GİRİŞ ve AMAÇ: Bu ön çalışmanın amacı, İstanbul’daki dişhekimi muayenehanelerinden toplanan, çeşitli dezenfeksiyon ve sterilizasyon işlemleri uygulanıp yeniden kullanıma hazır hale getirilmiş endodontik eğeler üzerindeki mikrobiyolojik bulaşı tespit etmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: İstanbul’daki 20 dişhekimi muayenehanesine dezenfeksiyon ve sterilizasyon protokollerini öğrenebilmek için birer anket dağıtılmıştır. Yeniden kullanıma hazır haldeki endodontik eğelerin üzerindeki mikrobiyal bulaşı inceleyebilmek amacıyla, bu muayenehanelerden birer adet Hedström eğe, döner sistem eğesi ve lentülo toplanmıştır. Toplamda altmış adet eğe incelenmiştir. Mikrobiyolojik inceleme için her eğe aseptik koşullarda beyin- kalp infüzyon agarına aktarılmıştır. Veriler ki-kare testi kullanılarak istatistiksel olarak incelenmiştir.
BULGULAR: Dağıtılan 20 anketten 17 tanesi incelenmeye uygun bulunmuştur. Hiçbir dişhekimi endodontik eğeleri tek sefer kullanmamaktadır. Otoklav veya kuru sıcak hava ile sterilizasyonun yanısıra, pek çok farklı temizleme protokolü uygulanmaktadır. Elle fırçalama, kimyasala yatırma ve yıkayıcı-dezenfekte edici makina kullanımı rapor edilmiştir. En çok uygulanan dekontaminasyon yöntemi, elle temizleme sonrası otoklav kullanımıdır. İncelenen altmış adet endodontik aletin on ikisinde (%20) beyin- kalp infüzyon agarında üreme saptanmıştır. Bu aletler; altı hedström eğe, beş döner sistem eğesi ve bir lentülodur.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Uygulanan dekontaminasyon yöntemleri arasında farklılıklar bulunmaktadır. Endodontik aletleri temizlemek için kullanılan yöntemler genel olarak yetersiz bulunmuştur. Sonuç olarak, enfekte bir maddenin bir hastadan diğerine bulaşma riski mevcuttur. Endodontik aletler için daha etkin ve uygulanabilir bir dekontaminasyon yöntemi geçerli olana kadar bu aletler tek kullanımlık olarak değerlendirilmelidir.
INTRODUCTION: The aim of this preliminary study was to examine the presence of microbial contamination on reprocessed endodontic instruments those were subjected to different cleaning methods prior to sterilization.
METHODS: A questionnaire was administered to 20 general dental practitioners to obtain information on the re-processing of used endodontic files. A hedström file, a rotary instrument and a lentulo spiral which had been used and reprocessed were collected from each practice. A total of sixty endodontic instruments were analysed. Each file was transferred aseptically to tubes containing brain heart infusion (BHI) broth culture medium for bacteriological analysis. Statistical analysis was carried out using chi-square test.
RESULTS: Of the twenty questionnaires distributed, seventeen were deemed usable. None of the practitioners used endodontic files as a disposable instrument. In addition to the use of an autoclave or a dry-heat sterilizer for the sterilization of instruments, various cleaning methods before sterilization, which ranged from manual brushing to chemical immersion and the use of a washer-disinfector were reported. The most frequently employed combination for decontamination was manual cleaning followed by autoclaving. Of the sixty endodontic instruments, twelve instruments (20%); six hedström files, five rotary instruments and one lentulo spiral, produced growth on BHI agar.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There have been variations in decontamination methods reported and applied. The methods used to clean endodontic instruments appear to be generally ineffective for the complete sterility. As a result, potentially infective material could be transmitted from an infected individual to other patients. These instruments should be viewed as single-use devices, unless significantly more efficient cleaning processes can be validated for use in general dental practice.