Diþ aþýnmalarýnýn sýnýflandýrýlmasý ve teþhiste kullanýlan indeksler

Çürüksüz diþ yüzey kayýplarý olarak tanýmlanan atrizyon, abrazyon, erozyon ve abfraksiyon lezyonlarý etiyolojileri farklý olsa da temelde diþ yapýlarýnda deðiþiklikle kendilerini gösterir ve ‘‘diþ aþýnmalarý’’ olarak nitelendirilir. Diþ aþýnmalarý klinisyenler için ciddi bir problem oluþturmaktadýr. Ancak özellikle terminolojideki farklýlýklar ve diþ sert doku kaybýnýn teþhisinde, sýnýflandýrýlmasýnda ve takibinde kullanýlabilecek çok sayýda indeksin varlýðý nedeniyle literatürdeki klinik ve epidemiyolojik çalýþmalarýn yorumlanmasý oldukça zordur. Bu derlemenin amacý, diþ aþýnmalarýný etiyolojilerine göre sýnýflandýrarak, günümüze kadar kullanýlan deðerlendirme indekslerinin evrimini analiz etmek ve bu indekslerin diþ hekimliðindeki klinik ihtiyaçlarý karþýlayýp karþýlamadýklarýný deðerlendirmektir.

Classification of tooth wear and indexes used in diagnosis

Despite the different etiologies of attrition, abrasion, erosion and abfraction lesions, which are defined as caries-free tooth surface losses, they are mainly manifested by changes in tooth structures and are considered to be ‘‘tooth wear’’. Tooth wear is a serious problem for clinicians. However, clinical and epidemiological studies in the literature are very difficult to interpret, especially due to differences in terminology and the presence of a large number of indices that can be used in the diagnosis, classification and follow-up of tooth hard tissue loss. The purpose of this review is to classify the tooth wear according to their etiology, to analyze the evolution of the evaluation indices used to date, and to evaluate whether they meet clinical needs in dentistry.