Dört farklý laminate veneer restorasyon materyalinin baðlanma direncinin deðerlendirilmesi

GÝRÝÞ ve AMAÇ: Bu çalýþmada; dört farklý laminate veneer restorasyon materyalinin baðlanma dirençleri karþýlaþtýrmalý olarak deðerlendirildi.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu invitro çalýþma; ortodontik veya periodontal nedenlerle yeni çekilmiþ, çürüksüz, restorasyonsuz 60 adet üst santral keser diþ üzerinde gerçekleþtirildi. Tüm diþlerin labial yüzünde 0,5 mm, mesial ve distal kontakt noktalarýnda 0,2 mm ve gingival basamakta 0,3 mm olacak þekilde chamfer tarzýnda standart kavite preparasyonlarý hazýrlandý. Kavite preparasyonlarý tamamlanan diþler rastgele 15’erli dört gruba ayrýldý. Birinci gruba Grandio, ikinci gruba Gradia, üçüncü gruba Amaris ve dördüncü gruba Tetric ceram restoratif materyalleri üretici firmalarýn önerileri doðrultusunda yerleþtirilerek görünür ýþýk ile polimerize edildi. Daha sonra Instron test cihazýna yerleþtirilen diþlerdeki restorasyonlar üzerine farklý yükler uygulanarak materyallerin doðal diþten ayrýlma deðerleri Newton cinsinden kaydedildi.
BULGULAR: Ölçümler sonucu elde edilen veriler istatistiksel olarak tek yönlü varyans analizi (one way ANOVA) ve TUKEY HSD testleri kullanýlarak deðerlendirildi. Kýrýlma direnci açýsýndan materyaller arasýnda anlamlý bir fark bulunamadý (p>0,05).
TARTIÞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak araþtýrmada kullanýlan nanohibrid yapýlý kompozit rezin materyali olan Grandio gruplar arasý deðerlendirmede kýrýlma direnci en yüksek, mikrohibrit yapýlý kompozit rezin materyallerinden Amaris ise, kýrýlma direnci en düþük kompozit rezin olarak belirlendi.

Evaluation of bond strenght of four different laminate veneer restorative materials

INTRODUCTION: In this study, the bond strenght of four different laminate veneer restoration materials were evaluated comparatively.
METHODS: In this in vitro study was performed using freshly extracted for orthodontic or periodontal reasons, non-carious, the restoration free 60 upper central incisors. Cavity preparations were prepared as 0.5 mm in labial face, 0.2 mm in mesial and distal contact points and 0.3 mm in gingival step for all teeth. Cavity preparation completed teeth were randomly divided into four groups. The first group Grandio, the second group Gradia, the third group Amaris and the fourth group Tetric ceram restorative materials which placed in line with the manufacturer's recommendations, were polymerized with visible light. Applying different loads on dental restorations placed in the Instron test device, separation values from natural tooth of materials were recorded in Newton type.
RESULTS: The materials evaluated statistically using One-way ANOVA and TUKEY HSD tests, significant difference was not observed among the materials in terms of fracture resistance (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Nanohybrid composite Grandio is determined as the material which has the highest bond strength value. Microhybrid composite Amaris is determined as the material which has the lowest bond strength value.