GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, paralel ve açýortay tekniklerini teorik olarak öðrenen ancak pratik eðitimde dental fantom model üzerinde yalnýzca paralel tekniði kullanan 3. sýnýf diþ hekimliði öðrencileri tarafýndan açýortay tekniði kullanýlarak alýnan dijital periapikal radyografilerin kalitesinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ýlk muayene sýrasýnda 3. sýnýf öðrencileri tarafýndan fosfor plaklar ile açýortay tekniði kullanýlarak alýnan dijital periapikal radyografilerin kalitesi deðerlendirildi. Iþýn kaynaðýnýn açýsý, filmin yerleþtirilmesi ve ýþýnlanmasý ile ilgili radyografi hatalarý, tekrar gerektiren radyografiler ve radyografisi alýnan diþlerin tipi kaydedildi.
BULGULAR: Bu çalýþmada 288 dijital periapikal radyografi (53 maksiller anterior, 26 mandibular anterior, 109 maksiller posterior, 100 mandibular posterior) deðerlendirilmiþtir. Tekrar gerektiren radyografi oraný %13,5 olarak bulunmuþtur. Ýlgili diþ kökünün tümüyle görüntülenememesine baðlý hata, radyografilerin %20.1’inde görülmüþtür. ‘Cone-cut’ görülme oraný %28.1 iken, açýlandýrma hatasý radyografilerin %36,8’inde gözlemlenmiþtir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Bu çalýþmada 3. sýnýf öðrencilerinin aldýðý radyografilerde tekrar oraný yüksek bulunmuþtur. Öðrencilerin klinik performanslarýnýn deðerlendirilmesi eðitim sürecindeki eksikliklerin belirlenmesi, müfredatýn geliþtirilmesi ve hasta güvenliðinin saðlanmasý açýsýndan önemlidir. Müfredat açýortay tekniðinin de pratik eðitime katýlmasýný içerecek þekilde deðiþtirilmelidir.

INTRODUCTION: The aim of this study was to evaluate the quality of digital periapical radiographs obtained using bisecting angle technique by 3rd grade dental students, who were theoretically taught on paralleling and bisecting angle techniques and had the practical experience only for the paralleling technique on dental phantom models.
METHODS: The quality digital periapical radiographs, taken with photostimulable phosphor plates (PSPs) by 3rd year dental students during the initial examination, was evaluated. The type of the teeth, errors on the radiographs related with angulation of the tube head, placement and exposure of the film, and the radiographs, which needed repetition, were recorded.
RESULTS: Overall 288 digital periapical radiographs (53 maxillary anterior, 26 mandibular anterior, 109 maxillary posterior, 100 mandibular posterior) were evaluated. The percentage of radiographs that needed repetition was found as 13.5%. The percentage of positioning errors related to the visibility of the apex was 20,1%. The percentage of the presence of conecut was 28,1%. Overall rate of angulation error was found to be 36,8%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The need for repetition of periapical radiographs taken by 3rd grade dental students seems to be high. Evaluation of the clinical performance of the dental students is needed to identify the deficiencies in teaching/learning process, and for improvement of the dentomaxillofacial radiology curriculum and provision of patient safety. Dental curriculum should be revised, so that the practical courses including bisecting angle technique as well as paralleling technique was taught both theoretically and practically.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, özel ýsýl iþlemden üretilen HyFlex CM ve elektro-kimyasal yüzey iþlemi yapýlan BT-Race döner alet sistemlerinin dönme yorgunluðu dayanýmlarýnýn karþýlaþtýrýlarak deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplamda 36 adet döner alet kullanýlmýþtýr. BT-Race ve HyFlex CM döner alet sitemlerinin kullanýldýðý 2 deney grubunda da üçgen kesite sahip, ISO 35.04 ve 25 mm uzunluktaki eðeler kullanýlmýþtýr. Dönme yorgunluðu testi, 45o eðim açýsý, 5 mm eðim yarýçapý ve 1,5 mm iç çapa sahip paslanmaz çelik yapay bir kanal düzeneðinde yapýlmýþtýr. Eðelerin kýrýlmasýna kadar geçen süre bir kronometre ile saniye cinsinden kaydedilmiþ ve elde edilen deðere göre kýrýlma anýndaki dönme sayýsý hesaplanmýþtýr. Verilerin deðerlendirilmesinde baðýmsýz t testi kullanýlmýþtýr. Sonuçlar, anlamlýlýk p<0,05 düzeyinde deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Hyflex CM grubuna ait kýrýlma anýndaki dönme sayýsý (532,36±76,60), BT-Race grubundan (294,72±66,17) istatistiksel olarak anlamlý derecede yüksek bulunmuþtur (p=0,0001).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Özel bir ýsýl iþlem uygulanarak üretilen HyFlex CM eðelerin döngüsel yorgunluk dayanýmlarý, EP ile yüzey düzeltme iþlemi yapýlan BT-Race eðelerden daha yüksektir.

