Amaç: Bu çalýþmanýn amacý, Protaper Gold (PTG; Dentsply Maillefer, Ballaigues, Switzerland), WaveOne Gold (WOG; Dentsply Maillefer), One Shape New Generation (OSNG; MicroMega, Besancon, France), Twisted File Adaptive (TFA; SybronEndo, Orange, CA, USA), and K3XF (SybronEndo) nikel-titanyum enstrümantasyon sistemleri ile preparasyon boyunca apikalden taþan debris miktarýný araþtýrmaktýr.
Gereç ve Yöntem: Yetmiþ beþ insan tek köklü mandibular premolar diþ rastgele olarak 5 gruba ayrýlmýþtýr (n=15). Kök kanallarý PTG, WOG, OSNG, TFA, ve K3XF eðeleri kullanýlarak üreticinin talimatlarýna göre prepare edilmiþtir. Enstrümantasyon boyunca apikalden taþan debris önceden tartýlmýþ ependorf tüplerin içinde toplanmýþtýr. Ependorf tüpler daha sonra 5 gün boyunca 70°C’de bir inkübatör içerisinde muhafaza edilmiþtir. Tüpler yeniden tartýldý ve ilk ve son aðýrlýklarý arasýndaki fark hesaplanmýþtýr. Veriler istatistiksel olarak tek yönlü ANOVA ve Tukey post-hoc testleri kullanýlarak analiz edilmiþtir.
Bulgular: TFA grubu diðer tüm gruplar ile karþýlaþtýrýldýðýnda önemli ölçüde daha fazla debris taþýrmýþtýr (P<0,05). Ýstatistiksel olarak, K3XF ve OSNG gruplarý, WOG ve FTG gruplar ile karþýlaþtýrýldýðýnda daha fazla debris taþmasý ile iliþkili bulunmuþtur (P<0,05). K3XF ve OSNG gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý bir fark saptanmamýþtýr (P>0,05). Buna ek olarak, WOG ve FTG gruplarý arasýnda apikalden taþan debris miktarýnda istatistiksel olarak anlamlý bir farklýlýk bulunmamýþtýr (P>0,05).
Sonuç: Bu çalýþmanýn koþullarý altýnda, tüm enstrümantasyon sistemleri debrisin apikal ekstrüzyonu ile sonuçlandý. WOG ve PTG enstrümantasyon sistemleri diðer gruplar ile karþýlaþtýrýldýðýnda en az miktarda debris ekstrüzyonuna neden olmuþtur. Apikalden taþan debris miktarý, kullanýlan enstrümanýn metalürjisine, kinematiðine ve tasarýmýna göre deðiþebilir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Çalýþmanýn amacý ortodontik yüz maskesi kullaným süresi ve düzenini takip etmek amacýyla yüz maskesinin alýn kýsmýna takýlan yeni bir izleme sisteminin sunulmasý ve deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yeni izleme sistemi ana gövde, yuva kapaðý ve sensör olmak üzere 3 ana parçadan oluþmaktadýr. Ana gövde iki adet yan sabitleyici, bir adet orta sabitleyici, sensör takma yuvasý ve sekiz vida deliðinden oluþmaktadýr. Ana gövdedeki tüm parçalarýn yerleþtirilmesini takiben sensör programlanmýþ ve yuvaya yerleþtirilmiþtir daha sonra kapak sabitlenmiþtir. Sistem laboratuvar koþullarýnda test edilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþma sonunda elde edilen verinin detaylý analizi göstermiþtir ki izleme sistemi takma ve sökme süreçlerini doðru bir þekilde takip etmektedir. Yeni tipteki ortodontik yüz maskesi kullaným sürelerini ve düzeninini izleyebilmektedir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Yüz maskesi tedavisi sagital yöndeki üst çene yetersizliðinin düzeltilmesinde elzemdir. Toplam kullaným süresi ve düzenli kullaným ortodontik ve ortopedik tedavinin baþarýsýný etkileyen temel faktörlerdir. Objektif ve bilimsel olarak bu sürecin izlenmesi bu meþakkatli, uzun ve pahalý tedavide klinisyenlere büyük katký saðlayacaktýr. Bu çalýþmanýn sonucu göstermiþtir ki yeni izleme sistemi yüz maskesi kullanýmý için uygundur.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, Türk toplumundaki farklý dental implant üstü protetik restorasyon sýklýðý ve tiplerinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yeditepe Üniversitesi Diþhekimliði Fakültesi Protetik Diþ Tedavisi Anabilim Dalý’nda, dijital kayýt sistemi incelenerek retrospektif bir deðerlendirme yapýldý. Hastalarýn yaþý, cinsiyeti, diþsiz ve implant uygulanmýþ bölgeleri, yerine konan eksik diþ sayýsý ve restorasyon tipi kaydedildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde tanýmlayýcý yöntemler ve Ki-Kare testi kullanýldý. Anlamlýlýk p< 0,05 düzeyinde deðerlendirildi.
