GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý gýdalarý taklit eden solüsyonlarda bekletilen yüksek viskoziteli bulk-fill kompozitlerin ve bir adet geleneksel kompozit rezinin renkledirici bir solüsyona maruz býrakýlmasý sonrasý renk deðiþimini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 4 farklý yüksek viskoziteli bulk-fill kompozit (Tetric EvoCeram Bulk Fill, SonicFill, Filtek Bulk Fill Posterior, Beautifil Bulk Restorative) ve bir adet geleneksel mikrohibrit tipte kompozit rezin (Filtek Z250) kullanýlarak, 8 mm çapýnda ve 4 mm kalýnlýðýnda disk þeklinde toplam 180 adet örnek hazýrlandý. Hazýrlanan örnekler gýdalarý taklit eden solüsyonlarda (etanol, heptan, sitrik asit, yapay tükürük) bekletilmek üzere rastgele 4 alt gruba ayrýldý (n=9) ve bu solüsyonlarda 7 gün süreyle 37±1ºC’de etüvde bekletildi. Ardýndan örneklerin tümü çözünebilir kahve solüsyonunda 6 gün süreyle tutuldu. Tüm örneklerden, gýdalarý taklit eden solüsyonlarda bekletilmesi sonrasý ve kahve solüsyonunda bekletilmesi sonrasý Vita Easy-Shade (VITA Zahnfabrik) dijital spektrofotometre cihazý yardýmýyla renk deðerleri elde edildi. Renk deðiþim deðerleri (ΔE00), CIEDE2000 renk sistemine göre kaydedilerek, istatistiksel analizi için çift yönlü varyans analizi, ikili karþýlaþtýrmalar için Bonferroni testi kullanýldý (α=.05).
BULGULAR: Test edilen kompozit gruplarý arasýnda en yüksek ΔE00 deðerleri Beautifil Bulk Restorative grubunda tespit edilirken (p˂0.001), en fazla renk deðiþimi kahve solüsyonu öncesi sitrik asite maruz býrakýldýðýnda gözlenmiþtir (p=0.027).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Gýdalarý taklit eden solüsyonlarýn ve materyallerin farklý yapýsal özellikleri kompozit rezinlerin renk stabilitesinde etkilidir.

INTRODUCTION: To evaluate the color stability of high-viscosity bulk-fill composites and a conventional composite stored in food-simulating liquids after subjected to staining solution.
METHODS: A total of 180 disc-shaped samples (8 mm diameter and 4 mm height) were prepared using 4 different high viscosity bulk-fill composites (Tetric EvoCeram Bulk Fill, SonicFill, Filtek Bulk Fill Posterior, Beautifil Bulk Restorative) and one conventional microhybrid type composite resin (Filtek Z250). The samples were randomly divided into 4 subgroups (n=9) to be stored in food-simulating liquids (ethanol, heptane, citric acid, and artificial saliva) in an oven at 37±1ºC for 7 days. Then, all samples were immersed in a soluble coffee solution for 6 days. The color measurements of all samples were performed after storage in food-simulating liquids and after storage in coffee solution with a digital spectrophotometer (Vita Easy-Shade, VITA Zahnfabrik). Differences in color measurements (ΔE00) were calculated according to CIEDE2000 formula. Data were statistically analyzed with two-way ANOVA and Bonferroni tests (α=.05).
RESULTS: Among the tested resin composite groups, the highest ΔE00 values were detected in Beautifil Bulk Restorative (p˂0.001). Also, the highest color change in this composite group was observed when subjected to citric acid solution before the coffee solution (p = 0.027).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The different structural properties of food simulating liquids and materials affects the color stability of resin-based composites.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, temporomandibular rahatsýzlýðý bulunan ve stabilizasyon splinti ile tedavi edilmiþ hastalarýn fonksiyonel çene hareketleri ve vizüel aðrý skalasý (VAS) deðerlerini retrospektif olarak deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: TMR/ATK ‘ne göre muayene edilmiþ ve MRG ile tek taraflý disk deplasmaný teþhisi konulmuþ 20 hastanýn arþiv verileri kullanýlmýþtýr. Hastalarýn 1.ay, 3.ay ve 6.aydaki fonksiyonel çene hareketleri (aðrýsýz aðýz açýklýðý, protruziv, kontralateral ve ipsilateral hareket miktarlarý) ve VAS deðerleri retrospektif olarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: 1. ayýn sonunda protruziv hareket miktarý dýþýnda tüm fonksiyonel çene hareketleri anlamlý olarak artmýþ ve VAS deðerleri anlamlý olarak azalmýþtýr. 6. ayýn sonunda ise tüm fonksiyonel hareketler anlamlý olarak artmýþtýr (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Stabilizasyon splinti tedavisi, temporomandibular ekleminde redüksiyonlu/ redüksiyonsuz disk deplasmaný bulunan hastalarda mandibular hareket miktarlarýnda artýþ saðlayarak, hastalarýn aðrý semptomlarýný azaltmýþtýr.