INTRODUCTION: The aim of this study is to compare the cyclic fatique resistance of HyFlex CM and BT-Race.
METHODS: Two types of NiTi instruments with similar size 35,.04 taper and 25 mm length with triangular cross-section were selected: BT-Race and HyFlex CM. Totally thirty-six files were tested in a stainless steel block with a 1.5 mm-wide simulated canal with a curvature of 45o and a radius of 5 mm. The time to fracture was recorded in seconds for each instrument and the number of cycles to failure was calculated. Data were analyzed with t-test and p<0,05 was considered to be statistically significant.
RESULTS: The number of cycles to failure for HyFlex CM (532,36±76,60) was significantly higher than BT-Race (294,72±66,17) (p=0,0001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The results showed that the HyFlex CM instrument, which is made of special ‘controlled memory’ alloy, had higher cyclic fatique resistance than electropolished BT-Race instrument.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, EndoVac, pasif ultrasonik ve manuel aktivasyonun kök kanallarýndan Ca(OH)2’in uzaklaþtýrýlmasýndaki etkinliðinin deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Toplamda elli beþ adet çekim sebebi bilinmeyen insan üst molar diþin palatinal kökü kullanýlmýþtýr. Þekillendime apikal çap 0.45 mm olacak þekilde step-back tekniði ile yapýlmýþtýr. Radyoopak Ca(OH)2 patý yerleþtirilen örnekler 37oC ve %100 nemli ortamda 1 hafta süreyle saklanmýþtýr. Örnekler rastlantýsal olarak Ca(OH)2’in uzaklaþtýrýlma tekniðine göre üç gruba (n=15) ayrýlmýþtýr. Grup 1’de MAF olarak belirlenen #45 numara K-tipi eðe ile manuel olarak yýkama solüsyonunun aktive edilmiþtir. Grup 2’de pasif ultrasonik sistem (EMS, Nyon, Switzerland) ucuna takýlan #25 spreader yardýmýyla aktive edilmiþtir. Grup 3’te EndoVac ile yýkama yapýlmýþtýr. Negatif kontrol grubundaki (n=5) örneklere Ca(OH)2 yerleþtirilmemiþ olup, pozitif kontrol grubunda (n=5) kanal içi medikament uygulanmýþ ancak herhangi bir uzaklaþtýrma iþlemi yapýlmamýþtýr. Örneklerden deneyler öncesi ve sonrasýnda alýnan radyografilerin dijital görüntüleri ImageJ Software programý kullanýlarak kuronal, orta ve apikal bölgelere ayrýlmýþtýr. Kalan Ca(OH)2 miktarý yüzde cinsinden deðerlendirilmiþtir. Verilerin istatistiksel deðerlendirilmesinde Kruskal Wallis ve Dunn’s çoklu karþýlaþtýrma testi kullanýlmýþtýr. Sonuçlar, anlamlýlýk p<0,05 düzeyinde deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Deney gruplarýndan baðýmsýz olarak, kalan Ca(OH)2 miktarý yüzdesi apikalde, kuronal ve orta bölgeye göre istatistiksel olarak anlamlý derecede daha yüksek bulunmuþtur (p=0,0001). Apikalde kalan Ca(OH)2 miktarý yüzdesi açýsýndan gruplar arasýnda istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk gözlenmiþtir (p=0,045). Apikalde manuel grupta kalan Ca(OH)2 miktarý yüzdesi PUI kullanýlan gruba göre istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha yüksek bulunmuþtur (p<0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Yýkama ve aktivasyon tekniklerinin hiçbiri Ca(OH)2’i tamamen uzaklaþtýramamýþtýr. Apikal bölgede, EndoVac ve pasif ultrasonik yýkama etkili þekilde Ca(OH)2 uzaklaþtýrýlmasýný saðlamýþtýr.

