which feedback from patients and proinflammatory cytokine changes are also evaluated.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu anket çalýþmasýnýn amacý, diþ hekimliði öðrencilerinin diþ hekimliði mesleðini seçerken ekonomik açýdan beklentilerini, farkýndalýklarýný ve dikkate aldýklarý faktörleri anlamak ve ortaya çýkarmaktýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu anket çalýþmasý çevirimiçi olarak tasarlandý ve ankete Trakya Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi’nde tüm sýnýflardan toplam 356 öðrenci katýldý. Sorular (1) demografik veriler, (2) öðrencilerin genel ekonomik durumlarýnýn ve eðitim maliyetlerine iliþkin farkýndalýklarýnýn incelenmesi ve (3) öðrencilerin diþ hekimliði mesleðini seçme nedenlerinin deðerlendirilmesi olmak üzere üç bölümde hazýrlandý. Veriler istatistiksel olarak deðerlendirildi ve karþýlaþtýrmalý olarak yorumlandý.
BULGULAR: Katýlýmcýlarýn %87,9'unun eðitim masraflarý aileleri tarafýndan karþýlanmaktadýr. Eðitimi ailesi tarafýndan karþýlananlarýn %35,8'i bütçelerinin eðitim giderleri için yeterli olduðunu düþünmektedir. Cinsiyet verilerine göre erkeklerin %43,4'ü ve kadýnlarýn %27,7'si eðitim için planladýklarý bütçeyi yeterli bulmaktadýr. Eðitim masraflarýný ödeyen kiþinin aylýk maddi kazancýna göre diþ hekimliðini tercih etme nedenleri açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmamýþtýr (p> 0,050).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzýn sonuçlarý, diþ hekimi olmak için en büyük motivasyon kaynaðýnýn yüksek gelir düþüncesi olduðunu göstermiþtir. Öðrenciler genel olarak diþ hekimliði eðitimini pahalý bulmaktadýr ve bu görüþleri mevcut maddi durumlarýyla doðrudan iliþkilidir. Özel üniversite öðrencilerinin de katýldýðý daha yüksek katýlýmcýsý olan ileri çalýþmalar ile öðrencilerin ekonomik düþünce ve beklentilerinin anlaþýlmasý, adaylarý doðru bilgilendirme ve yönlendirme açýsýndan önemlidir.

INTRODUCTION: The purpose of this survey study is to understand and reveal the awareness and consideration factors of dental students, from the point of economic expectations while choosing the dentistry profession.
METHODS: 356 students from all grades in Trakya University Faculty of Dentistry participated in this online survey study. The questionnaire was prepared in three sections as (1) demographic data, (2) examination of the students’ general economic situations and their awareness of the education costs, and (3) evaluating the reasons for students for choosing the dentistry profession. The data were statistically evaluated and comparatively interpreted.
RESULTS: Education costs of 87,9% of the participants are being paid by their families. While 35.8% of those whose education is covered by their families think that their budget is sufficient for their education expenses. According to gender data, 43,4% of males and 27,7% of females think that their budget planned for education is sufficient. Statistically, a significant difference was not found in terms of the reasons for choosing the dentistry according to the monthly financial gain of the person paying for the education costs (p> 0,050).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results of our study showed that the biggest motivation source of being a dentist is the thought of higher-income financially. The students found dentistry education expensive and their opinions are directly related to their current financial situation. It is important to understand the economic thoughts of the students with further studies that will also be attended by private university students, in terms of correct information and guidance to candidates.

Aðýz-diþ ve çene cerrahisi pratiðinde, gömülü maksiller üçüncü molar diþlerin çekimi en sýk uygulanan prosedürlerden biridir. En sýk karþýlaþýlan komplikasyonlar; tüberosite kýrýðý, diþ köklerinde oluþan kýrýklar, enfeksiyon, maksiller sinüs perforasyonu, bukkal yað dokusu prolapsusu ve alveolar osteittir. Bu komplikasyonlara oranla çok daha az sýklýkla, diþin infratemporal boþluk, maksiller sinüs, bukkal boþluk gibi anatomik boþluklara deplasmaný da gözlenmektedir. Bu olgu sunumu ise çocuk hastada infratemporal fossaya deplase olan maksiller gömülü üçüncü molar diþ germinin intraoral yaklaþýmla cerrahi olarak çýkarýlmasýný anlatmaktadýr. 12 yaþýnda sistemik olarak saðlýklý erkek hasta ortodonti bölümünden gömülü maksiller diþ germlerinin çekimi için cerrahi bölümüne yönlendirildi. Sað üst gömülü üçüncü molar germinin anatomik boþluða yer deðiþtirmesi sonucu çekim gerçekleþtirilemedi. Ýþlemin genel anestezi altýnda yapýlmasýna karar verildi. Infratemporal fossa ön sýnýrýnda ve zigomatik arkýn medialinde bulunan gömülü maksiller üçüncü molar germi, genel anestezi altýnda ilk operasyondan 3 hafta sonra cerrahi olarak çýkarýldý. Bu olgu sunumunda; potansiyel risk faktörlerini belirlemek ve bu komplikasyonun önlenmesi ve tedavisi hakkýnda bilgi toplamak hedeflenmiþtir.

Extraction of impacted maxillary third molars is one of the most common procedures in oral and maxillofacial surgery practice. The most common complications are; tuberosity fracture, tooth and root fractures, infection, maxillary sinus perforation, buccal fat pad prolapse and alveolar osteitis. Compared to these complications, displacement of the tooth into anatomical spaces such as the infratemporal space, maxillary sinus, and buccal space is also observed much less frequently. This case report describes the surgical removal of the maxillary impacted third molar tooth germ displaced into the infratemporal fossa in a pediatric patient with an intraoral approach. A 12-year-old systemically healthy male patient was referred from the department of orthodontics for the extraction of impacted maxillary tooth germs. The extraction could not be performed as a result of the displacement of the right upper impacted third molar germ into the anatomical space. It was decided to perform the procedure under general anesthesia. The impacted third molar germ, which was found on the anterior border of the infratemporal fossa and medial to the zygomatic arch was surgically removed 3 weeks after the first operation under general anesthesia. In this case report; it is aimed to identify potential risk factors and to gather information about the prevention and treatment of this complication.

Diþ aþýnmalarý ve diþ aþýnmasý sonucu oluþan dikey boyut kaybý sýkça karþýlaþýlan durumlardýr. Bu gibi durumlarda tedavinin baþarýsý, doðru taný ve tedavi planlamasýna dayanmaktadýr. Bu makalede dikey boyut kaybýna yol açan iki diþ aþýnmasý vakasýnda uygulanan protetik yaklaþýmlar anlatýlmýþ, diþ aþýnmasýnýn etiyolojisine göre tedavi yöntemleri ve dikey boyut rehabilitasyonu yöntemleri tartýþýlmýþtýr.

Tooth wear and loss of vertical occlusal dimension depending on the amount of tooth wear are common in clinical practice. Since wear is multifactorial, the success of treatment in such cases depends on accurate diagnosis and treatment planning. This case report describes the prosthetic approaches used in two cases of tooth wear with loss of vertical occlusal dimension. Treatment modalities according to the etiology of tooth wear and methods of restoring the vertical dimension were discussed.