INTRODUCTION: The aim of this study is to retrospectively evaluate the functional jaw movements and Visual Analog Scale(VAS) scores of patients with temporomandibular disorders that treated with stabilisaation splint therapy.
METHODS: Archive data of 20 patients were used that examined according to RDC/TMD and diagnosed as unilateral disc displacement by MRI. Patient’s functional movements (unassisted opening without pain, contralateral, ipsilateral and protrusive movements) and VAS scores were retrospectively evaluate at the 1st., 3rd., and 6th. months.
RESULTS: At the end of the 1st. month, all functional movements except protrusive movements increased and VAS values decreased significantly. At the end of the 6th month, all functional movements increased significantly (p<0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Stabilisation splint therapy increased the amount of mandibular movements and reduced the pain symptoms of patient with temporomandibular joint disc displacement with reduction/without reduction.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý; hastalarýn dental implant hakkýnda bilgilerini ve implant farkýndalýklarýný deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Aðýz, Diþ ve Çene Cerrahisi ve Protez bölümlerine eksik diþlerinin rehabilitasyonu için baþvuran 500 hasta çalýþmaya dâhil edildi. Hastalara çalýþmanýn amacý ve metodu ile ilgili bilgi verildi. Dental implant ile ilgili 15 sorudan oluþan anket hastalar tarafýndan dolduruldu. Veriler toplandý. Elde edilen sonuçlarýn istatistiksel deðerlendirilmesinde tanýmlayýcý istatistik ve ki-kare testi uygulandý,
BULGULAR: 257 erkek ve 243 kadýn hasta bu çalýþmaya dâhil edildi. 500 hastada implant farkýndalýðý %70,4’tü. Ýmplant farkýndalýðý ile eðitim durumu arasýnda anlamlý bir fark bulundu. (p<0,001) Ýmplant farkýndalýðý ile cinsiyet (p=0,233), gelir durumu (p=0,084) ve yaþ (p= 0,303) arasýnda anlamlý bir iliþki bulunmadý. Ýmplantlarýn bilgi kaynaklarýnýn sýrasý ile diþ hekiminden (%32,60), implant yaptýran arkadaþlarýndan (%26,60), medyadan (%26) ve týp doktorundan (%14,80) öðrenildiði tespit edildi ama hastalarýn %88,40’ý dental implant ile ilgili bilgileri diþ hekiminden öðrenmek istediðini belirttiler. Hastalarýn %79’u (395) implant tedavilerini üniversite hastanesinde yaptýrmak istediklerini ifade etmiþlerdir. Hastalarýn %39,40’ý implant tedavisini isterken %13,20’si implant tedavisini istemediðini ve %47.40’ý ise kararsýz olduðunu bildirdi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýmplant farkýndalýðýný arttýrmak için diþ hekimleri hastalara dental implant ile ilgili daha fazla bilgi vermelidir. Hastalar için eðitim programlarý organize edilmelidir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to assess the patients’ knowledge about dental implants and implant awareness of the patients. Materials and
METHODS: Five hundred patients referred to Necmettin Erbakan University, Faculty of Dentistry, Department of Oral and Maxillofacial Surgery and Prosthodontics for rehabilitation of missing teeth. The patients were informed about the aim and method of the study. Questionnaire including 15 questions about dental implant were filled by the patients. Desriciptive statistics and chi square test were performed for statistically assesment.