BULGULAR: Çalýþmaya toplamda 368 hastaya ait ve 116 hastanýn (%31,5) üst çenesine, 179 hastanýn (%48,6) alt çenesine ve 73 hastanýn (%19,8) hem alt hem üst çenesine yerleþtirilen toplam 1143 adet implant dahil edilmiþtir. Ýmplantlar 58 hastada anterior bölgeye (%15,8), 245 hastada posterior bölgeye (%66,6) ve 65 hastada hem anterior hem de posterior bölgeye (%17,7) yerleþtirilmiþtir. 209 hastanýn (%56,8) tek üyeli sabit protez (S-FPDs), 83 hastanýn (%22,6) çok üyeli sabit protez (M-FPDs), 44 hastanýn (%12) hem S-FPDs hem de M-FPDs ile tedavi edildiði gözlenmiþtir. 32 hastada (%8,7) overdenture protez varlýðý tespit edilmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Dental implantlarla tedavi edilen hastalarýn büyük çoðunluðunda protetik restorasyon tipi olarak tek üyeli sabit protez tercih edilmiþtir. Ýmplant kullanýlarak en sýk tedavi edilen alanlar alt çene ve posterior bölgelerdir.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Araþtýrmamýzda, tekkon (ProTaper Gutta-Perka)(PTGP) olarak uygulanan açýlý gutta-perka tekniðinin apikal sýzdýrmazlýðýnýn, lateral kondensasyon ve Thermafil teknikleriyle 4 farklý kanal patý kullanýlarak boya penetrasyon ve þeffaflaþtýrma yöntemiyle karþýlaþtýrmalý olarak deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araþtýrmada çekilmiþ 200 adet tek kanallý alt premolar diþ kullanýldý. Tüm diþlerin kök kanal preparasyonlarý ProTaper Ni-Ti enstrümanlarla yapýldý. 20 adet diþ negatif ve pozitif kontrol grubu olarak ayrýldý. Geri kalan 180 adet diþ 60’ar adetlik 3 ana gruba ve bunlarda kendi aralarýnda 15’er adetlik 4 alt gruba ayýrýldý. Bu 3 ana gruba lateral kondensasyon, Thermafil ve tekkon (PTGP) kanal dolgu teknikleri 4 farklý kök kanal patý (Roekoseal, AH Plus, Diaket ve Ketac-Endo) ile uygulandý. Kanal dolgularý tamamlanan bütün gruplara boya sýzýntýsý ve þeffaflaþtýrma yöntemi uygulanarak lineer ölçüm metoduyla sýzýntý miktarlarý belirlendi. Ýstatiksel analizler için ANOVA testi ile birlikte Bonferroni ve Tukey ileri düzey testleri kullanýldý (p ≤ 0.05).
BULGULAR: En fazla boya sýzýntý deðerini 2.902 ± 2.041 mm ile tekkon (PTGP) tekniði gösterirken, lateral kondensasyon 2.173 ± 1.447 mm ve en az sýzýntýyý 1.832 ± 1.009 mm ile Thermafil tekniði göstermiþtir. Lateral kondensasyon ve Thermafil teknikleri arasýndaki fark istatiksel olarak anlamlý bulunmazken, tekkon (PTGP) tekniði bu iki tekniðe göre anlamlý derecede farklý bulunmuþtur (p>0.05). Kanal dolgu patlarý içinde ise en az apikal sýzýntý deðeri Diaket ve Roekoseal kullanýlan gruplarda, en fazla sýzýntý ise Ketac-Endo kullanýlan gruplarda gözlenmiþtir. Tekkon (PTGP) kanal dolgu yöntemin sýzdýrmazlýðý, Diaket ve Roekoseal ile kullanýldýðý gruplarda diðer kanal dolgu yöntemlerinden farksýz iken, AH-Plus ve Ketac-Endo ile kullanýldýðýnda anlamlý olarak daha fazla apikal sýzýntý göstermiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Genel anlamda tekkon(PTGP) tekniðinin, lateral kondensasyon ve Thermafil tekniðine oranla sýzdýrmazlýðýnýn yetersiz olduðu fakat birlikte kullanýldýðý kanal patlarýna göre farklýlýk göstererek bu iki tekniðe yakýn sýzdýrmazlýk saðlayabileceði sonucuna varýlmýþtýr.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, farklý kýsmi diþsizlik tiplerinin belirlenmesi ve bu diþsizliklerin protetik tedavi seçeneklerinin incelenmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yeditepe Üniversitesi Diþhekimliði Fakültesi Protetik Diþ Tedavisi Anabilim Dalý’nda, dijital kayýt sistemi incelenerek retrospektif bir deðerlendirme yapýldý.