INTRODUCTION: The aim of this study is to compare the efficacy of EndoVac, ultrasonic and manual agitation techniques on the removal of calcium hydroxide from root canals.
METHODS: Fifty five palatal roots of maxillary molars were used. The roots were prepared to size #45 with step-back technique. Then, root canals were filled with a radiopaque Ca(OH)2 paste by using lentulo spiral. The samples were stored 100% humidity and at 37oC for 1 week. For the removing of calcium hydroxide from root canals 3 different irrigation techniques were used. In group 1 (n=15) K-files with the same size of master apical file (MAF) was used with 5.25% NaOCl by syringe injection. Group 2 (n=15) was irrigated with passive ultrasonic irrigation (PUI) and group 3 (n=15) was irrigated with EndoVac system. In negative control group (n=5) samples were without Ca(OH)2 placement and in positive control group (n=5) Ca(OH)2 was not removed. Radiographies were taken before and after the application of three techniques. The percentage of remaining Ca(OH)2 was evaluated with ImageJ Software. Data were statistically evaluated using Kruskal Wallis test and Dunn’s multiple comparison tests. Significance level was set at p<0.05.
RESULTS: In all groups, the amount of remaining Ca(OH)2 in the apical part of the samples was statistically more than coronal and middle parts (p=0,0001). At the apical part, there was a significant difference between the groups in the percentage of remaining Ca(OH)2 (p=0,045). PUI was found statistically more efficient in removing Ca(OH)2 than manuel agitation (p<0,05). There was no significant difference between PUI and EndoVac system.
DISCUSSION AND CONCLUSION: None of the techniques removed the Ca(OH)2 dressing completely. PUI and EndoVac system was effective in removing Ca(OH)2 from the apical part of the root canals.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmanýn amacý, nanofil bir rezin kompozitin klinik performansýnýn sýnýf 3 ve sýnýf 4 kavitelere yapýlan restorasyonlar ile deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 107 adet sýnýf 3 ve sýnýf 4 restorasyon nanofil rezin kompozit ile restore edildi ve daha sonra modifiye USPHS/FDI kriterleri ile deðerlendirildi. sonuçlar McNemar ve Marjinal Homojenite ve Kaplan-Meier testleri ile analiz edildi.
BULGULAR: 14 adet restorasyonda baþarýsýzlýk tespitiyle birlikte %86.8 lik bir restorasyon baþarý oraný yakalandý. Nanofil rezin kompozitin 32 aylýk periyotta kabul edilebilir bir klinik baþarý gösterdiði tespit edildi.
TARTIÞMA ve SONUÇ: 2 yýllýk takip sonunda renk stabilitesi ve retansiyonun azaldýðý belirlendi.

INTRODUCTION: This study evaluated the clinical performance of a nanofill resin composite in Class III and IV cavities
METHODS: One hundred and seven Class III and Class IV restorations were performed with a nanofill resin composite. Restorations were evaluated using the modified USPHS/FDI criteria. The changes were analyzed using McNemar and Marginal Homogeneity and Kaplan-Meier tests.
RESULTS: Fourteen absolute failures were encountered resulting in a survival rate of 86.8% (Kaplan-Meier). Nanofill resin composite showed acceptable clinical performance up to 32 months of service.
DISCUSSION AND CONCLUSION: However color stability and retention decreased at the end of two year follow up instead of fractures.