RESULTS: 257 male and 243 female were included in this study. The rate of patients’ implant awareness was 70.4% in five hundreds patients. A significant difference was found awareness and educational status. (p<0.001) There was no significant relationship between implant awareness and gender (p=0.233), income status (p=0.084), age (p=0.303). The information sources of the implants were from the dentist (32.60%), media (26%) and friends who have implant treatment (26.60%) and medical doctor (14.80%), respectively, however 88.40% of the patients stated that they wanted to learn about the dental implant knowledge from the dentist. 79% of the patients stated that they want to have implant treat ments at university hospital. While 39.40% of the patients wanted implant treatment, 13.20% did not want implant treatment and 47.40% reported that they were undecided.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The dentists should give more information to the patients about dental implant. Training programs should be organized for the patients.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Albumin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsý ilk olarak kardiyovasküler cerrahi uygulamalarýnda, daha sonra ciddi travmalarda dalak ve kalp yaralanmalarýnda ve bazý abdominal dokularda, zarar görmüþ parankimi güçlendirmek ve/veya hemostaz saðlamak amacýyla geçmiþten beri kullanýlmaktadýr. Diþ hekimliðinde ise yönlendirilmiþ kemik rejenerasyonu tekniðinde kullanýlmaya baþlayan albumin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsýnýn olasý komplikasyonlarýný tespit etmek amacýyla çalýþmamýzda, insan diþeti fibroblastý (HGF-1) hücre hattýnda çene cerrahisi alanýnda deneysel olarak çalýþmalarý yapýlan albumin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsý ile klinik uygulamalarda sýklýkla tercih edilen kollajen membranýn sitotoksik etkilerini in vitro karþýlaþtýrdýk.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýki farklý çalýþma grubu oluþturularak, 1., 3., 7., 10., 14. ve 21. günlerde albümin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsýndan ve kollajen membrandan toplanan süpernatantlar 24, 48 ve 72 saat süreyle insan diþeti fibroblast hücreleri üzerine eklenmiþ ve inkübasyon sonrasý süpernatantlarýn sitotoksik analizi için MTT yöntemi kullanýlmýþtýr.
BULGULAR: Tüm ölçümlerde albümin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsý grubunda hücre canlýlýk deðerinin kollajen membran grubuna göre istatistiksel olarak anlamlý derecede düþük olduðu tespit edilmiþtir (p< 0,05). Süpernatantlarýn bekleme süreleri arttýkça hücre canlýlýk oranlarýnýn azaldýðý gözlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Ýnsan diþeti fibroblast hücreleri albumin-gluteraldehit doku yapýþtýrýcýsýndan elde edilen süpernatantlara karþý sitotoksik davranýþ göstermiþtir.

INTRODUCTION: Albumin-gluteraldehyde tissue adhesive has been firstly used for cardiovascular surgery. After that, it has been applied to spleen, cardiac tissues and abdominal tissues to strengthen parenchyma and to provide hemostasis when damaged in severe trauma. In order to diagnose possible complications of albumin-glutaraldehyde tissue adhesive which has been previously used in guided bone regeneration technique in dentistry, we compared in vitro cytotoxic effects of albumin-glutaraldehyde tissue adhesive that is experimentally used in oral surgery with collagen membrane which is frequently used in clinical practice on human gingival fibroblast (HGF-1) cell line.
METHODS: Two groups were constituted to investigate cytotoxic effects of supernatants separately collected from albumin-gluteraldehyde tissue adhesive and collagen membrane on 1st, 3rd, 7th, 10th, 14th and 21st days. Supernatants were added to human gingival fibroblast cells for 24, 48 and 72 hours and then, the cytotoxicity was evaluated by MTT analysis.
RESULTS: In all periods, cell viability was statistically significantly lower in the group of albumin-gluteraldehyde tissue adhesive than the group of collagen membrane (p <0.05). It was observed that as the exposure time of supernatants increases, cell viabilities decrease.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was obviously seen that human gingival fibroblast cells showed cytotoxic behavior against supernatants gathered from the group of albumin-gluteraldehyde tissue adhesive.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý hareketli ortodontik apareyler hakkýnda bilgi almak isteyen hastalar için sosyal medyada sunulan bilgilerin kalitesini incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: YouTube ™’ da Google Trends uygulamasýyla "removable orthodontic appliance" anahtar kelimesini kullanarak ilgili videolar aratýldý. 75 sonuçtan yetersiz olanlar çýkarýldýktan sonra analiz edilmek üzere 28 video seçildi. Video içerik kalitesini düþük ve yüksek olarak sýnýflandýrmak için 7 parametreden oluþan bir puanlama sistemi kullanýldý. Videolarýn kalitesini evrensel olarak deðerlendirmek için video bilgileri ve kalite indeksi (VBKÝ) uygulandý. Ýstatiksel deðerlendirmede Student t-testi, Mann-Whitney U-testi, Chi-square testi ve Pearson korelasyon katsayýsý hesaplandý.