Hastalar kayýt sisteminden randomize olarak seçildi ve çalýþmaya þu kriterlere göre dahil edildi; en az bir çenesinde kýsmi diþsizliðe sahip olmak, panoramik radyografi çektirmiþ olmak, protetik tedavisi tamamlanmýþ ya da tedavi yaptýrmadan ayrýlmýþ olmak. Hastalarýn yaþý, cinsiyeti, kýsmi diþsizlik (Kennedy) sýnýflamasý ve tedavi seçenekleri kaydedildi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde tanýmlayýcý yöntemler ve Ki-Kare testi kullanýldý. Anlamlýlýk p< 0,05 düzeyinde deðerlendirildi.

BULGULAR: Çalýþmaya yaþ ortalamasý 50,88 ± 14,09 olan 345 hasta (147 erkek, 198 kadýn) dahil edildi. Kennedy III diþsizliðin, üst çenede (%71,1) ve alt çenede (%55,9) en sýk görülen diþsizlik tipi olduðu belirlendi. Kýsmi diþsizliðin üst çenede (%57,9) ve alt çenede (%41,7) sýklýkla sabit protezlerle tedavi edildiði gözlendi. Hastalarýn yalnýzca %13-14'üne implant tedavisi uygulandý.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Dental implantlar, kýsmi diþsizlikte en az tercih edilen tedavi seçeneðiydi. Sabit protezler Kennedy III ve IV için en yaygýn tedavi yöntemi iken, hareketli bölümlü protezler Kennedy I ve II için en yaygýn tedavi seçeneðiydi.

Hastalarýn daha beyaz ve parlak doðal gülüþlere sahip olma isteði kaçýnýlmaz bir gerçektir. Daha beyaz diþlere sahip olmanýn hastalar ve tüketiciler için önemi geçen yýllar içinde beyazlatma ajanlarý ve prosedürlerinin sayýsýnda muazzam bir artýþa neden olmuþtur. Bu ajanlar diþ macunlarý, jeller, bantlar gibi ev tipi ürünler olabildiði gibi profesyonel olarak uygulanan yüksek konsantrasyonlu ofis tipi beyazlatma ajanlarý da olabilir. Beyazlatma tedavisinin seçimi diþ renklenmesinin tipine, lokasyonuna ve yoðunluðuna göre deðiþir. Diþ hekimini görevi; beyazlatma tedavisi arayýþýnda olan hastalarý bilgilendirmek, oral ve sistemik saðlýk sýnýrlarý içinde en yüksek beyazlatmayý saðlayabilmektir.
Diþ renklenmeleri genel olarak iç kaynaklý ve dýþ kaynaklý sýnýflamasýna ayrýlabilir. Renklenmenini nedenini bilmek diþ hekimini beyazlatma tekniðini planlamasýna ve sonuçlarý tahmin etmesine yardým eder.
Böylece bu derlemenin amacý, tedavi edilebilir diþ renklenme nedenlerini deðerlendirmek ve güncel tedavi seçenekleri için uygulanan metodlarýn kýsa bir tasvirini saðlamaktýr. Beyazlatma tedavisinin oral dokulara ve restorasyonlara etkisi ve beyazlatma ajanlarý ve prosedürlerindeki güncel geliþmeler de ayrýca incelenmiþtir.