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Periodontal hastalýk, tedavi edilmediðinde diþ kaybýna neden olabilen bir hastalýktýr. Bu çalýþmanýn amacý Ýstanbul Üniversitesi Diþ Hekimliði Fakültesi’ne baþvuran hastalarýn klinik periodontal ölçümleri ve kendi ifadeleri karþýlaþtýrýlarak periodontal hastalýk farkýndalýklarýnýn deðerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalýþmaya 250 hasta dahil edilmiþtir. Hastalarýn periodontal hastalýk endikasyonlarý, kanama deðerleri, diþeti çekilmesi ve mobilite varlýðý deðerlendirilmiþtir. Sondalamada kanama deðerleri modifiye diþeti oluðu kanama indeksi kullanýlarak elde edilmiþ, diþeti kanamasý olan bölgelerin ortalamasý >%10 ya da daha az olmasýna göre ikiye bölünerek deðerlendirilmiþtir. Periodontal hastalýk endikasyonu klinik ataþman kaybýna göre belirlenmiþtir. Hastalara klinik muayene öncesi anket formuyla, kendilerine ait demografik bilgileri, sistemik anamnez, sigara içme durumlarý ve periodontal hastalýk algýlarý ile ilgili sorular yöneltilmiþtir. Periodontal hastalýk farkýndalýklarý klinik ölçüm deðerleri ile kendi ifadeleri karþýlaþtýrýlarak deðerlendirilmiþtir.
BULGULAR: Çalýþmada periodontal hastalýk ile diþ mobilitesi arasýnda istatistiksel anlamlý bir fark gözlenmiþtir (p<0.05). Hastalarýn diþeti kanama yüzdesi ortalama %31.7’dir. Diþeti kanamasý ve diþeti çekilmesi farkýndalýðý anlamlý bulunmamýþtýr (p>0.05). Çalýþmamýzda hastalarýn %78.6’si diþeti kanamasýnýn hastalýk olduðunu bilmesine raðmen sadece %54.1’i kendi diþetlerinin kanadýðýnýn farkýnda olduðu tespit edilmiþtir. Periodontal hastalýk farkýndalýðý %42.4’dür. Bu farkýndalýk öðrenim düzeyi ile karþýlaþtýrýldýðýnda istatistik olarak anlamlý deðildir.
TARTIÞMA ve SONUÇ: Kliniðimize baþvuran hastalarýn eðitim düzeyinden baðýmsýz olarak periodontal hastalýða iliþkin bilgilerinin zayýf olduðu, diþeti kanamasý ile hastalýk iliþkisinin bilinmediði ve diþlerde ancak mobilite olduðunda hastalýðý fark ettikleri görülmüþtür.

INTRODUCTION: Periodontal disease, if untreated, can lead to tooth lost. The aim of this study was to evaluate the periodontal disease awareness and knowledge of patients referred to Istanbul University Faculty of Dentistry, Periodontology Department by comparing their clinical periodontal measurements and self-reports.
METHODS: In total, 250 participants were included in the study. Patients were evaluated in terms of diagnosis of periodontal disease, bleeding scores, gingival recession and tooth mobility. Gingival bleeding was assessed using the Modified gingival sulcus bleeding index. The analysis between self‐reports of gingival bleeding and bleeding on probing (BOP)% was made after dichotomizing as less and >10% bleeding sites. Clinical attachment loss measurements were used for periodontal diagnosis. Demographical data, systemic conditions, smoking habits and self-report of periodontal disease of the participants were determined using a questionnaire. The periodontal disease awareness was evaluated by comparing their clinical periodontal measurements and self-reports.
RESULTS: In our study, the self–reports of tooth mobility exhibited statistically significant correlations with clinical examination (p<0.05). The mean BOP% of the patients were 31.7%. The awareness of gingival bleeding and recession were not found statistically significant (p>0.05). Despite 78.6% of the patients knew that gingival bleeding was a disease, only 54.1 of them was aware of bleeding of their own gingiva. Awareness of periodontal disease was 42.4% in our population. This awareness was not statistically significant when was compared with the educational level.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The patients admitted to our department, regardless of the level of education, were seen that the knowledge about periodontal disease was not adequate, the relationship between periodontal disease and gingival bleeding were not known. Patients were only aware of the disease when they had tooth mobility.