BULGULAR: YouTube ™’ a yüklenen videolarýn içerik kalitesi 7 puan üzerinden ortalama 2,82 puan ve videolarýn 22 (%78,6)’i düþük içerikli, 6 (%21,4)’i ise yüksek içerikli olarak bulundu. Apareylerin kullaným prosedürleri videolarda en çok bahsedilen konulardý (%78,6). Apareylerin uygulanma zamaný, uygulama yöntemi, yararlarý ve kullaným önerilerine yüksek içerikli grupta daha sýk deðinilmiþti (p<,05). Yüksek içerikli videolar görüntülenme yüzdesi açýsýndan ise bir üstünlüðe sahip deðildi (p>,05). YouTube ™’ a hareketli ortodontik apareylerle ilgili video yükleyenlerin yükledikleri videolarýn içerik kalitesi karþýlaþtýrýldýðýnda istatistiksel bir fark ortaya çýkmadý (p>,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Hareketli ortodontik apareyler arama terimi YouTube ™’da aratýldýðýnda çýkan sonuçlarýn birçoðu yetersiz olduðundan bilgiye ulaþmak zorlaþmaktýr. Hareketli ortodontik apareylerle ilgili YouTube ™ videolarýn genellikle içerik kalitesi düþüktür. Yüksek içerikli videolarý yüklemesi beklenen uzman/diþ hekimleri içerik açýsýndan diðer gruplara bir üstünlük saðlayamamýþtýr. Klinisyenler sosyal medya ve YouTube ™’un bilgilendirici özelliðini deðerlendirmeli ve daha yüksek içerikli videolar üretmelidir.

INTRODUCTION: Since it is difficult to understand by patients or parents, YouTube videos can be used to describe removable orthodontic appliance. To examine the quality of information provided on YouTube about removable orthodontic appliance.
METHODS: Videos were searched on YouTubeTM using the key words of “removable orthodontic appliance” in the Google Trends application. From the first 75 results, after discarding the ones immediately deemed insufficient, 28 videos were selected for analysis. To classify the video content as high or low, a scoring system formed of 7 parameters was used. For a global evaluation of the video quality, the video information and quality index (VIQI) was applied.
RESULTS: The quality of the content of videos was found to be mean 2.82 from a maximum of 7 points, with 6 (21,4%) videos determined to be of high quality and 22 (78.6%) of low quality. The procedures of using the appliances were the most menti oned subjects in the videos (78.6%). The application time, application method, benefits and recommendations for use of the appliances were mentioned more frequently in the high content group (p <.05). No statistically significant difference was determined between the groups responsible for uploading videos to YouTubeTM in respect of the quality content (p>.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The content quality of videos on YouTubeTM about removable orthodontic appliance is usually low. High-quality content expected from videos uploaded by specialists /dental practitioners was not provided compared to other groups.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Doðu Karadeniz Bölgesi'ndeki bir grup çocukta diþ yaþý tespitinde Demirjian ve Willems yöntemlerinin geçerliliðini deðerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada 5-14 yaþ arasý 600 çocuðun panoramik radyografisi retrospektif olarak deðerlendirilmiþtir. Dental geliþim, Demirjian ve Willems tarafýndan önerilen aþamalara göre deðerlendirilmiþtir. Kronolojik ve dental yaþ arasýndaki uyum istatistiksel olarak eþleþtirilmiþ t-testi ile analiz edilmiþtir.
BULGULAR: Hem Demirjian hem de Willems yöntemlerinde kronolojik yaþ ve diþ yaþ karþýlaþtýrýldýðýnda, kýzlarda ve erkeklerde bazý yaþ gruplarýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmuþtur (p<0,05). Demirjian yöntemi 8, 9, 10 yaþ gruplarýnda hem kýz hem de erkek çocuklar için, 11 yaþ grubunda ise yalnýzca erkek çocuklar için uyumluyken, diðer yaþ gruplarýnda yüksek tahmin deðerleri vermiþtir. Willems yöntemi 5 yaþ grubunda sadece kýz çocuklar için, 7 ve 12 yaþ grubunda ise sadece erkek çocuklar için uyumsuzken, diðer tüm yaþ gruplarýnda kronolojik yaþ ile uyumlu bulunmuþtur.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Doðu Karadeniz Bölgesi’ndeki bir grup çocuk için, diþ yaþý tespitinde Demirjian yönteminin kronolojik yaþtan daha yüksek tahmin deðerleri, Willems yönteminin ise daha uyumlu tahmin deðerleri verdiði tespit edilmiþtir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the validity of the Demirjian and Willems methods for dental age estimation in a group of children in Eastren Black Sea Region.
METHODS: Panoramic radiograph of 600 children between 5-14 years of age were evaluated retrospectively in this study. Dental maturity was evaluated according to the stages proposed by Demirjian and Willems. The correlation between the chronological and dental age was analyzed by statistically paired t-test.