Diþ ve çevre dokularý incelendiðinde, kök kanallarýnýn ve periodonsiyumun birbiriyle yakýn iliþki içinde olduðu belirlenmiþtir. Pulpa dokusu ve periodontal ligament arasýnda anatomik yapýlar ve fizyolojik olmayan yollar aracýlýðýyla enfeksiyon geçiþleri olabilmektedir. Bunun sonucunda oluþan endo-perio lezyonlarýnýn teþhisi ve prognozu klinisyenleri oldukça zorlamaktadýr. Bu lezyonlarýn etiyolojisinin anlaþýlmasý, tedavi seçeneklerinin zamanlamasý ve sýralamasý açýsýndan büyük önem taþýmaktadýr. Birçok vakada endodontik veya periodontal tedavi tek baþýna yeterli olurken, ikincil olarak endodontik veya periodontal lezyonlar eklendiðinde veya gerçek kombine lezyonlarýn varlýðýnda daha karmaþýk tedavi seçeneklerine ihtiyaç duyulmaktadýr. Endo-perio lezyonlarýnýn tedavi protokolleri konusunda literatürde yeterli bilgi bulunmamakla birlikte, bu derlemenin amacý güncel ve ileri tedavi planlamalarýna dikkat çekmektir.

Maksillo-fasiyal bölge, trafik kazalarý, kiþiler arasý uygulanan þiddet, spor ve düþmeler neticesinde yaralanmaya karþý en hassas bölgelerden birisidir. Ýmplant destekli restorasyonlarýn yüksek baþarý oranýndan dolayý klinisyenlerin birçoðu kayýp diþlerin yerine dental implantlarý tercih etmektedirler. Estetik bölgeye yerleþtirilen dental implantlarýn baþarýsý, sert ve yumuþak dokularýn uygun hacimde olmalarýna baðlýdýr. Alveolar kemik yetersizliklerinde kullanýlan otojen kemik greftleri hala altýn standart olarak kabul edilmektedir. Uzun yýllardýr, hekimler alveolar kemiðin rekonstrüksiyonu ve arttýrýlmasý için iliak kemik, tuber, ramus ve simfiz bölgeleri kullanýlmaktadýr. Graft almak için mandibular ramus bölgesinin kullanýlmasýnýn amaçlarý, minimal mobidite olmasý, kolay eriþilmesi, minimal rezorbsiyonla daha yoðun kalitede bir kemiðin elde edilmesi ve yatarak hasta takibi gerektirmemesidir. 17 yaþýnda erkek hasta, 2 sene önce futbol maçý sýrasýnda oluþan travmaya baðlý olarak 11 nolu diþin kök hizasýnda tekrarlayan bir fistül þikâyetiyle müracaat etti. Bu vaka raporunda, üst çene ön bölgede travmaya baðlý geliþen aþýrý alveoler kemik kaybý olan hastanýn, otojen ramus kemik grefti ve bað dokusu grefti kullanýlarak multidisipliner yaklaþýmla estetik tedavisini sunulmaktadýr.

Periodonsiyum ve pulpa apikal foramen, lateral kanallar, aksesuar kanallar ve dentinal tübüller yoluyla etkileþim gösterirler. Kombine endodontik-periodontal lezyonlarýn prognozu özellikle periodontal lezyonlar geniþ ataþman kaybýyla birlikte kronik durumdaysa, genellikle zayýftýr. Kombine lezyonlarýn baþarýlý tedavisi ancak endodontik ve periodontal tedavilerin birlikte uygulanmasý ile mümkündür. Bu olgu sunumu, mesialde kök apeksine kadar uzanan derin periodontal ceple iliþkili þiddetli periodontal yýkýmý olan, nekrotik pulpalý sol mandibular ikinci molar diþin teþhis ve tedavisini sunmakta; enfeksiyonun periodontal ve endodontik tedaviyi kapsayan multidisipliner yaklaþýmla baþarýlý bir þekilde iyileþebileceðini göstermektedir.

Parestezi, sinir dokusunda oluþan yaralanmalar sonucunda oluþmakta ve genellikle yanma, uyuþukluk, kýsmi his kaybý gibi belirtiler göstermektedir. Cerrahi ve endodontik tedaviler esnasýnda özellikle alt çenede diþ köklerinin, mental foramen ve inferior alveoler sinir (IAS) ile yakýn iliþkisi sebebiyle parestezi görülebilmektedir. Bu olgu sunumunda 38 yaþýndaki erkek hasta sol alt çene ve sol alt dudakta orta hatta kadar his kaybý þikayeti ile baþvurdu. Muayene sonrasýnda parestezinin mental sinir ile yakýn iliþkide olan alt 2. premolar diþten kaynaklandýðý tespit edilerek kök kanal tedavisi yapýldý. Tedavi bitiminden sonra 1. ay ve 6. ay takiplerinde ilgili bölgedeki his kaybýnýn azaldýðý saptandý.