Diþ sürmesi organizmada görülen geliþimsel bir süreçtir. Geçmiþten günümüze bu sürecin iþleyiþi ile ilgili çok sayýda sürme teorileri ileri sürülmesine raðmen, sürmenin altýnda yatan mekanizmalar hiçbir zaman tam olarak anlaþýlamamýþtýr. Diþ sürmesi ile ilgili; diþlerin üç yönde hareket ediyor olmasý, farklý hýzlarda sürmeleri ve fonksiyonel pozisyona ulaþmasýnýn kalýtýmýn etkisi altýnda olmasý gibi temel parametrelerin biliniyor olmasý, önceden ortaya atýlmýþ olan bazý teorileri elimine etmektedir. Diðer taraftan ise bu parametreler alveol kemiðin yeniden þekillenmesi ya da periodontal ligamentin oluþmasý gibi bazý teorilerin de desteklenmesine yol açmaktadýr. Ýnsan ve hayvan dokularý üzerinde yapýlan çalýþmalar diþ sürmesinin analiz edilebilmesine olanak tanýmýþtýr, fakat diþ sürmesini harekete geçiren ya da sürme sürecini sona erdiren kuvvetin ne olduðu tam anlamýyla çözülebilmiþ deðildir. Sürmenin etiyolojisinin bilinmesi sürme problemlerinin çözümünde gerekli bir faktördür ve bu nedenle diþ sürmesinin altýnda yatan mekanizmanýn tam olarak anlaþýlabilmesi için günümüzde çalýþmalar devam etmektedir. Bu derlemenin amacý diþlerin sürmesinde etkili olan faktörlerin incelenerek ortaya atýlmýþ olan sürme teorilerine genel bir bakýþ açýsý saðlamaktýr.

Dental eruption is a developmental process in the organism. Various theories have been developed to explain the eruption mechanisms from past to present, but the mechanisms behind the eruption hasn’t been completely understood. To being aware of basic parameters about eruption such as teeth move in three dimensional space, eruption occurs in different speed, and teeth arrive their functional position according to hereditary features, eliminates some of the eruption theories which is previously propounded and supports which is in compliance with basic parameters, for example alveolar bone remodeling and periodontal ligament formation. Studies in human and animal tissues allow teeth eruption analyses, but what initiates and ends eruptive forces still isn’t known. Studies still continue to explain the mechanism behind eruption because understanding the mechanism of the eruption process is required for treating eruption disorders. The aim of this review is to examine the factors that affecting tooth eruption and provide an overview of Eruption Theories past to present.

Ortodontik tedavi sýrasýnda ankrajý arttýrmak amacý ile geleneksel aðýz içi, aðýz dýþý ankraj mekaniklerinin yaný sýra mikroimplantlar da kullanýlmaktadýr. Ortodontik tedavi sýrasýnda dikkat edilmesi gereken en önemli konu ankraj kullanýmýdýr. Bu sayede mutlak ankrajý saðlamak ve hasta iþbirliðini ortadan kaldýrmak sözkonusu olmaktadýr. Estetik diþ hekimliðinin önemli bir parçasý olan lingual ortodonti tekniðinde de labial ortodontideki gibi ankraj gereksinimi için mikroimplantlar kullanýlmaktadýr. Lingual ortodontide aþýlmasý gereken en önemli zorluklardan biri üst ön grup diþlerin ankraj ve tork kontrolüdür. Bu derlemenin amacý lingual ortodontide mikroimplant kullanýmýný incelemektir. Yapýlan literatür taramasý sonucu mikroimplantlarýn lingual ortodontik tedavide etkin bir þekilde kullanýldýðý tespit edilmiþtir.