RESULTS: When comparing chronological age with dental age in both Demirjian and Willems methods, significant difference was found between some age groups in both girls and boys (p<0.05). The Demirjian method was suitable for both girls and boys in the 8, 9, 10 age groups, and only for boys in the 11-age group, while it gave high predictive values in the other age groups. The Willems method was incompatible only for girls in the 5-age group and only for boys in the 7and 12 age groups, while it was suitable with chronological age in all other age groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was found that Demirjian method gives higher predictive values than chronological age and Willems method gives more suitable values for dental age estimation for a group of children in the Eastern Black Sea Region.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý sella tursika köprülenmesi ile maksiller darlýk arasýndaki iliþkinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu retrospektif çalýþmada, 2017-2019 yýllarý arasýnda ortodonti kliniðinde tedavi görmekte olan 18-30 yaþlarý arasýndaki 73 adet maksiller darlýk teþhisi almýþ olan hasta ile 73 adet herhangi bir iskeletsel anomalisi bulunmayan hastanýn sella tursika köprülenme tipleri sefalometrik radyografiler üzerinde karþýlaþtýrýldý. Çalýþmaya dahil edilen sefalometrik radyografilerin tümü sistemik açýdan saðlýklý, ortognatik cerrahi veya baþ boyun bölgesinden herhangi bir travma geçirmemiþ olan ortodonti hastalarýna ait iyi kaliteli görüntülerdi. Sella tursika köprülenme tipleri Sýnýf I (kalsifikasyon yok), Sýnýf II (parsiyel kalsifikasyon) ve Sýnýf III (tam kalsifikasyon) olarak sýnýflandýrýldý. Sella tursika köprülenme tipleri ile çalýþma grubu ve kontrol grubu arasýndaki iliþki ki- kare testi kullanýlarak deðerlendirildi. Post Hoc çoklu karþýlaþtýrmalarda Bonferroni düzeltmesi yapýlarak %95 güven aralýðýnda analizler sürdürüldü. Ýstatistiksel anlamlýlýk düzeyi 0,05 olarak kabul edildi.
BULGULAR: Sýnýf I (kalsifikasyon yok), sella tursika köprülenmesi kontrol grubunda çalýþma grubuna göre istatiksel olarak anlamlý düzeyde fazla, Sýnýf II (parsiyel kalsifikasyon) sella tursika köprülenmesinin ise çalýþma grubunda kontrol grubuna göre daha fazla olduðu görüldü (p<0.05). Cinsiyetle sella tursika köprülenme tipleri arasýndaki iliþki karþýlaþtýrýldýðýnda maksiller darlýk teþhisi olan kadýn hastalarda Sýnýf II (parsiyel kalsifikasyon) sella tursika köprülenmesi anlamlý düzeyde fazla görüldü (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmanýn sonucunda, sella tursika köprülenmesi ile maksiller darlýk arasýnda iliþki gözlemlenmiþtir. Sella tursika köprülenmesinin olasý maksiller darlýk oluþumu hakkýnda öngörü saðlayabileceði veya hastanýn yüz profili hakkýnda bilgi verebileceði düþünülmektedir. Bu çalýþma maksiller darlýk ile sella tursika köprülenmesi arasýndaki iliþkinin incelendiði ilk çalýþma niteliðindedir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the relationship between sella turcica bridging and maxillary deficiency.
METHODS: In this retrospective study, sella turcica bridges of 73 maxillary deficiency cases and 73 patients without any skeletal anomalies who were 18-30 years of age and treated in orthodontic clinic between 2017-2019 years were compared on cephalometric radiographs. All cephalometric radiographs included in the study were good quality images of systemically healthy orthodontic patients who without head and neck trauma or orthognathic surgery. Sella turcica bridges were classified as Class I (no calcification), Class II (partial calcification) and Class III (full calcification). The relationship between sella turcica bridging types and the maxillary deficiency was evaluated using the chi-square test. Bonferroni correction was performed in Post Hoc multiple comparisons and analyzes were performed at 95% confidence interval. Statistical significance level was accepted as 0.05.
RESULTS: Class I (no calcification), sella turcica bridging was significantly higher in the control group than in the study group (p<0.05). Class II (partial calcification) sella turcica bridging was higher in the study group than the control group (p<0.05). Class II (partial calcification) bridges were significantly higher in female patients with maxillary deficiency when gender and sella turcica bridging types were compared (p> 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, this study is the first to report the relationship between maxillary deficiency and sella turcica bridging. The sella turcica bridging, which can be detected on cephalometric radiography, may provide knowledge about possible maxillary deficiency or provide information about the patient's facial profile.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Oral dokular ile dental restorasyonlar arasýndaki direkt etkileþimler serbest radikallerin hücrede birikmesi ile oksidatif strese ve hücresel hasara neden olmaktadýr. Oksidatif strese dayalý ölçüm yöntemleri bir materyalin biyouyumluluðun belirlenmesinde önemli bir yer edinmektedir. Bu çalýþmada farklý kompozit materyallerin gingival fibroblast hücrelerinde meydana getirdiði oksidatif stresin TAS (total antioksidan kapasite) ve TOS (total oksidan kapasite) analizleriyle deðerlendirilmesi amaçlandý.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmada 6 yeni nesil kompozit materyal kullanýldý. (X-tra Fill (Voco-Almanya), G- ænial Posterior (GC Tokyo Japonya), Estelite Sigma Quick (Tokuyama-Japonya), Grandio (Voco-Almanya), Arabesk (Voco-Almanya) Polofil Supra (Voco-Almanya) Her materyal için örnek sayýsý 12 olarak belirlendi (n=12). Örnekler teflon kalýplar kullanýlarak hazýrlandý. GFBCs’lerin 72 saat süreyle örneklerle temasý sonucu hücrelerde meydana gelen oksidatif stres durumu TAS ve TOS analizleriyle deðerlendirildi.
BULGULAR: Gruplardan elde edilen TAS deðerleri sýrasýyla; PS>AB>GO>ES>XF>GA olarak; TOS deðerleri GA>XF>ES>- GO>AB>PS olarak tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bir materyalin sitotoksisitesinde; materyalin yapýsý, içerdiði monomer oraný, monomer tipi, doldurucu içeriði gibi faktörlerin bir bütün olarak etkili olduðu, monomer yüzdelerindeki artýþýn antioksidan sistem üzerine doðrudan etki ettiði, doldurucu içeriðine eklenen parçacýklarýn da oksidatif streste etkili olduðu sonucuna varýldý.

INTRODUCTION: Direct interactions between oral tissues and dental restorations cause oxidative stress and cellular damage by accumulation of free radicals in the cell. Oxidative stress-based measurement methods have an important role in determining biocompatibility of a material. In this study, it was aimed to evaluate the oxidative stress caused by different composite materials in gingival fibroblast cells by TAS (total antioxidant capacity) and TOS (total oxidant capacity) analysis.
METHODS: Six different composite materials were used in the study. (X-tra Fill (Voco-Germany), G- ænial Posterior (GC Tokyo Japan), Estelite Sigma Quick (Tokuyama-Japan), Grandio (Voco-Germany), Arabesque (Voco-Germany) Polofil Supra (Voco-Germany) The number of samples for each material was determined as 12 (n = 12). Samples were prepared by using Teflon molds, and oxidative stress status of the cells were evaluated by TAS-TOS (total antioxidant-total oxidant status) analysis as a result of contact of the GFBCs with the samples for 72 hours.
RESULTS: TAS values obtained from the groups are as follows; PS> EU> GO> ES> XF> GA; TOS values were determined as GA> XF> ES> GO> AB> PS.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In the cytotoxicity of a material; It was concluded that factors such as the structure of the material, the ratio of the monomer it contains, the type of monomer, the filler content are effective as a whole, the increase in the monomer percentages directly affects the antioxidant system, and the particles added to the filler content are also effective in the oxidative stress

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Kök kanalýnda farklý konikliðe sahip kýrýk eðelerin varlýðýnda, kanal içi ilaç olarak yerleþtirilen kalsiyum hidroksitin (KH) ultrasonik (US) olarak aktive edilmesi ile periapikal dokularda meydana gelen pH deðiþiminin deðerlendirilmesi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 80 adet diþ, apikal üçlüde kýrýlan 4 mm uzunluðundaki eðelerin konikliðine ve KH çözeltisinin yerleþtirilme yöntemine göre 8 gruba ayrýlmýþtýr (n=10); Grup 1L (#25, 0.02 + Lentülo), Grup 1U (#25, 0.02 + US), Grup 2L (#25, 0.04 + Lentülo), Grup 2U (#25, 0.04 + US), Grup 3L (#25, 0.06 + Lentülo), Grup 3U (#25, 0.06 + US), Grup 4L (#25, 0.08 + Lentülo), Grup 4U (#25, 0.08 + US). Örnekler distile su içeren tüplere atýlmýþtýr. 1 saat, 1, 2, 7, 14 ve 30 gün sonra pH ölçümleri yapýlmýþtýr.