During orthodontic treatment different traditional biomechanical techniques, such as extraoral or intraoral anchorage mechanics and also microimplants can be used to reinforce the anchorage. The most important issue in orthodontics is anchorage. Absolute anchorage can be achieved and the quality of the treatment result can be independent of the patient’s cooperation by using microimplants. Lingual orthodontics is a main part of esthetic dentistry and microimplants can be used to reinforce the anchorage as done in labial orthodontic therapy. One of the difficulties of lingual orthodontics is the control of anchorage and torque of the anterior teeth. Previous reports suggested that microimplants are effectively used in lingual orthodontics.

Soket kalkaný tekniði son yýllarda aþýrý kron harabiyetine uðramýþ anterior diþlerin immediyat implantasyonunda kullanýlmaya baþlanmýþ henüz uzun dönem çalýþmasý olmayan bir soket koruma tekniðidir. Aþýrý harap olmuþ diþlerde diþ kronunun çok küçük bir parçasýnýn implant yataðý ile temasta býrakýlmasý ile gerçekleþtirilmektedir. Mevcut çalýþmada soket kalkaný yöntemi ile immediyat olarak yüklenmiþ bir adet olgu tüm klinik aþamalarý ile beraber sunulmuþtur.

Socket Shield technique is a novel socket preservation method which is used in immediate implantation of highly carious anterior teeth and has no long term results. Socket Shield is performed by decreasing the coronal level of highly carious teeth under the gingiva and leaving a small amount of tooth material on the buccal aspect of the implant osteotomy bed. In the present study, a case of 'Socket Shield' technique is presented with step-by-step clinical documentation.

Bu vaka raporunun amacý, konjenital maksiller lateral eksikliði olan hastanýn multidisipliner tedavi yaklaþýmý ile tedavisinin sunulmasýdýr. Yirmi yaþýndaki erkek hastanýn aðýz içi muayenesinde komþu kanin diþin konjenital maksiller lateral diþ eksikliði boþluðuna doðru hareket ettiði belirlendi. Yeterli mesiodistal mesafe ortodontik tedaviyle hazýrlandý ve bölgeye bir adet dental implant yerleþtirildi. Uygun bir kapanýþ iliþkisi ve estetik bir görünüme ulaþmak için implant geçici kron ile hemen yüklendi. Üç aylýk osseointegrasyon ve yumuþak doku þekillenmesini takiben daimi restorasyon yapýlarak hastanýn tedavisi tamamlandý.

The aim of this case report is to present the multidisciplinary treatment of a patient with congenitally missing maxiller lateral incisor. In the intraoral examination of a 20 years old male patient, it was determined that neighbor canine was migrated to the place of the congenital missing maxiller lateral incisor. Sufficient mesiodistal space was prepared by orthodontic treatment and a dental implant was placed surgically. To achieve a stable occlusion and aesthetic appearance, the implant was loaded immediately with temporary crown. Final restoration was completed three months after osseointegration and soft tissue regeneration.

Rezorpsiyon kemik, dentin ve sementin geri dönüþlü veya geri dönüþsüz kaybýna sebep olan bir süreçtir. Ýnternal ve eksternal rezorpsiyonlarýn tamirinde Mineral Trioksit Agregatý kullanýmý yaygýnlaþmaktadýr. MTA ile kanal dolumu çeþitli yöntemlerle yapýlmaktadýr. Ýndirekt ultrasonik aktivasyon, MTA’nýn boþluklara daha iyi dolmasýný saðlayan bir metottur. Bu vaka raporunun amacý internal ve eksternal rezorpsiyon vakalarýnýn indirekt ultrasonik aktivasyon kullanýlarak MTA ile tamirinin incelenmesidir.

Resorption is a process that leads to cement, dentine and bone loss and can be reversible or irreversible. Mineral Trioxide Aggregate has been successfully used as an obturation material in both internal and external resorption cases. There are various placement techniques for MTA. Indirect ultrasonic activation is the method of choice for cases in which fill density is an important factor. The aim of this report is to present internal and external resorption cases which were repaired with MTA using indirect ultrasonic activation.