BULGULAR: Lentülo gruplarý kendi aralarýnda karþýlaþtýrýldýðýnda 1 saat ölçümlerinde fark bulunmamasýna raðmen, diðer ölçüm zamanlarýnda kýrýk eðenin konikliðinin artmasý ile pH belirgin artmýþtýr [G3L (.06) > G1L(.02), G4L (.08) > G1L (.02) ve G2L (.04); P<0,05]. US gruplarý kendi aralarýnda karþýlaþtýrýldýðýnda kýrýk eðenin konikliði arttýkça pH deðeri belirgin artmýþtýr [G3U(.06) ve G4U(.08) > G1U(.02) ve G2U(.04); P<0,05]. Ayný konikliðe sahip kýrýk eðelerin kullanýldýðý gruplar KH yerleþtirme tekniðine göre karþýlaþtýrýldýklarýnda bütün zaman aralýklarýnda US kullanýmýnýn pH deðerini belirgin olarak arttýrdýðý görülmüþtür (G1U>G1L, G2U>G2L, G3U>G3L, G4U>G4L; P<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Çalýþmamýzýn sonuçlarýna göre kök kanalýnýn apikalinde kýrýlmýþ olan 4 mm’lik eðe varlýðýnda, KH çözeltisinin periapikal bölgede sebep olduðu pH artýþý US aktivasyon ile belirgin olarak artmýþtýr. Ayrýca kýrýk eðenin konikliði arttýkça pH artýþý daha fazla olmaktadýr.

INTRODUCTION: To evaluate the effect of ultrasonic (US) activation of calcium hydroxide (CH) as intracanal medicament on periapical pH levels in the presence of separated instruments with differents tapers.
METHODS: 80 teeth were divided into 8 experimental groups according to the taper of separated instruments and placement technique of CH; Grup 1L (#25, 0.02 + Lentulo), Grup 1U (#25, 0.02 + US), Grup 2L (#25, 0.04 + Lentulo), Grup 2U (#25, 0.04 + Ultrasonic), Grup 3L (#25, 0.06 + Lentulo), Grup 3U (#25, 0.06 + US), Grup 4L (#25, 0.08 + Lentulo), Grup 4U (#25, 0.08 + US). Teeth were placed in containers with deionized distilled water. After 1h and 1, 2, 7, 15, and 30 days, pH of the solution was measured.
RESULTS: Although there was no difference between lentulo groups at 1-hour measurements, pH increased significantly with the increase of instrument taper at other measurement times. [G3L (.06)> G1L(.02), G4L (.08)> G1L (.02) and G2L (.04); P<0,05]. Between US groups, pH was increased with the increase of file taper [G3U(.06) and G4U(.08) > G1B(.02) and G2B(.04); P<0,05]. Comparing the separated files with the same taper according to the CH placement technique, the use of US in all time intervals increased the pH significantly (G1U>G1L, G2U>G2L, G3U>G3L, G4U>G4L; P<0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the results, US activation of CH may cause a significant increase in periapical pH in the presence of a 4 mm file broken in the apical of the root canal. In addition, the increase of taper results in the higher pH.

Diþ hekimliðinde maksiler sinüste iyatrojenik kaynaklý yabancý cisimlerin görülmesi nadir rastlanýlan bir durum deðildir. Vaka raporumuzda, 29 yaþýndaki kadýn hasta 1 hafta öncesinde 18 nolu diþinin çekimi için özel bir klinikte müdahale edildiðini fakat ilgili bölgede ve baþýnda 1 haftadýr devam eden aðrýsý üzerine departmanýmýza baþvurduðunu bildirdi. Yapýlan klinik ve radyolojik muayenede sað maksiller sinüste dental frez ile uyumlu olan görüntü tespit edildi. Genel anestezi altýnda maksillanýn lateraline pencere açýlarak Caldwell Luc yöntemi ile sinüs boþluðuna ulaþýlarak frez çýkarýldý. Yabancý cismin türünün ve yerinin mümkün olduðunca erken belirlenmesi ve cismin çýkartýlmasý ile maksiller sinüzit gibi komplikasyonlarýn önüne geçilebilmektedir. Bu vaka raporunda maksiller sinüsüne aeratör frezi kaçýrýlan hastanýn klinik teþhis ve tedavisinin sunulmasý amaçlanmýþtýr.

It is not uncommon to see foreign bodies of iatrogenic origin in the maxillary sinus during dental treatment. In the present report, a 29 year old female patient was referred to our department with the complaint of continous headache and pain in the extraction socket of her right upper wisdom tooth which was extracted a week ago in a private dental clinic. In the clinical and radiological examination, images compatible with the dental bur was detected in the right maxillary sinus. Under general anesthesia, right maxillary sinus was reached with Caldwell Luc method and the dental bur was removed. Complications such as maxillary sinusitis can be prevented by determining the type and location of the foreign body and removing it as early as possible. In this case report, it is aimed to present the clinical diagnosis and treatment of a patient with accidental displacement of a high speed handpiece bur to the maxillary sinus.

“Saðlýðý bozacak ölçüde vücutta anormal veya aþýrý miktarda yað birikimi’’ olarak tanýmlanan obezite kronik, inflamatuar, multifaktöriyel bir hastalýktýr. Sedanter yaþam tarzý ve yüksek yaðlý diyet tüketiminin yol açtýðý obezite tüm yaþ gruplarýnda hýzla artarak küresel bir sorun ve halk saðlýðý problemi haline gelmiþtir. Birçok kronik inflamatuar hastalýk ve kanser geliþimi için temel risk faktörü olduðu belirlenen obezitenin periodontitise duyarlýlýðý da arttýrdýðý ileri sürülmüþtür. Periodontal hastalýk, birçok faktör tarafýndan modifiye edilebilen, diþleri destekleyen dokularýn kronik inflamatuar, multifaktöriyel hastalýðýdýr. Hem obezite hem de periodontitis sistemik inflamasyonla iliþkili olduðundan, bu iki durumun ortak bir patofizyoloji ile baðlantýlý olduðu söylenebilir. Obezite ile periodontitis arasýndaki iliþkiyi araþtýran çalýþmalar, aþýrý kilolu / obez kiþilerde artmýþ periodontitis riskinin görüldüðünü bildirmiþlerdir. Bu iliþkideki patofizyolojik mekanizmalar belirsiz olsa da, kronik inflamatuar durum ve oksidatif stresin sonucu olarak insülin direnci geliþiminin obezite ile periodontitis arasýndaki iliþkide rol oynayabileceði belirtilmiþtir. Bu derlemede mevcut literatürün ýþýðý altýnda, obezite-periodontal hastalýk iliþkisi ve bu iliþkide rol oynayan olasý mekanizmalar özetlenmektedir.

Obesity defined as ‘‘abnormal or excessive fat accumulation in the body that may impair health’’ is a chronic, inflammatory, multifactorial disease. Obesity, caused by sedentary lifestyle and high-fat diet, has increased rapidly in all age groups and has become a global issue and a public health problem. It has been suggested that obesity, which was identified as a major risk factor for the development of many chronic inflammatory diseases and cancer, also increases susceptibility to periodontitis. Periodontitis is a chronic inflammatory, multifactorial disease of tissues supporting teeth, which can be modified by many factors. Since both obesity and periodontitis are associated with systemic inflammation, these two diseases were thought to be connected by a common pathophysiology. Studies investigating the relationship between obesity and periodontitis have reported an increased risk of periodontitis in overweight / obese individuals. Although the pathophysiological mechanisms in this relationship are uncertain, it has been stated that the development of insulin resistance as a result of chronic inflammatory condition and oxidative stress may play a role in the relationship between obesity and periodontitis. In this review, in the light of current literature, the relationship between obesity and periodontal disease and the possible mechanisms involved in this relationship are summarized.

Radyografiler, diþ hekimliði alanýnda dentoalveolar ve maksillofasiyal bölgeye ait patoloji ya da hastalýklarýn tanýsýnda yaygýn olarak kullanýlmaktadýr. Geliþen teknoloji ile birlikte dental görüntüleme pratiðinde dijital radyografi konvansiyonel radyoloji ile karþýlaþtýrýldýðýnda sað-ladýðý avantajlar nedeni ile diþ hekimleri arasýnda giderek tercih edilen bir yöntem olmaya baþlamýþtýr. Charged-Coupled-Device, Complementary Metal Oxide Semiconducter ve fosfor plaklar dijital radyolojide kullanýlan sensörlerdir. Fosfor plak sistemleri; konvansiyonel filme olan benzerlikleri, kablosuz olmalarý, mevcut film tutucular ile uyumlu olmalarý ve diðer dijital sensörlere kýyasla daha ekonomik olmalarý nedeniyle daha çok tercih edilen sensörlerdir. Ancak tüm sistemlerde olduðu gibi fosfor plak sistemlerinde de bazý hata ve sorunlar ile karþýlaþýlmaktadýr. Bu çalýþmanýn amacý konvansiyonel ve fosfor plak sistemlerinde tespit edilen görüntü hatalarý tanýmlamak, oluþum sebeplerine göre hatalarýn nedenlerini ve çözümlerini deðerlendirmektir.

Radiographs are widely used in the diagnosis of pathologies or diseases related to dentoalveo-lar and maxillofacial region in dentistry field. With advancing technology, digital radiography in dental imaging practice has become an increasingly preferred method among dentists due to its advantages compared with conventional radiology. Charged-Coupled-Device, Comple-mentary Metal Oxide Semiconductor and phosphor storage plates are the sensors used in digi-tal radiology. The phosphor storage plates are cordless and similar with conventional films, compatible with existing intraoral film holders, and are more economical than other digital sensors. Therefore, phosphor storage plates are more preferred sensors among all sensors. However, as in all systems, some errors and problems are encountered in phosphor plate systems. The aim of the study was to identify the artifacts detected in conventional and phosphor plaque systems, to evaluate the causes and solutions of the faults according to the occurrence reasons.